Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.08.1930, Síða 6

292
Frá Austur-Asíu.
[Stefnir
stöðu sína gegn saltlögunum með
því að „búa til salt“. Það var í
smábænum Dandi. „Það var 6.
apríl. Gandhi gekk niður að
ströndinni. Hann var nakinn, að-
eins með mittisskýlu, og varpaði
sér til sunds. Þegar hann kom til
lands aftur, gekk hann um stund
eftir sandinum. Þá var honum
bent á, að nú væri sú stund kom-
in, er mótþróinn skyldi hefjast.
Gekk hann þá niður í flæðarmál-
ið, og tók upp í lófa sér sand,
vættan í sjó, brosti og gekk sigri
hrósandi með þennan feng sinn
heim til kofans. Teningunum var
kastað. Hann hafði brotið lögin
og „unnið salt úr sjó“.“
Svipaðar athafnir fóru fram
víðsvegar um Indland. Foringjar
sjálfstjórnarmanna „unnu salt úr
sjó“ og nú var baráttan hafin.
Samtímis þessu gaf Gandhi út
tilkynning um þennan viðburð.
Kv'að hann tinnig byrjaða að
ný.’j herferð gegn erlendum vefn-
aðarvörum og gegn áfengi. Hann
segir:
„Eg ræð hverjum manni til
þess, að vinna salt, og þeir, sem
það kunna, skulu einnig hreinsa
það og nota til matar, og fá aðra
til þess að gera það sama. En
gæta skal þess vandlega, að láta
alla vita, að njeð þessu eru þeir
að brjóta lög og vinna til refsing-
ar. Það verður að gera hverjur:
manri ljóst, að þétta er til þess
eins, að fá lögin afnumin, og það
má enginn reyna að fara í felur
með þessar nthafnir sínar.
Eg ráðlegg mönnum einnig að
safna saman því salti, sem þeir
finna og bæði nota það sjálfir og
selja öðrum, en vara skal hvern
mann við því, að með þessu er
hann að brjóta lög, og má búast
við refsing yfirvalda".
Þá gaf hann skömmu síðar út
aðra yfirlýsing. I henni er með-
al annars:
„Hver maður skal veita mót-
spyrnu af öllum mætti gegn þvú
að salt sé af honum tekið af yf'
f
irvöldum, jafnvel þó að hann se
hræddur um, að það kosti hann
lífið. Konur og börn eiga líka að
veita mótspyrnu. Sjáum til, hvort
þeir leggja hendur á konur og
börn. Hver indversk kona skal
vernda salt það, sem hún hefn
eignast gegn saltlögunum, og veita
lögreglunni mótspyrnu, eins og
hér væri um ræningja að rseða,
sem væri að taka barn hennar fr‘l
henni“. Jafnframt bannar hana
að taka á móti þeim, sem að þel^
veitast. Það má ekki svo mik1
sem klóra hendur þeirra.