Læknablaðið - 15.01.1993, Blaðsíða 21

LÆKNABLAÐIÐ
15
Table II. Pretreatment averages of patients compared: 1) those treated once (n=175) and 2) those treated twice or
more (n=41).
Age Weight of gland (g) Dose mCi Toxic nodule T4 nmol/l T3 nmol/l TSH mU/l 4 hours uptake 24 hours uptake
1) 50.8 30.5 5.2 13.10% 231 5.54 0.18 40 55
2) 47.3 36.6 5.2 9.75% 249 6.7 0.2 57 66
NS ** NS NS * NS *** ***
• p<0.03; " p<0.01; **" p<0.001
NS=non-significant
Number of patients
Fig. 2. Frequency distribution of the weight of the
thyroid gland as assessed by palpation before radioiodine
treatment was given the first time for those who: 1) had
only one dose of radioiodine (1-131) and 2) had more
than one dose.
ára höfðu nær 50% fengið vanstarfsemi í
kirtilinn. Þetta er sýnt í mynd 3a og sést að
nýgengi vanstarfsemi skjaldkirtilsins er mikið
minni eftir það. Þetta sést ennþá betur á mynd
3b, sem sýnir uppsafnaða hundraðstölu þeirra
sjúklinga sem fá vanstarfsemi í kirtilinn á
næstu 5,3 árum eftir geislameðferð og lengur.
Mest var tíðni nýrrar vanstarfsemi fyrstu eitt
til tvö árin en síðan minnkar hún og jafnvægi
hefur myndast með um 60% vanstarfsemi
fimm árum eftir meðferð.
Ekki fannst munur á tíðni vanstarfseminnar
eftir meðferð hjá mismunandi aldurshópum.
Heildartíðni vanstarfsemi meðal þeirra 41
sem fengu endurtekna meðferð, einu sinni
eða oftar, var 75% í lok könnunarinnar eða
um sjö árum eftir elstu meðferðina. Þegar
tíðni vanstarfsemi í kirtlinum eftir meðferð
var borin saman við vaxandi þunga kirtilsins,
reyndist vera jákvæð, línuleg en ómarktæk
samsvörun þar á milli upp að 50 g þunga.
Percent of patients
20-i
Years after 1-131 treatment
Fig. 3a. Percentage of patients developing hypothyroidism
at different length of time after the radioiodine treatment.
Cumulative percentage of patients
70-i
Years after 1-131 treatment
Fig. 3b. Cumulative percentage with time of the patients
who developed hypothyroidism after treatment.
Meðaltöl nokkurra þátta hjá körlum og konum
voru borin saman og eru niðurstöður bomar
saman í töflu III. í ljós kom að karlar höfðu
marktækt hærri styrk T4 og T3 í sermi
en konur og kirtill þeirra var sömuleiðis
marktækt stærri og þess vegna fengu þeir