Læknablaðið : fylgirit - 15.07.1995, Blaðsíða 41

LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
41
Þing norrænna eyrnalækna í fyrsta sinn
á íslandi
Ég sótti XVlll. þing norrænna eyrnalækna í
Gautaborg í Svíþjóð árið 1972, í lok júní, og var að
venju í sambandi við það fundur í Norræna hne-
læknaráðinu, Nordisk oto-laryngologisk rád. Þar
áttum við Stefán Skaftason yfirlæknir sæti fyrir
hönd Félags íslenskra eyrnalækna. Dr. Ole Bent-
zen átti þar einnig sæti fyrir hönd Danska eyrna-
læknafélagsins og á þessum fundi hélt hann ræðu
og bar fram þá tillögu að næsta norræna eyrna-
læknaþingið yrði haldið á íslandi árið 1975. Tillag-
an mætti nokkurri andstöðu. Meðal annars tók
sænskur prófessor, Herman Diamant, til máls og
dró mjög í efa að hinir fátæku ungu sænsku eyrna-
læknar hefðu ráð á að fara til íslands til að sækja
þingið! Dr. Bentzen talaði aftur af miklum móð
og fór svo að lokum að tillaga hans var samþykkt.
Einnig stakk hann upp á að ég yrði forseti þings-
ins, Stefán Skaftason varaforseti, Daníel Guðna-
son ritari og Stefán Ólafsson gjaldkeri. Sjálfur
bauðst hann til að verða aðalritari. Allt var þetta
samþykkt.
Það var ómetanlegt að fá dr. Bentzen í lið með
okkur því hann var frábær skipuleggjandi, harð-
duglegur og ráðagóður. Ekki veitti af því undir-
búningurinn var gífurlega mikið verk. í byrjun
stjórnaði hann frá Árósurn, en þegar þingtíminn
nálgaðist kom hann hingað og bjó hér þar til yfir
lauk. Þingið var haldið á Hótel Loftleiðum og þar
bjó Bentzen og þorri erlendra gesta einnig. Þátt-
takendur voru tiltölulega margir einkum þegar
þess er gætt að margir hættu við að koma frá
hinum Norðurlöndunum af ótta við yfirvofandi
verkfall hér, en úr því varð þó ekki sem betur fór.
Erlendir þátttakendur að mökum meðtöldum
voru 237, fæstir frá Finnlandi aðeins 14, en flestir
frá Svíþjóð 83, frá Noregi 73, Danmörku 67 og
íslandi 16 eða 253 alls.
Setningarathöfnin fór fram í Þjóðleikhúsinu
fimmtudaginn 26. júní fyrir hádegi. Eftir að ég
hafði boðið gesti velkomna með stuttri ræðu
fluttu þeir Matthías Bjarnason heilbrigðisráð-
herra og Birgir ísleifur Gunnarsson borparstjóri
ávörp. Að því loknu var sýnd kvikmynd Ósvaldar
Knudsen frá gosinu í Vestmannaeyjum árið 1973.
Samkomunni lauk með myndatöku af öllum við-
stöddum á sviði leikhússins. Eftir hádegið hófst
þingið í ráðstefnusölum Hótels Loftleiða og var
því fram haldið næstu tvo daga. Þar var fluttur
fjöldi fróðlegra og góðra erinda í sérgrein okkar
og umræður fjörugar. Að kvöldi föstudags var
stórfenglegt hátíðarborðhald með tilheyrandi
ræðum og hljóðfæraslætti. Laugardaginn 28. júní
síðdegis fóru fram þingslit. Næsta dag var farin
hópferð að Gullfossi og Geysi í blíðviðri og að
lokum sátu þátttakendur veislu að Laugarvatni
áður en haldið var aftur til Reykjavíkur.
Lokaorð
Árið 1978 fékk ég Einar Sindrason sem starfsfé-
laga á lækningastofu mína. Hann var þá nýkom-
inn frá Danmörku þar sem hann hafði verið í
framhaldsnámi í sérgreininni og lokið námi í
heyrnarfræði hjá dr. Ole Bentzen í Árósum. Jafn-
hliða starfinu á stofunni vann hann með mér á
Heyrnar- og talmeinastöð Islands, eins og ég hef
drepið á áður. Við skiptum með okkur viðtalstím-
unum á stofunni svo að við unnum þar sjaldan
samtímis. Þó aðstoðuðum við alloft hvor annan
við aðgerðir og var það mjög ánægjulegt samstarf.
Einar starfaði á lækningastofu minni í 10 ár. Kon-
ráð S. Konráðsson sérfræðingur í sömu grein
vann með okkur á stofunni frá 1986 eða í tvö ár.
Hann starfaði einnig á Heyrnar- og talmeinastöð-
inni. Þeir fluttu báðir burt af stofunni minni í
október 1988 og settu á stofn lækningastofu ásamt
tveimur öðrum læknum annarstaðar í borginni.
Þegar þessir ágætu starfsbræður mínir höfðu
yfirgefið mig fór ég að hugsa um hvort ekki væri
kominn tími til að leggja upp laupana. Hálfu ári
síðar seldi ég húsnæðið að Miklubraut 50 og flutti
þaðan með mitt dót eftir að hafa rekið þar lækn-
ingastofu í 35 ár. Þá var ég raunar staðráðinn í að
hætta alveg læknisstörfum, en Einar Sindrason
hafði margboðið mér aðstöðu á stofu hjá sér ef ég
vildi líta á einhverja sjúklinga. Haustið 1989 settu
hann og Friðrik Páll Jónsson, sérfræðingur í sömu
grein, upp lækningastofu í Uppsölum í Kringlunni
og það varð úr að ég þáði boðið enda ekki langt að
fara. Allmargir af mínum gömlu sjúklingum
höfðu haft samband við mig og óskað eftir að ég
liti eftir þeim og þarna fékk ég aðstöðu til þess.
Oft eru líka einhverjir nýir sjúklingar sem hafa
samband við mig, svo að ég hef nóg að gera. Ég
hef aðeins haft viðtalstíma hálfan dag í viku og hef
enn þegar þetta er ritað.