Læknablaðið - 15.07.1998, Blaðsíða 50

570
LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84
Fundað með konum i einu þorpanna í Súdan.
slavíu og gjaldkerinn frá Sví-
þjóð. Sex ráðgjafahópar eru
starfandi innan samtakanna og
alls um 40 einstaklingar í senn
með einhverja titla hvað varð-
ar ábyrgðarstöður. Núna skipu-
leggjum við starfið að mestu
leyti í gegnum tölvupóst og
hefur það aukið starfsmögu-
leika okkar mjög mikið og
verkefnum fjölgað gífurlega.“
- Hvernig er fjármögnun
samtakanna háttað?
„Til stjórnunarstarfa kemur
um 70% frá aðildarfélögum
læknanema. Styrkir sem aflað
er til einstakra verkefna, svo
sem þróunarverkefna, renna
óskiptir þangað. Hins vegar er
unnið að því um þessar mund-
ir að fá stóra aðila lil að taka
þátt í fjármögnun samtakanna,
bæði lyfjafyrirtæki og fyrir-
tæki innan tækniiðnaðar. Sam-
tökin eru skilgreind sem góð-
gerðarsamtök og framlög til
þeirra því skattfrjáls. Fjármál
samtakanna eru yfirfarin af
KPNC sem er alþjóðlegt end-
urskoðunarfyrirtæki og er það
til þess að tryggja að þeir aðil-
ar sem styrkja starfsemi okkar
geti gengið að því sem vísu að
allt fari til réttra aðila. Engin
laun eru greidd beint af sam-
tökunum og þau sem eru í
vinnu fyrir samtökin verða
sjálf að afla fjár til fram-
færslu. Ég tel mig til dæmis
mjög góða nái ég því að afla
styrkja fyrir útlögðum kostn-
aði. Ég vil nota tækifærið og
þakka Félagi íslenskra heim-
ilislækna, Læknafélagi Is-
lands, menntamálaráðherra og
heilbrigðisráðherra, rektor
Háskóla íslands og lækna-
deild, Delta hf, GlaxoWell-
come hf, Omega Farma hf og
Úrval Útsýn fyrir veittan
stuðning.“
- Ráðleggur þú öðrum
læknanemum að fylgja í kjöl-
far ykkar sem starfað hafið á
vegum Alheimssamtakanna?
„Þetta er gífurlega krefjandi
en óneitanlega einnig mjög
gefandi. Frá því ég var kjörin
sem forseti í ágúst í fyrra hef
ég verið á miklum þeytingi.
Þrátt fyrir öll tölvusamskipti
eru ótal fundir og ráðstefnur
sem sækja þarf vítt og breitt
um heiminn og það fer ekki
hjá því að margt beri fyrir augu
og eyru. Trúlega mun það taka
mig mörg ár að vinna úr þeirra
reynslu sem ég hef öðlast.
Sú reynsla sem við fáum
skilar sér að sjálfsögðu í starfi
okkar heima fyrir en skapar
okkur einnig færi á því að
skilja meira og betur þær mis-
munandi aðstæður sem fyrir
hendi eru víðsvegar um heim-
inn. Reynslan skapar okkur
færni til að takast á við ólík
vandamál og hjálpar til við að
skilja eigin raunveruleika,
kunna að bregðast við ólíkum
aðstæðum. Síðast en ekki síst
eykur hún víðsýni og með
víðsýni gufar upp missætti
þjóða á milli. Við höfum orðið
vitni að slíku ekki síst í sam-
starfi við læknanema frá hin-
um ýmsu þjóðarbrotum í fyrr-
um Júgóslavíu. Vegna alls
þessa get ég ekki annað en
ráðlagt öðrum læknanemum
að taka þátt í þessu alþjóða-
samstarfi.
Það er mikils virði að öðlast
þá tilfinningu að heimurinn
skipti mann máli, fólk skipti
máli og að við berum sameig-
inlega ábyrgð á velferð og
heilbrigði. Það má sjálfsagt
segja að þetta sé óforbetran-
legur ídealismi en getur einnig
komið sér vel í starfi þar sem
læknisfræðin er í eðli sínu al-
þjóðleg og aldrei að vita hvar
maður endar í námi og starfi.
Eftir þrjú ár verða Alheims-
samtök læknanema 50 ára og
mig langar til þess að lokum
að auglýsa eftir þeim íslensku
læknum sem hafa komið eitt-
hvað nálægt starfi samtakanna
eða tengst þeim á þessu tíma-