Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Qupperneq 37

Þ J O Ð I N
33
Höfnin í Vestmannaeyjum.
þessar. ViÖ þetta bjargast menn enn
1 dag, og getur þannig fengizt nægt
og gott vatn, ef brunnarnir eru
hafðir nógu rúmgóðir og gert við
þvi, sem unnt er, að óbreinindi
lierist ekki í brunnana.
Þó sakna menn þess mjög, að
ekki er unnt að hafa rennandi vatn
i húsunum og hefir bæjarstjórn 1 át-
ið rannsaká möguleika fyrir vatns-
veitu inni við svokallaðan „Gamla-
póst“, og bvggðist sú hugmynd á
því, að unnt væri að ná því vatni,
sem sígur úr fjallshlíðunum ofar
„póstflötunum" og leiða það lieim
í bæinn.
Sú verkfræðirannsókn, sem kost-
að var til, varð árangurslaus, en þar
með er ekki málið niður fallið. Á
siðasta þingi lét bæjarstjórn þing-
mann kjördæmisins leita eftir stvrk
lil vatnsrannsókna, sem sýnir það,
að hún hefir ekki j’firgefið þá hug-
mynd, að revna að ráða bót á vatns-
leysinu. Þingið vildi samt i þetta
sinn engan styrk veita.
Sjóveitan, ætluð til að bæta verk-
un fisksins, var byggð árið 1931 og
1932.
Sjógeymir, mjög slór, var reistur
austan við „Skansinn11 svonefnda.
í sambandi við geymi þejma er
dælu.stöð niður við sjóinn, er dælir
honum upp i geyminn. Úr geymin-
um er sjórinn svo leiddur í viðum
trépipum vestur i bæinn meðfram
Strandveginum, og kvíslast þar álm-
ur í öll fiskliúsin til beggja banda.
Þannig bafa menn ávallt nægan
rennandi sjó til uppþvottar á fisk-
intun og til að hreinsa til við fisk-
hús sín. Áður urðu menn að sækja
sjóinn í blikkfötum eða stömpum
og bera hann inn i húsin, þar sem
fiskvinnan fer fram.
Þegar menn alhuga til saman-
burðar á þessu, það hagræði, er
fæst fyrir sjóveituna, þ4 sést bezt,
hversu þarft mannvirki og ómiss-
andi fyrir fiskvinnuna sjóveitan er.