Kjarninn - 27.02.2014, Qupperneq 66

03/04 Álit
sem tala með þessum hætti treysta þjóðinni væntanlega ekki
til að taka upplýsta ákvörðun um hagsmunamál sín. Mig
undrar að flokkur á borð við Sjálfstæðisflokkinn sem kennir
sig við frelsi einstaklingsins og atvinnulífsins telji rétt að
fara fram með svo fordæmalausri forræðishyggju sem nú er
gert. Hvorki einstaklingum né forystumönnum atvinnulífsins
í þessu landi er, af þessu að dæma, treystandi til að þekkja og
skilja sína eigin hagsmuni.
Þær eru persónuleg aðför að hagsmunum fólksins í
landinu sem býr við lengri vinnudag, mun hærra vöruverð og
óhagstæðari íbúðalánakjör en gengur og gerist í nágranna-
löndum okkar. Ástæða þessa er lokaður
markaður, ofurtollar og ónýtur gjaldmiðill.
Með því að loka á aðildarviðræður við ESB er
tekinn af okkur eini raunhæfi möguleikinn
á að taka upp nýtan gjaldmiðil á næstu tíu
árum eða svo. Með því fer einnig möguleik-
inn á að markaðurinn opnist og tollar lækki.
Er það svo mikilvægt að Íslendingar fái
ekki að sjá hvað stendur í hugsanlegum
samning við ESB að það er á sig leggjandi
að almenningur vinni lengri vinnudag
fyrir mun lægri laun, dýrari matvöru og
óhagstæðari íbúðalán en nágrannar hans? Ég geri mér fulla
grein fyrir því að innganga í ESB er engin töfralausn sem
gerir allt betra daginn eftir að undirritun á sér stað. En hún
er möguleiki, möguleiki á að taka upp traustari gjaldeyri
sem bakkaður er upp af mun stærra hagkerfi, möguleiki á
inngöngu inn á opnari markað með því frelsi sem því fylgir
fyrir neytendur og möguleiki á að tollar og vörugjöld lækki
fyrirtækjum og einstaklingum í landinu til handa. Um það
eigum við rétt á að kjósa!
Að lokum vil ég segja að mér þykir það í raun ótrúlegt
að fólk skuli vera komið á þann stað í lífinu að vera orðið
þingmenn og ráðherrar og hafa ekki lært að fara fram
með ábyrgari hætti og af meiri þroska og virðingu en þeir
stjórnar liðar sem hafa farið hvað mestan í þessu máli eru nú
„Þær eru persónu-
leg móðgun við
kjósendur í landinu,
persónuleg aðför að
lýðræðislegum rétti
þeirra og persónu-
leg aðför að hags-
munum þeirra. “