Læknablaðið - 15.10.1988, Blaðsíða 55

LÆKNABLAÐIÐ
345
tölvur og læknisfræði 24. og 25. september.
Nokkur mannaskipti hafa orðið í nefndinni.
SIÐANEFND
f okt. 1986 óskaði hæstaréttarlögmaður í
Reykjavík eftir úrskurði nefndarinnar um það
hvort störf tiltekins læknis væru í samræmi við
siðareglur félagsins. í bréfi lögmannsins kom
fram að læknirinn hafði sem »starfsmaður«
tryggingafélags í tveim tilvikum metið örorku
verulega lægri en fyrirliggjandi örorkumöt sögðu
til um. Þetta hafði læknirinn í báðum tilvikum
gert án þess að ræða við eða skoða viðkomandi
sjúkling og án þess að tala við þá lækna sem
gerðu örorkumötin. í úrskurði nefndarinnar frá
27. ágúst 1987 voru störf læknisins ekki talin brot
á siðareglum lækna.
I framhaldi af bréfi heilsugæslulæknis til
Siðanefndar, dags. 19. okt. 1986, bókaði nefndin
eftirfarandi á fundi 27. ágúst 1987:
»Að gefnu tilefni beinir siðanefnd L.í. því til
lækna, að þegar þeir greina frá einstökum
sjúkdómstilfellum á opinberum vettvangi gæti
læknarnir þess að haga orðum sínum svo, að sem
minnst hætta sé á, að upplýsingarnar verði
heimfærðar á tiltekna einstaklinga, nema þá að
fengnu leyfi«.
Bókunin var að ósk nefndarinnar birt í
Fréttabréfi lækna 10/87.
Þann 29. des. sl. kvað siðanefndin upp úrskurð í
tveim málum, sem til hennar hafði verið vísað.
Bæði þessi mál tengdust úrskurði siðanefndar frá
5. mars 1985, sem var staðfestur með Gerðardómi
29. apríl 1987. Úrskurðarorð nefndarinnar var í
fyrra tilvikinu þetta:
»Siðanefnd L.í. telur, að með notkun orðsins
»ráðabrugg« um hegðun þeirra Guðmundar B.
Jóhannssonar, læknis og Sigurðar Inga
Sigurðssonar, læknis, vegna ritunar bréfs þeirra
til forstjóra Tryggingastofnunar ríkisins,
heilbrigðisráðuneytis og landlæknis, dags. 18.
apríl 1984 hafi Magnús Sigurðsson, læknir, gerst
brotlegur við ákvæði 1. gr. III. kafla Codex
ethicus L.í.
Siðanefnd L.í. áminnir Magnús Sigurðsson um
að halda ofangreint ákvæði og önnur ákvæði
Codex ethicus.
Jafnframt áminnir siðanefnd L.í. læknana
Guðmund B. Jóhannsson og Magnús Sigurðsson
sérstaklega um að sýna hvor öðrum drengskap og
háttvísi.«
Síðara úrskurðarorðið var þetta:
»Með ósk sinni um upplýsingar frá þeim
Guðmundi B. Jóhannssyni, lækni og Sigurði Inga
Sigurðssyni, lækni, sem gætu skýrt misræmi á
milli fjárhæða reikninga, sem heilsugæslulæknar
á Selfossi sendu Sjúkrasamlagi Árnessýslu hefur
Björn Önundarson, tryggingayfirlæknir, gerst
brotlegur við 1. gr. III. kafla Codex ethicus.
Siðanefnd L.í. áminnir lækninn Björn
Önundarson um að halda ofangreint og önnur
ákvæði Codex ethicus L.í.«
Með bréfi dags. 21. sept. 1987 óskaði stjórn L.í.
eftir úrskurði nefndarinnar um það, hvort læknir
hefði brotið lög félagsins, svæðafélagsins og/eða
siðareglur lækna með því að taka við skipun í
stöðu yfirlæknis, sem ekki hafði verið auglýst.
Læknirinn hafði þegar hann var skipaður gegnt
stöðu yfirlæknis, sem á sínum tíma var auglýst til
þriggja ára, en af þeim tíma voru eftir tæpir 5
mánuðir. Læknirinn taldi að hér væri um sömu
stöðu að ræða og hefði því ekki þurfti að auglýsa
að nýju. Úrskurðarorð nefndarinnar þann 13.
jan. sl. var þetta:
»Með því að taka við skipun í yfirlæknisstöðu í
heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu frá og
með 1. júní 1987, sbr. auglýsingu í
Lögbirtingablaðinu, 77. tölublaði 1987, hefur
Hrafn Friðriksson, læknir, brotið 3. mgr. 18. gr.
laga Læknafélags íslands, þar sem staða þessi var
ekki auglýst.«
Með bréfi dags. 25. mars sl. óskaði stjórn L.í.
álits siðanefndar á því hvort tiltekinn læknir hafi
með viðtölum í dagblöðum og tímaritum gerst
brotlegur við siðareglur félagsins. Þann 13. júní
afgreiddi nefndin erindið með eftirfarandi
úrskurðarorði:
»Með viðtölum, sem birst hafa í Helgarpóstinum
15. janúar 1987, Morgunblaðinu 1. febrúar 1987,
DV 24. nóv. 1987, tímaritinu Mannlíf í mars 1988
og Nes í mars 1988 hefur Hallgrímur Þ.
Magnússon, læknir, gerst brotlegur við 10., 11.
og 12. gr. I. kafla Codex Ethicus Læknafélags
íslands.
Siðanefnd L.í. áminnir lækninn Hallgrím Þ.
Magnússon um að halda ofangreind ákvæði
Codex Ethicus.«
GERÐARDÓMUR
Dómurinn hefur eitt mál til meðferðar en það er
áfrýjun Guðmundar B. Jóhannssonar á fyrri
úrskurði Siðanefndar frá 29. desember sl.