Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.08.1930, Blaðsíða 23

Stefnir]
Ljóslækningar.
309
verkanir sólarljóssins, og þá sér-
staklega hinna ultrafjólubláu
geisla, urðu margir til þess að
halda áfram starfi hans. Urðu
þeir einna fyrstir til þess dr.
Bernhard í St. Moritz og dr.
August Rollier í Leysin, suður í
Alpafjöllum skömmu eftir alda-
mótin.
í Alpafjöllum er meginlands-
loftslag. Loftið er tært og hreint
og sólskin flesta daga. Vegna þess
hve tært og ryklaust loftið er
þarna, veitir hinum ultrafjólubláu
geislum sólarinnar léttara að ná
yfirborði jarðarinnar,. heldur en
þar sem loftið er miður hreint.
I Leysin hefir dr. Rollier sýnt,
hverju má til leiðar koma með
sólarljósinu. Þangað kemur ár-
lega mesti fjöldi af fólki, ekki
síst börnum og unglingum, illa
ipikið af berklaveiki, í hörundi,
kirtlum, liðum og beinum. Sagt
er> að yfirgnæfandi fjöldi þessara
sjúklinga fái fulla bót meina
sinna. Að vísu kostar það oft
langan tíma. Sólskinið og útiver-
an, ásamt heilnæmu fæði, eru að-
nLlækningalyfin. Sjúklingarnir
eru smám saman vandir við sói-
skinið og útiloftið, en hægt og
varlega, svo að líkaminn hafi tíma
til ]>ess að laga sig eftir hinu
breytta umhverfi, og verði sem
minnst um það. Fyrst eru fætur
og hendur útsettar fyrir geisla
sólarinnar, og svo smám saman
allur líkaminn. Viðbrigðin í út-
liti eru mikil. Sjúklingarnir
koma þangað fölir og blóðlitlir
og hvítir á hörund. Þeir, sem
dvalið hafa þarna lengi, verða
mjög útiteknir, næstum því kop-
arbrúnir á hörund. Þannig úti-
teknir verða menn lítt viðkvæm-
ir fyrir misbrigðum hita og kulda.
í þessu ástandi er hörundið miklu
viðbúnara að inna af höndum sitt
margþætta starf, heldur en þá er
það hefir lengi verið fötum dúð-
að, og ekki orðið fyrir neinum
styrkjandi áhrifum lofts og sólar.
Ætlunarverk húðarinnar á
mönnum, jafnt sem dýrum, er
ekki það eitt að vernda líkamann
fyrir áverka eða of miklum mis-
brigðum hita og kulda, heldur er
húðin einnig nokkurs konar út-
gufunar-líffæri. Húðin sleppir í
gegnum sig vatni og losar líkam-
ann um leið við ýms eiturefni,
sem honum er áríðandi að losna
\dð. Eru það efni, sem myndast
við efnaskifti líkamans og valda
honum tjóni, geti hann ekki orð-
ið af með þau jafnóðum og þau
myndast. Útitekinni húð veitir
léttara að losa líkamann við þessi
brennsluefni, heldur en þegar hör-