Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.03.1995, Blaðsíða 11

Læknablaðið - 15.03.1995, Blaðsíða 11
LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81 223 mynd og niðurstöður hjartaómunar höfðu ekki áhrif á frumárangur. Stefnt var að því að fylgj- ast með sjúklingum í 12 mánuði. Af þeim 47 sjúklingum er fóru í sínustakt var fylgst með 44 í 11 ± 3 mánuði (1-14 mánuði) og voru þá 25 (57%) sjúklingar ennþá í sínustakti. Hjarta- stærð á röntgenmynd var aukin hjá þeim er ekki héldu sínustakti (p=0,03) og við hjarta- ómun hafði vinstri gátt einnig tilhneigingu til þess að vera stærri (p=0,10). Sjúklingar er upphaflega voru með gáttaflökt héldust fremur í sínustakti en þeir sem voru með gáttatif (p=0,12), svo og þeir sem höfðu haft hjartslátt- aróreglu skemur en eina viku fyrir rafvendingu (p=0,ll). Við ályktum að reyna megi rafvend- ingu hjá flestum sjúklingum með hjartsláttar- óreglu frá gáttum en taka beri tillit til klínískra þátta, hjartastærðar á röntgenmynd og niður- stöðu hjartaómunar áður en rafvending er ákveðin. Inngangur Hjartsláttartruflanir frá gáttum eru þær takt- truflanir sem læknar fást oftast við. Gáttatif (atrial fibrillation) er algengast og eykst með vaxandi aldri (1). Fjölmargir sjúkdómar geta legið að baki gáttatifi, bæði sjúkdómar í hjart- anu sjálfu, svo sem lokusjúkdómar, háþrýst- ingur og skert slegilstarfsemi eftir hjartadrep, en einnig sjúkdómar utan hjartans, til dæmis ofstarfsemi á skjaldkirtli. Gáttatif getur haft óhagstæð áhrif á starfsemi hjartans, en einnig er oft verulega aukin hætta á segareki til heila eða annarra líffæra (2-5). Yfirleitt er talið æskilegt að reyna að koma sjúklingi með hraðatakt frá gáttum aftur í sínustakt. Oftast er gripið fyrst til lyfja í þeim tilgangi, ef það dugar ekki er reynd rafvending ef engar frábendingar eru fyrir hendi. Frumárangur rafvendingar við hjartsláttartruflunum frá gáttum er góður, allt að þrír af hverjum fjórum sjúklingum komast í sínustakt við rafstuð eins og greint var frá í fyrri grein (6). Verrgengur þó að halda sjúklingum í sínustakti til langframa og að ári liðnu frá raf- vendingu er oft aðeins um helmingur sjúklinga ennþá í sínustakti (7). Rafvendingar eru ekki með öllu hættulaus- ar, sjúklingar geta fengið segarek í kjölfarið. Því hefur verið reynt að finna skilmerki er byggjast á klínískum upplýsingum, niður- stöðum hjartaómunar og hjartastærð á rönt- genmynd til að velja úr þá sjúklinga sem lík- legri séu til þess að haldast í sínustakti til lang- frama eftir rafvendingu (8-10). Áreiðanleiki slíkra skilmerkja er þó umdeildur og niður- stöður sumra rannsókna misvísandi. Mikilvægi þess að setja ekki sjúklinga í rafvendingu, sem tæplega hefðu gagn af því er augljóst, slíkum sjúklingum myndi fremur henta áframhaldandi lyfjameðferð til taktstillingar á hjartsláttar- óreglunni, svo og blóðþynnandi meðferð til að koma í veg fyrir segarek (1,2,11). Tilgangur rannsóknar okkar var að kanna framvirkt langtímaárangur rafvendingar vegna hjartsláttartruflana frá gáttum og athuga hvort finna mætti þætti er segðu fyrir um hvaða sjúk- lingar væru líklegir til þess að haldast í sínus- takti. Efniviður og aðferðir Rannsóknin var framvirk og náði til allra sjúklinga sem komu til rafvendingar vegna hjartsláttartruflana frá gáttum á hjartadeild Landspítalans frá því í október 1990 til júní 1992. Á rannsóknartímabilinu fór 61 sjúklingur (45 karlar, 16 konur) í rafvendingu og voru þeir á aldrinum 18-88 ára (meðalaldur 66 ± 11 ár). Aflað var nákvæmra klínískra upplýsinga um sjúklinga og lyfjanotkun. Hjartastærð á rönt- genmynd að mati röntgenlæknis var skráð. Skipulag rannsóknarinnar gerði ráð fyrir því að reynt væri að gera hjartaómun um brjóstvegg hjá öllum áður en rafvending var framkvæmd. Gerð var hefðbundin tvívíddar-, M-tækni- og Doppler-hjartaómun með sjúklinginn í vinstri hliðarlegu. Mælingar á stærð og veggþykkt vinstri slegils og á stærð vinstri gáttar voru gerðar á venjulegan hátt með M-tækni ómun. Starfsemi vinstri slegils var nánar metin með tvívíddar-hjartaómun og lokusjúkdómar með Doppler-ómun. Fyrir rafvendingu ákvað hjartasérfræðingur viðkomandi sjúklings hvort hann fengi blóð- þynningslyf eða ekki, hvernig það var gefið og einnig hvaða lyf sjúklingur notaði og hversu lengi að lokinni rafvendingu. Fjöldi sjúklinga sem fóru í sínustakt við rafvendingu var skráð- ur, en frumárangur var metinn eftir því hvort sjúklingur væri í sínustakti við útskrift af sjúkrahúsinu, venjulega einum til tveimur dög- um eftir rafvendingu. í samráði við sérfræð- inga sjúklinganna var reynt að fylgjast með flestum þeirra á göngudeild spítalans hjá ein- um sérfræðingi (RD) meðan á rannsókn stóð, en vegna þeirra sjúklinga sem það hentaði ekki var leitað eftir upplýsingum hjá sérfræðingi eða
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.