Læknablaðið - 15.10.1988, Page 51

LÆKNABLAÐIÐ
341
Rétt er að geta þess að skömmu fyrir þingslit sl.
vor voru á Alþingi samþykkt lög um breytingar á
lögum nr. 12/1986 um Ríkisendurskoðun. Talið
er að með Iögum þessum öðlist ríkisendurskoðun
lagaheimild til að bera saman reikninga læknis og
sjúkraskrár til staðfestingar á unnu læknisverki.
Stjórn L.í. lýsti sig andvíga frumvarpinu sem og
landlæknir. Formaður kynnti sjónarmið
stjórnarinnar fyrir fjárhags- og viðskiptanefnd
Alþingis. Enda þótt nefndin hafi mælt með
samþykkt frumvarpsins segir svo m.a. í
nefndarálitinu:
»Nefndin leggur áherslu á nauðsyn þess að réttur
sjúklinga til fulls trúnaðar um einkamál verði í
heiðri hafður og ákvæði Iæknalaga um
þagmælsku virt. Nefndin telur að
heilbrigðisráðuneytinu beri að hafa forustu um að
móta verklagsreglur sem kveði m.a. á um að
sérstakur trúnaðarlæknir annist athuganir
Ríkisendurskoðunar á sjúkragögnum sem liggja
til grundvallar greiðslum til lækna. Þannig verði
nauðsynlegs trúnaðar gætt.«
AUGLÝSINGAR UM LÆKNASTÖÐUR
í lögum L.Í., samþykktum á aðalfundi 1978, segir
m.a. svo í 18. grein: »Enginn félagsmaður má
sækja um eða taka við stöðu eða embætti nema
þau hafi verið auglýst til umsóknar með minnst
fjögurra vikna fyrirvara.«
Af ýmsum ástæðum sem þá voru góðar og gildar
var samþykkt á aðalfundi L.í. árið 1982 að ekki
þyrfti að auglýsa stöðu væri hún til skemmri tíma
en þriggja mánaða. Var þá m.a. litið svo á að í
lögum L.í. væri átt við stöður til frambúðar en
ekki skammtímaráðningar. Á aðalfundi L.í. 1984
var síðan samþykkt að auglýsingaundanþágan
skyldi gilda ef staðan væri til skemmri tíma en 6
mánaða. Árum saman hefur það sjónarmið ráðið
að ekki þyrfti að auglýsa hlutastöður ef þær væru
undir 50<7o.
Að undanförnu hafa stjórn L.í. borist
athugasemdir og nokkrar kvartanir um
ofangreint framkvæmdaform á auglýsingum um
læknastöður. Vísað er til þess að sökum
minnkandi eftirspurnar eftir Iæknum og mettunar
á íslenskum vinnumarkaði gæti það munað miklu
fyrir lækna að eiga kost á tímabundinni vinnu og
ekki síður hlutavinnu jafnvel þótt um lítið hlutfall
sé að ræða. Stjórn L.í. er sammála þessu
sjónarmiði en telur þó ástæðu til í þessu samhengi
að benda á að oft er það svo að þörf fyrir
viðbótarstöðu á heilbrigðisstofnun kann að vera
orðin svo brýn að grípa verður til ráðningar áður
en stöðuheimild er fengin. Ljóst er að illmögulegt
er að auglýsa stöður við þær kringumstæður þótt
sjálfsagt sé að gera það þegar stöðuheimildin er
staðfest orðin.
Ljóst er einnig að fjögurra vikna umsóknarfrestur
er knappur fyrir íslenska lækna erlendis. Kostað
hefur verið kapps um að birta auglýsingar um
læknastöður í Fréttabréfi lækna sem kemur út í
byrjun hvers mánaðar. Fréttabréfið þarf að
komast í prentun í síðasta lagi viku fyrir hver
mánaðamót til að komast út á tilsettum tíma.
Berist ritstjóra auglýsing seint í mánuði kann svo
að fara að hún birtist ekki fyrr en um það bil 5
vikum síðar. Ljóst er að slíkt er ótækt og allsendis
ónóg fyrir íslenska lækna erlendis. Reynt hefur
verið að fá auglýsendur sem helst eru heilbrigðis-
og tryggingamálaráðuneytið og sjúkrahúsin, til
að skila auglýsingum tímanlega og miða
umsóknarfrest við útgáfudagsetningu þess
Fréttabréfs sem auglýsingin birtist í. Á þessu vill
samt oft verða misbrestur. Mál þetta verður rætt
á næsta aðalfundi.
SVÆÐAFÉLÖG ERLENDIS
Lög L.í. kveða á um að félög íslenskra lækna
erlendis geti talist svæðafélög innan L.í. ef
aðalfundur hefur samþykkt það og í félaginu eru
minnst 8 félagar, þó aðeins eitt félag í hverju
landi. Þessi félög hafa þó aðeins rétt á einum
fulltrúa á aðalfund L.í. Til þessa hefur
aðalfundur samþykkt fjögur slik félög: Félag ísl.
lækna í Svíþjóð (FÍLÍS), Félag ísl. Iækna i
Norður Ameríku (FÍLÍNA), Félag ísl. lækna í
Bretlandi (FÍLÍB) og Félag ísl. lækna í Þýskalandi
(FÍLÍÞ). Skiljanlega er tala félagsmanna breytileg
í þessum félögum eftir því hvernig árar í
viðkomandi landi um námsstöður og eftir því fer
starfsemi félaganna. Um þessar mundir er gott
lífsmark með þremur fyrsttöldu félögunum en í
nokkur ár hefur ekkert heyrst frá því
síðastnefnda. Stjórn L.í lítur svo á að um þessar
mundir sé það félag óvirkt og engu hægt að spá
um hvort eða hvenær það kemst á fætur á ný. Ef
til vill kann það að vakna til lífs í landfræðilega
útvíkkuðu formi, þ.e. að svæði þess nái til fleiri
landa aðlæg Þýskalandi.
Mjög hefur verið undir hælinn lagt á
undanförnum árum hvort svæðafélög íslenskra
lækna erlendis hafa haft tök á að senda fulltrúa á
aðalfund og aðra fulltrúafundi L.í. Slíkt er
skiljanlegt vegna kostnaðar og fleiri atvika og
engin ástæða til að breyta aðild þeirra að L.í. af
þeim sökum einum.