Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.12.1958, Qupperneq 51

mitt leitazt við að birta sem fjölbreyttast efni
og ekki síður birt „hefðbundinn" skáldskap en
annan yngri og nýstárlegri. Ætti þetta að
liggja í augum uppi ef blaðað er í þeim tveim-
ur árgöngum sem nú eru ki-mnir út. En það
hefur verið meginsjónarmið, sem við höfum
reynt að lialda staðfastlega við, að allt það
efni er í ritinu birtist hefði einhver þau menn-
ingarleg eða listræn verðmæti til að bera er
réttlættu birtingu þess. Hafi þetta mistekizt er
við mannlegan breyskleik að sakast en ekki
illmennsku ritstjórnarinnar.
I öðru lagi er sú skoðun að allur nýtízku
skáldskapur sé sálarlaus samsuða er ekki eigi
erindi tii almúgamanna. Þá fylgir væntanlega
með í kaupunum að hvert það tímarit er gæta
vill sóma síns skuli forðast þvílíkt efni vilji það
ekki hafa verra af. Einhvers staðar stendur að
ekki sé deilandi um smekk, og er víst nokkuð
til í því. En rétt er að nota þetta tækifæri til
að skýra einu sinni enn afstöðu tímaritsins
Dagskrár til nútímaskáldskapar. Ritið hefur
talið það skyldu sína að flytja eftir megni
verk ungra höfunda, þeirra er af mestri dirfsku
freista að túlka tilfinningar og kenndir mann-
anna sem lifa á þeim tíma er það kemur út
— eins og þetta var orðað í inngangi að fyrsta
hefti þessa árgangs. Sömuleiðis hefur það ver-
ið vilji ritsins að taka eftir megni þátt í um-
ræðum um list og menningu samtímans — og
raunar skylt hverju því tímariti er kennir sig
við menningarmál. Og við leyfum okkur að
álíta að nútímalist eigi fullt erindi til almúga-
manna, þar á meðal þau sýnishorn hennar er
birzt hafa í Dagskrá.
Utgáfa og ritstjórn Dagskrár hafa mótazt
af þeim sjónarmiðum undanfarin tvö ár: að
efni ritsins sé eftir föngum vandað, fjölbreytt
og listrænt og í ritinu séu túlkuð af hlutlægni
viðhorf nútímamanna, skálda cg listamanna
sem annarra. Það er skoðun okkar að með
þessu móti verði tímariti um menningarmál
bezt haldið úti — en hitt er harmsefni ef ein-
stakir menn geta af þessum sökum ekki átt
samleið með okkur.
Ritstj.
DAGSKRÁ
49