Læknablaðið - 01.08.1973, Blaðsíða 46

160
LÆKNABLAÐIÐ
LÆKNABLAÐIÐ
THE ICELANDIC MEDICAL JOURNAL
Læknafélag íslands- og lTr
Læknafelag Kcykjavikur
59. ÁRG. — JÚLÍ-ÁGÚST 1973
LOFSVERÐUR ÁHUGI
Hin síðustu misseri hefur hópur ungra
lækna æ oftar kvatt sér hljóðs í Lækna-
blaðinu og jafnvel í dagblöðum. Er það Fé-
lag íslenzkra lækna í Bretlandi. Lætur þetta
unga fólk sér sýnilega ekkert óviðkomandi,
er snertir íslenzk heilbrigðismál og sendir
hverja áliísgerðina af annarri um hin marg-
víslegustu málefni. Nú síðast hafa þeir kvatt
heilbrigðisráðherra og ráðuneytisstjóra á
sinn fund (eða öfugt) og krufið með þeim,
daglangt, ástand og horfur í heilbrigðismál-
um landsins. Birtast niðurstöður þess fund-
ar í þessu hefti Læknablaðsins. Einstakling-
ar úr þessum hópi hafa og verið ófeimnir
að þeysa fram á ritvöllinn og gagnrýna
hvaðeina, sem þeim finnst miður farið.
Vafalaust yppta ýmsir öxlum, jafnvel
reyndir félagsmálaforkólfar úr læknastétt,
er þeir lesa skrif þessa unga fólks. Ýmsir
munu telja, að sumar þær umbætur, sem
FÍLB drepur á, séu engin nýmæli, heldui’
gamalkunnar hugmyndir, sem lengi hefur
verið barizt fyrir. Enn mun talið, að sumar
niðurstöður hópsins séu fremur ávöxtur
kapps en forsjár og dregnar án nauðsyn-
legra forsenda og upplýsinga, enda séu
þessir krakkar að læra í útlandinu og iítt
færir um að stjórna heilbrigðismálum á ís-
landi.
Slík gagnrýni kann að hitta í mark um
sum ntriði. Hitt er jafnvíst, að margar hug-
myndir hópsins eru frumlegar og verðar
fullrar umhugsunar. Hvað gömlu hugmynd-
irnar varðar, eru þær þess verðar, að blás-
ið sé í þær nýjum lífsneista. Þeir, sem á
horfa úr nokkrum fjarska, hafa gjarnan betri
yfirsýn en þeir, sem heima sitja og einblína
á eitt tré í skóginum. Enginn skyldi fussa
við þeim eldmóði og umbótahug, sem marg-
an fyllti á námsárunum, en koðnaði smám
saman, er heim kom og menn steinrunnu
inn í „rútínuna".
Það er fagnaðarefni, að Læknafélag ís-
lands gerði Félag íslenzkra lækna í Bret-
landi að fullgildu meðlimsfélagi á nýafstöðn-
um aðalfundi. Slíkt auðveldar hinu unga fé-
lagi mjög að koma hugmyndum sínum á
framfæri og hleypir ungu blóði og frjórri
hugsun í okkar aldna félag.
Læknablaðið tekur fegins hendi framlög-
um hins unga hóps til líflegrar umræðu í
blaðinu og vonar, að þau verði til þess, að
nátttröllin rumski og taki að brýna raustina.
ÞÖRF VIÐVÖRUN
Grein sú um dauðsföll hérlendis af völd
um barbítúrsýrusambanda, er birtist í þessu
hefti Læknablaðsins, er verð fullrar athygli.
Ber þar fyrst til, að hér eru í fyrsta sim
„gerðar upp“ banvænar eitranir vegna þess-
ara lyfja hérlendis yfir ákveðið árabil (1966-
1971). Var orðin full þörf slíkrar könnunar.
í Ijós kemur, að á því 5 ára tímabili, sem
um ræðir, má telja töku barbítúrsýru-
sambanda beina eða óbeina dauðaorsök í
a. m. k. 8 tilfollum árlega. Höfundar geta
þess, að talið cé, að a. m. k. 3000 manns
iátist árlega úr barbítúrsýrueitrun í Banda-
ríkjunum. Sé sú tala nærri sanni, er tíðni
slfkra dauðsfalla hér helmingi hærri. í grein-
inni er ekki fjallað um heildartíðni barbítúr-
sýrueitrana hérlendis, og er hún því ekki
grundvöllur til samanburðar við önnur lönd
um tíðni þeirra né árangur meðferðar.
Greinin gefur hins vegar ríkulegt tilefni
til, að iæknar hugsi sig um, hvað snertir
ávísun slíkra lyfja. Þau atriði, sem einkum
verða íhugunarefni að lestri greinarinnar
loknum, eru:
1. Barbítúrsýrusambönd veita sjúklingum
ekki eðlilegan svefn, heldur trufla eðli-
legt svefnmynztur.
2. Barbítúrsýrusambönd eru ávana- og
fíknilyf. Ávananeytendur þeirra þurfa æ
stærri vímuskammta. Þol líkamans eykst
ekki að sama skapi. Lítil viðbót við stóra
dagskammta getur því orðið banvæn.