Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.2007, Qupperneq 34

föstudagur 6. júlí 200734 Sport DV
D
agur Sigurðs-
son fyrrver-
andi fyrir-
liði íslenska
landsliðsins í
handbolta er
kominn heim
til Íslands aft-
ur eftir farsælan atvinnumannaferil.
Hann lék 215 leiki fyrir Íslands hönd
sem gerir hann að fjórtánda leikja-
hæsta landsliðsmanni Íslands fyrr og
síðar. Í þessum leikjum skoraði hann
397 mörk. Dagur var ein ellefu ár í at-
vinnumennsku í Þýskakalandi, Japan
og að síðustu í Austurríki. Nú starfar
hann sem framkvæmdastjóri Vals og
leiðir það mikla uppbyggingastarf
sem framundan er á Hlíðarenda.
Dagur hefur töluverða reynslu af
rekstri en hann kláraði stúdentspróf
frá Verslunarskóla Íslands áður en
hann hélt í atvinnumennsku. Hann
stofnaði og rak kaffihúsið Kofa Tóm-
asar frænda sem staðsett er á Laug-
arvegi auk þess sem hann var einn af
eigendum vöruflutningafyrirtækisins
Vörubíls.
Leiðin hjá Degi lá svo í atvinnu-
mennskuna árið 1996. Hann hélt til
Þýskalands og lék með Wuppertal
í ein fjögur ár. Eftir það hélt hann til
Japan en það þótti sérstök ákvörðun
á sínum tíma. Hann segir að ástæð-
an fyrir vistaskiptunum frá Þýska-
landi til Japans hafi verið sambland
af þrálátum meiðslum sem hann átti
við að stríða og ævintýraþrá. „Ég fór
að líta ferilinn öðrum augum eftir að
ég lenti í meiðslum í Þýskalandi. Þá
vildi ég fá eitthvað meira út úr ferl-
inum en bara að djöflast á skrokkn-
um. Ég hefði hugsanlega getað spil-
að í Þýskalandi eitthvað lengur en
fann það samt að ég myndi ekki spila
í deildinni þar í einhver sex til átta ár.
Ég var búinn að fara í einhverjar fjór-
ar liðþófaaðgerðir og læknarnir voru
farnir að ýta við mér og spyrja hvað
ég ætlaði að vera lengi í boltanum.
Svo var þessi ævintýraþrá líka hluti af
ákvörðuninni og eitthvað sem sagði
mér að svona tækifæri myndi aldrei
bjóðast aftur.
Tíminn í Japan var alveg ótrú-
lega skemmtilegur og þetta var mikill
skóli fyrir mig, ég sé ekki eftir mínútu
þar. Ég og konan fluttum þangað með
stelpurnar tvær og svo kom strák-
urinn síðasta árið okkar í Japan. Við
reyndum að gera sem mest að því að
aðlaga okkur japanskri menningu og
reyna að lifa sem minnst sem útlend-
ingar þarna. Við lögðum okkur mikið
fram við að reyna að kynnast Japön-
unum. Þetta voru mjög skemmtilegir
tímar og handboltinn þarna var betri
en menn halda. Það voru frábær-
ir handboltamenn að spila í Japan
á þessum tíma og toppliðin í Japan
voru virkilega sterk á þessum árum.
Menn héldu að japanska deildin væri
mjög slök á þessum tíma en það var
alls ekki raunin. Í Japan var álagið allt
annað en í Þýskalandi og mun færri
leikir leiknir. Ég tel að ég hafi fengið
árin fjögur í Bregenz af því álagið á
líkamann minnkaði við flutninginn
til Japans.“
Átti þann draum að spila með
Barcelona
Dagur var í Japan í þrjú ár áður en
hann flutti sig til Austurríkis og gerðist
spilandi þjálfari Bregenz þar í landi.
„Mér bauðst að fara til Austurríkis
og gerast þjálfari þar án þess að hafa
nefnt það við umboðsmann minn að
ég vildi fara að þjálfa. Hann vildi bara
meina að ég ætti að fara á þá braut.
Hann kom með hugmyndina að ég
færi til Bregenz og ég kynnti mér mál-
ið. Að vel athuguðu máli þá sá ég að
liðið var vel skipulagt og spennandi
og ég ákvað að slá til. Það kom svo í
ljós að ég hafði veðjað á réttan hest
þar því liðið er virkilega vel skipulagt
og hefur náð eftirtektarverðum ár-
angri á síðustu árum. Ákvörðunin að
fara til Austurríkis var líka fjölskyldu-
tengd. Ég og konan þurftum að taka
ákvörðun hvort við ætluðum að fara
heim til Íslands strax eða koma við á
einum áfangastað á leið okkar heim.
Á endanum var sú ákvörðun tekin
að koma við í Austurríki á leið okkar
heim til Íslands.
Dagur stoppaði í Austurríki í fjög-
ur ár og náði hann frábærum árangri
með Bregens. Liðið var miðlungs lið
í Austurrísku deildinni þegar Dag-
ur tók við því. Þegar hann fór þaðan,
fjórum árum síðar, hafði liðið sigrað
deildina öll árin. Auk þess náði lið-
ið frábærum árangri í Meistaradeild
Evrópu þann tíma sem hann var þar.
Dagur var eins og áður sagði spilandi
þjálfari í Bregenz. Hann segir að það
hafi verið mikið átak að taka við þjálf-
un liðsins en það hafi samt hentað
honum mjög vel . „Þegar ég
kem til Austurríkis þá hafði
ég verið frá Þýskumælandi
landi í þrjú ár og því var
þýskan orðin frekar ryðguð
hjá mér. Bara það að halda
ræðu fyrir framan leikmenn
inní klefa á þýsku og ræða við fjöl-
miðla var dálítið erfitt fyrir mig í
fyrstu. Ég þurfti dálítið átak að koma
mér aftur inn í tungumálið. Það að
samræma þjálfun og spilamennsku
í leik tókst mér mjög vel. Ég græddi
svolítið á því að vera þessi leikstjórn-
anda týpa að hafa alltaf haft svolítið
mikið um það að segja hvað er spil-
að og hvenær. Sú breyting var ekki
mikil frá því sem ég hafði vanist. Ég
hafði kynnst þessari stöðu töluvert
til dæmis með landsliðinu að þurfa
að stýra miklu í leik liðsins og því átti
þetta vel við mig.“
Austurríska landsliðið er ekki hátt
skrifað á heimsmælikvarða en Dag-
ur segir að deildin sé þrátt fyrir það
tiltölulega sterk. „Það vantar svolítið
breiddina í boltann í Austurríki, þeir
eru með fáa mjög góða leikmenn. Á
móti kemur að flestir þeirra bestu
leikmenn spila í deildinni þar. Þeir
eru ekki eins og við sem eru með
fjörutíu stráka í atvinnumennsku er-
lendis. Þannig að landsliðsmennirn-
ir þeirra eru að miklu
leyti í Austurríki auk
þess koma tveir til
þrír útlendingar
í hvert lið. Sums
staðar meira að
segja fjórir útlend-
ingar. Ég er búinn
að vera lengi í burtu
frá Íslandi og þekki
því ekki al-
veg ís-
lenska boltann. En miðað við þau úr-
slit sem við vorum að ná þá held ég
að bestu liðin í Austurríki séu alla-
vega ekki lakari en íslensku liðin.“
Á löngum ferli hefur Dagur ver-
ið afar sigursæll. Hann varð Íslands-
meistari með Val fimm sinnum, fjór-
um sinnum Austurrískur meistari auk
nokkurra Bikarmeistaratitla á Íslandi
og í Austurríki. Hann er að vonum
sáttur með ferilinn. „Ég get ekki ann-
að en verið sáttur með handboltafer-
ilinn. Auðvitað hafði maður drauma
að spila með Barcelona og gera það í
tuttugu ár. Eins og þetta spilaðist fyrir
mig þá er ég sáttur. Ég spilaði yfir 200
landsleiki fyrir Íslands hönd og fékk
að taka þátt í mjög skemmtilegum
tíma með landsliðinu. Auk þess spil-
aði ég í þýsku bundesligunni í fjögur
ár sem var frábær tími. Þar held ég að
ég hafi sannað mig og meira en það.
Ég fæ enn þann dag í dag tilboð að
koma þangað og spila. Í raun gerði ég
líka bara það sem mig langaði til að
gera á mínum ferli. Ég tók í raun
bara þær ákvarðanir sem
hentuðu mér.“
Myndi glaður þjálfa
landsliðið
Dagur hefur ekki hug
á því að spila handbolta
né þjálfa á næstunni.
Hann neitar því hins veg-
ar ekki að hugurinn leitar
í þjálfun í framtíðinni. „Ég
ætla mér bara að sinna þessu
nýja starfi af krafti og tel ekki
skynsamlegt af mér að vera
að flytja heim og fara þá
að vinna í tveimur störf-
um. Það er alveg gríðarlega
mikið að gera í mínu starfi,
ég hef í raun verið í vinn-
unni frá morgni til kvölds
VILL ÞJÁLFA VAL OG LANDSLIÐIÐ
Dagur Sigurðsson, fyrrverandi landsliðsfyrir-
liði í handbolta, er kominn heim aftur eftir ell-
efu ár í atvinnumennsku. Hann telur að Valur
þurfi að bæta starf sitt með yngri iðkendum
að Hlíðarenda og hefur áhuga á landsliðsþjálf-
arastarfinu í framtíðinni. Hann hefur nú tek-
ið við framkvæmdastjórastarfi hjá Val.
Gamlir tímar dagur
var mikill leiðtogi með
landsliðinu.