Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Side 49

Bréf til Dagskrár:
Litið í Dagskrá
eftir Sigurð Jónsson frá Brún
Breiðafjarðardalir eru næsta merkilegt hér-
að. Þar fallast í faðma margir óskyldir hlutir
nærri eins og Ólafur pá og Þorgerður F.gils-
dóttir.
Sauraháls og Jörvahnjúkur eru ámóta ólíkir
eins og áðurnefnd hjón, og þaðan koma smekk-
litlir montrassar eins og Kjartan Ólafsson og
frábær snyrtimenni eins og Bolli hinn prúði.
Þaðan er Ásmundur Sveinsson.
Dagskrá flutti viðtal við hann í l.hefti2.árg.
og þá um leið nokkuð af myndum af verkum
hans, er að vísu allur fróðleikur góður, en
j>arna mætti þó segja að væri um nokkuð sér-
stætt að ræða. Járnsmiður Ásmundar er svo á
glámbekk að allur fjöldinn af okkur, þessum
flakkandi Islendingum, sem allir snöpum utan
um Reykjavík og í henni, hafa séð þann hlunk,
en um leið og búið er að renna augum á Járn-
smiðinn, er úti og búið með allan myndlistar-
áhuga hjá mörgum þeim manninum, sem ekki
er því myndvanari.
Þeir þyrftu ekki að vera beysnir, sem teldu
sig geta hugsað upp eitthvað jafngott cins og
þá mynd, einkanlega ef þeir væru eins og flestir
alþýðumenn íslenzkir óvanir þeirri listgrein.
Ásmundur hefur að vísu fleira gert en Járn-
smiðinn, sem minnir á ýmsan máta undramikið
á „Sýni rímnaskáldskapar“ eftir síra Ögmund
Sigurðsson á Tjörn. Er það furðugott verk
þrátt fyrir galla sína og nokkur lífgjafi þess
málefnis, sem það mun hafa átt að drepa. Eru
DAGSKRÁ
kannske ekki vanskapaðir útlimir líkneskisins
hliðstæðir við kringilyrðahröngl Tjarnarprests-
ins, þetta?:
Kjalars læt eg klunkara hlunkara dunkinn
arka úr kjarkars orðahöll
ambara vambara fram á völl.
Hlumpara dumpara hlampara plampara stampi
liðrings viðrings legg eg út ár
leiðólfs hleiðólfs haddaðar brár.
Mansöngs föngin glymjara göngin gagara jaga
út um þröngin druslara draga
drakons spöngin laga slaga. o. s. frv.
Sennilega gæti Járnsmiðurinn gegnt svipuðu
hlutverki á meðal myndlistarfróðra athugenda
og vísur þessar á meðal Ijóðasmiða. Hann gæti
orðið þeim viðvörun, hugmyndavaki og margt
gott, því Ásmundur er skáld í línum, j)ótt sá
skáldskapur hafi ekki erindi til j>eirra, sem eins
og íslenzkir alþýðumenn af minni gerð, hafa bú-
ið við myndaskort um alla ævi sína og þurfa
j>ví fremur barnamat en brennivín ef þeim á
vel að farnast.
En Ásmundur er skáld á sinn hátt ng það
nokkuð góðan hátt eins og Kjartan Ólafsson
var bæði karlmenni að burðum og íþróttamaður
góður ef trúa má Laxdælu, þótt framhleypinn
væri og miðlungi smekklegur í sér þegar hann
47