Læknablaðið - 01.12.1969, Qupperneq 50

224
LÆKNABLAÐIÐ
fjallað um gjaldskrá 1968, en rétt væri, að gjaldskrá skyldi samþykkja
á fundi. Taldi hann eðlilegt, að sama gjaldskrá gilti fyrir sömu vinnu,
hvar sem væri á landinu.
Skýrsla Domus Medica. Eggert Steinþórsson las skýrslu Domus
Medica í forföllum Bjarna Bjarnasonar. Kvað hann fátt ógert varðandi
sjálfa bygginguna, en um lóðina hefði ekkert verið ákveðið enn. Hagn-
aður af félagsheimili hefði orðið rúmar 706.000.00 kr., meira en tvöfalt
hærri upphæð en bjartsýnustu menn hefðu þorað að vona; væri það
framkvæmdastjóranum að þakka, enda hefði hann lagt á sig mikla
vinnu, bæði eftir- og næturvinnu. Taldi Eggert, að ekki væri að vænta
svo góðrar afkomu á næsta ári.
Bergsveinn Ólafsson las síðan upp reikninga Domus Medica og
vísast til þeirra.
Sigmundur Magnússon tók undir þakkir til framkvæmdastjóra
Domus Medica og sagði, að reikningar Domus Medica yrðu ekki bomir
upp hér, en yrðu bornir upp á aðalfundi L.í.
Arinbjörn Kolbeinsson þakkaði framkvæmdastjóra vel unnið
starf, eins og árangurinn bezt sýndi. Taldi hann, að samþykkt L.í.
hefði verið í samræmi við samþykkt L.R. varðandi framlag til Domus
Medica, ef miðað væri við tímann fram til aðalfundar L.í. Lagði hann
síðan fram svohljóðandi tillögu:
Aðalfundur L.R., 12.3.1969, flytur framkvæmdastjóra og stjórn
Domus Medica alúðarþakkir fyrir þann frábæra árangur í rekstri fé-
lagsheimilisins, eins og fram hefur komið í skýrslu félagsins, sem flutt
var á fundinum.
Einar Helgason sagði, að enginn vafi léki á um ályktun L.R.,
að framlög til Domus Medica 1968! skyldu vera sem lán. Taldi hann
Ekknasjóð lítilsmegandi og til skammar íslenzkri læknastétt.
Sigmundur Magnússon benti á Lífeyrissjóð og rétt ekkna þar, sem
væri fullur lífeyrir og betri framfærsla en flestir aðrir sjóðir hefðu upp
á að bjóða.
Arinbjörn Kolbeinsson sagði: Lífeyrissjóður lækna býður betri
tryggingu fyrir ekkjur en nokkur annar sjóður hérlendis, svo að
jaðrar við oftryggingu.
Varðandi ályktun L.R. um framlög til Domus Medica vísaði Arin-
björn til samþykktar, sem gerð var á aðalfundi L.R. 1968, en þar segir
svo:
Tillaga Bjarna Bjarnasonar var þannig endanlega: „Fundurinn
lýsir yfir þeim vilja sínum, að framlög lækna til Domus Medica, sem
þegar eru greidd, séu óendurkræf.11 Tillaga þessi var samþykkt með
21 atkvæði gegn engu.
Þegar þessi tillaga hefði verið samþykkt, hefði framlag til Domus
Medica fyrir 1968 ekki verið greitt, enda væri það fært sem skuld
við læknafélögin í reikningum Domus Medica. Domus Medica hefði
ekki farið fram á framlög sem óendurkræf nema til ioka ársins
1967 vegna góðrar afkomu. Endurgreiðslu frá Domus Medica yrði ekki
ráðstafað nema með fundarsamþykkt.
Lagði Arinbjörn til, að fundargerðir væru lesnar og taldi miður,
að sá siður hefði verið af lagður.