Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Side 9

Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Side 9
1> J O Ð I N ríkisstjórn. 1934 fékk hann fyrsta lækifæri til að efna loforðin og uppfylla kröfurnar, liann fékk einn ráðherra í stjórn, sjálfan at- vinnumálaráðherrann. Eftir 3ja ára valdasetu hans og flokksins hafði ekki tekizt að framkvæma neitt af liinuni stærri loforðum um útrýming atvinnuleysis, lækkun og afnám tolla af nauðsynjum o. s. frv. Dómur þjóðarinnar 20. júní um Alþýðuflokkinn var réttmætur á- fellisdómur yfir þessum lýðskrum- araflokki og hinum fvrsta, og vænt- anlega síðasta ráðhérra hans. En sigur Kommúnistaflokksins hvggðist fyrst og fremst á ósigri Alþýðuflokksins, vantrausti fólks- ins á forsprökkum hans. Hinir gömlu kjósendur Alþýðufl., sein misst liöfðu trú á hann, vildu nú reyna Kommúnistafh, sem var svo lánsamur, að hafa ekki ennþá sýnt sig í stjórn landsins og á þingi. Framsóknarflokkurinn hætti við sig 4 þingsætum. Sigur þess flokks byggðist á ýmsum orsökum, eink- um kaupfélagsvaldinu, sem Fram- sóknarflokkurinn hefir víða um land misnotað í pólitískum til- gangi í stórum stil. Ennfremur dró til þessarar útkomu hin einkenni- lega aðstaða, sem flokkurinn hafði við þessar kosningar: Hann afneit- ar þjóðnýtingu og sósíalisma og sver af sér allt þvi likt. Við þetta vinnur hann miðflokks- menn og ýmsa hægrisinnaða, gætna menn, er lögðu trúnað á fullyrð- ingar forystumannanna. En um leið og Framsóknarflokkurinn ber sér á brjóst og sver af sér sósíalismann, er samið á laun, um að sósíalistar og kommúnistar kjósi Framsóknar- menn, þar sem þeim liggur á. En meginástæðan fyrir Kjördæma- þingmannaf jölgun skipunin. Framsóknarflokksins er hið geipilega og á- takanlega ósamræmi milli þing- mannatölu og atkvæðamagns hvers flokks. Kemur það glöggt fram i því, að um leið og Sjálfstæðisflokk- urinn fær rúniar 24 þús. atkvæða og 17 þingmenn, fær Framsóknar- flokkurinn með 1414 þús. atkvæði 19 þingmenn. Þessi útkoma er full- komin endaskipti á lýðræðinu. Hún er' afleiðing þeirrar ranglátu kjör- dæmaskipunar og kosningatilhög- unar, sem vér eigum við að búa. Stjórnmálaflokkar, sem þykjast hyggja stefnu sina á lýðræði, geta ekki til langframa staðið gegn þvi, að hver þingflokkur fái þingmanna- tölu i réttu hlutfalli við atkvæða- magn sitt. Meðan fjöhnennari flokk- ur liefir færri þingmenn, er ekki hægt að nefna lýðræði í söniu and- ránni. Að visu má búast við, að Fram- sóknarflokkurinn berjist í lengstu lög gegn lagfæring á misréttinu. Hann einn græðir á því, og pólitísk- ur þroski forráðamanna hans hefir ekki verið meiri en svo, að í þessu máli hefir liann alltaf verið íhalds- flokkur ranglætisins. En eins og hin harða barátta 1931—1933 fyrir rétt- látari kjördæmaskipun knúði Fram- sóknarflokkinn loks til undanhalds, mun einnig nú verða hin sama nið- urstaða, ef málinu er fylgt fast eftir. Spurningin er aðeins, hverja leið

x

Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna
https://timarit.is/publication/1014

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.