Kjarninn - 19.12.2013, Blaðsíða 39

03/08 kjarninn ViðTaL
inni á þingi. Síðustu vikuna fyrir kosningar fór fylgi Borgara-
hreyfingarinnar síðan að rísa skarpt og í lok dags 25. apríl
2009 var Margrét Tryggvadóttir orðin þing maður. Tæpum
fimm mánuðum síðar höfðu þrír þeirra fjögurra þingmanna
sem Borgarahreyfingin fékk kjörna stofnað Hreyfinguna og
sagt skilið við gamla aflið. Sá fjórði, Þráinn Bertelsson, hafði
þegar yfirgefið samkvæmið til að ganga til liðs við Vinstri
græn.
„Þetta sprakk eiginlega strax. Það höfðu verið átök fyrir
kosningar. Ég vissi reyndar ekkert um þau. Ég var bara í
Suðurkjördæmi og rosa gaman þar. Á sunnudeginum, daginn
eftir kosningar, hringdi blaðamaður frá Mogganum og bað
um mynd af nýjum þingmönnum Borgarahreyfingarinnar.
Við fórum í kosningamiðstöðina og þar var tekin mynd.
Þegar hún birtist var myndatextinn: „Þingflokkur Borgara-
hreyfingarinnar fundar í fyrsta sinn.“
Það var nóg til að allt varð brjálað. Við vorum sökuð um
að hafa klofið okkur frá grasrótinni og vera farin að funda án
hennar. Svo var þetta bara allt svona. Á þriðjudeginum eftir
var haldinn mikill fundur og þar var allt brjálað. Ég hélt að
ég væri að mæta á einhverja sigurhátíð, en það var sannar-
lega ekki þannig. Það var í raun alltaf allt brjálað út af öllu.
Allur þessi kraftur sem er í reiðinni, sem keyrði okkur áfram
í kosninga baráttunni, varð eins og krabbamein. Fólk var svo
reitt af svo mörgum mismunandi ástæðum. Og svo voru sumir
reiðir vegna þess að einhverjir aðrir komust í þingsætin.
MArgrét tryggvAdÓttIr uM EvrÓpuMáL
„Ég skil ekki hvar Ísland stendur í Evrópumálum í
dag. Við erum með EES-samning sem er sprunginn.
Og það er ekkert hægt hreinlega að bakka út úr
honum. En menn haga sér bara eins og bjánar í
þessu. Það er ekkert þannig að við getum bara
farið að eiga eingöngu viðskipti við Kína. Þetta er
fullkomlega galið.
Mestur útflutningur okkar er til Evrópu og
þær þjóðir sem við eigum menningarlega mest
sameigin legt með eru í Evrópu. Ég hef alltaf verið
á því að leiðin að evrunni væri reyndar það löng
að við þyrftum að brúa það bil með öðrum hætti.
Við getum ekki bara notað ónýta matador-peninga
endalaust. En nú er búið að loka á þetta líka. Maður
veltir fyrir sér hvað þeir séu eiginlega að hugsa.
Mér sýnist þessi ríkisstjórn reyndar vera að
klúðra utanríkismálum í heild sinni algjörlega. Ég
veit eiginlega ekki alveg hvar það á að enda. Ég hef
töluverðar áhyggjur af því.“