Læknablaðið - 15.10.1988, Qupperneq 45

LÆKNABLAÐIÐ
337
Hin skýrslan (Lákares vidareutbildning i de
nordiska lánderna. Specialistbestámmelser m.m.
Maj 1988) er samanburður og úttekt á
sérfræðireglum landanna, greint nákvæmlega frá
innihaldi og skipulagi hverrar sérgreinar í hverju
landi. Báðar skýrslurnar er hægt að fá á
skrifstofu læknafélaganna.
7. Nordisk Federation för medicinsk
undervisning hélt aðalfund og fræðslufund í
Menntaskólanum að Laugarvatni í lok júní sl.
Sveinn Magnússon sat fundinn sem fulltrúi L.í. í
forföllum Viðars Hjartarsonar. Á aðalfundinum
var greint frá helstu málum, sem unnið hafði
verið að sl. tvö ár frá síðasta aðalfundi svo og
rædd sameiginleg framtíðarverkefni. Kosin var
ný stjórn. Jón G. Stefánsson dósent og Víkingur
H. Arnórsson prófessor voru endurkjörnir
fulltrúar íslands. Fræðslufundurinn sem haldinn
var samhliða aðalfundinum fjallaði um kennslu í
læknisfræði og yfirstandandi breytingar á
námsefni margra læknaskóla. Greint var frá
skólunum í Tromsö í Noregi, Linköping í
Svíþjóð, Kaupmannahafnarháskóla og Háskóla
íslands. Elisabeth Armstrong Ph.D.
gestafyrirlesari frá Harvard í Bandaríkjunum
greindi frá umfangsmiklum breytingum við
kennslu læknanema við Harvard, »The New
Pathway«, sem líkt og á Norðurlöndunum miðast
við að færa verklegt nám læknanema mun framar
en áður, blanda það betur bóklegu námi, veita
leiðsögn í 6-8 stúdenta hópum, draga úr
hefðbundnum fyrirlestrum og auka
verkefnavinnu. Var fræðslufundurinn hinn
fróðlegasti.
VÍSINDASIÐANEFND L.í.
Nefndin hefur tekið til starfa. Hefir nefndin
haldið nokkra fundi og tekið fyrir og afgreitt eitt
mál, sem barst nefndinni í hendur 19. janúar
1988. Tillögur að reglugerð fyrir nefndina eru í
athugun.
ERINDI TIL UMSAGNAR
I. Heilbrigðis- og trygginganefnd efri deildar
Alþingis óskaði í nóvember 1987 umsagnar L.í.
um frumvarp til laga um heilbrigðisfræðsluráð. Í
ágúst 1986 hafði stjórn L.f. sent sömu nefnd
neðri deildar Alþingis umsögn um sams konar
frumvarp og gert við það ýmsar athugasemdir,
m.a. dregið í efa að svo fjölmennt ráð sem
frumvarpið gerði ráð fyrir næði athafnaþrótti og
starfsþroska. Einnig var bent á að L.í. var ekki
meðal þeirra mörgu aðila sem upp voru taldir til
setu í ráðinu. Frumvarpið, sem óskað var
umsagnar um í nóvember 1987, var samhljóða því
sem var á ferðinni 1986 að öðru leyti en því að nú
var L.í. í hópi tilnefningaraðila í ráðið, að vísu á
kostnað læknadeildar H.í. Stjórn L.í. vísaði til
umsagnar sinnar frá því í ágúst 1986 og lagði auk
þess til að læknadeild yrði á ný bætt í hóp
tilnefningaraðila.
II. Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið
óskaði umsagnar L.í. um drög Evrópusvæðis
WHO að forgangsröðun verkefna tilheyrandi
markmiðum Evrópuskrifstofu WHO nr. 26-31
vegna »Health for all by year 2000«. Um var að
ræða milli 70 og 80 atriði sem að mati stjórnar
L.í. voru misjöfn að mikilvægi fyrir aðstæður hér
á landi. Umsagnartími var skammur en stjórnin
lét engu að síður í té álit sitt um forgangsstig
verkefnanna með tilliti til atvika hér á landi.
III. Alþingi óskaði í desember 1987 umsagnar
L.í. um frumvarp til laga um breytingu á
áfengislögum. Umsögnin fer hér á eftir:
»Við mat á heilsufarslegum og félagslegum
áhrifum frumvarpsins, ef að lögum verður, hefur
stjórn Læknafélags íslands m.a. stuðst við
eftirfarandi:
1. Yfirlýsing aðalfundar félagsins í sept. 1987 um
stuðning við »Opið bréf til ríkisstjórnar og
alþingismanna um heilsuvernd og nauðsyn á
að draga úr heildarneyslu áfengis«, sbr. bréf
félagsins til alþingismanna, dags. 9. nóv. 1987.
2. íslensk heilbrigðisáætlun, sem var lögð fram
af þáverandi heilbrigðisráðherra í apríl 1987,
kafli 4.3.
3. Stefnumörkun Evrópusvæðis Alþjóða
heilbrigðismálastofnunarinnar fyrir árið 2000
(Targets for Health for All. Target 17:
Health-damaging behaviour. 2. útg. 1986).
í framangreindu opnu bréfi er á það bent, að »öll
vandamál, sem tengjast áfengi, vaxa margfalt
með aukinni heildarneyslu» og er skorað á
«ráðherra og aðra alþingismenn, að gera það,
sem í þeirra valdi stendur til að draga úr framboði
áfengis og eftirspurn eftir því þannig, að
heildarnotkun þess minnki í samræmi við
markmið Alþjóða heilbrigðismála-
stofnunarinnar«.
í kafla 4.3 í íslensku heilbrigðisáætluninni er bent
á það sem staðreynd, að óæskileg heilsufarsleg
áhrif áfengisneyslu séu mikil hér á landi, enda
þótt heildarnotkun áfengis sé minni en í flestum
löndum. í markmiði heilbrigðisáætlunarinnar nr.
8 segir m.a. að almenna neyslu áfengis þurfi að
minnka með því markmiði »að minnka og eyða