Kjarninn - 27.02.2014, Blaðsíða 84

05/05 kVikmYndir
ætlar Hvíta húsið núna í febrúar að lyfta þessu banni að
hluta til og hafa formlega sýningu á Monuments Men, en hún
er ekki tilnefnd til Óskarsins. Henni er hins vegar leikstýrt
af George Clooney, sem meðal annars hefur haldið fjölmörg
boð i Hollywood til fjáröflunar fyrir Obama og rakaði inn að
minnsta kosti 15 milljón dollurum í kosningasjóðinn hans –
þannig að þeir ná að klóra hvorum öðrum aðeins á bakið með
þessari sýningu og Clooney fær fleiri til að kíkja í bíó.
Þannig hvað stendur eftir fyrir mig, áhorfandann og
kvikmyndaunnandann? Er eitthvert glimmer eftir og skiptir
Óskarinn þá einhverju máli fyrir mig fyrst þetta er allt
saman gamlir, hvítir kallar og pólítík? Kannski hefði ég
viljað fá að sitja í fávissunni og njóta þeirra áfram og hafa
gaman af kjólunum og ræðunum. Ég mun líklega alltaf
hafa gaman af Óskarnum og horfa og fyrir mitt leyti halda
í glimmermyndina. Óskarinn skiptir máli fyrir erlendar
sölutölur og getur breytt lífi leikara og allra sem koma að
mynd um ókomna tíð. Hann skiptir máli varðandi hvaða
myndir komast í framleiðslu á næsta ári, eins og í fyrra þegar
dramatískri langloku eins og Lincoln gekk vel í miðasölu
og á verðlauna hátíðum ýtir það undir að biðukollurnar í
Hollywood opni veskið. Myndir sem eru dramatískar og
drifnar áfram af handritshöfundum en ekki peningamönnum
sem vilja bara myndir með vélmennum sem slást við víkinga
í geimnum og gera síðan þrjár framhaldsmyndir af því sama
og skemmtigarð því að það er búið að skipta út glimmer-
dollunni út fyrir EBITDA í Hollywood.