Sveitarstjórnarmál - 01.06.1978, Blaðsíða 41

við aldraða fyrst og fremst miðazt við greiðslu lífeyris
og byggingu og rekstur elliheimila. Á síðustu árum
hafa þó augu manna opnazt fyrir því, að koma megi
til móts við þarfir margra einstaklinga með ýmiss
konar þjónustu utan stofnana. Með því að leggja
áherzlu á þessa aðstoð, verður lengur hægt að hjálpa
öldruðum til að búa óháðir og sjálfstæðir í sínu eðli-
lega umhverfi.
Þjónustuþörf aldraðra er misjöfn eftir einstakl-
ingum og breytist jafnframt sífellt með hækkandi
aldri. Víða, að minnsta kosti í sveitum landsins, er
margháttuðum erfiðleikum bundið að koma henni
við, þótt fullur vilji sé fyrir hendi.
I framhaldi af þessum hugleiðingum varðandi
gamla fólkið verður manni efst í huga að spyrja: Er
unnt að leysa ýmis félagsleg og heilsufarsleg vanda-
mál aldraðra með annars konar þjónustu en bygg-
ingu elliheimilis eða dvalarheimilis, t. d. með
heimilishjálp, endurhæfingu, aðstöðu til félags-
starfs, tómstundaiðkana o. s. frv.? Hversu vel sem
við búum að þessum þætti, er þó óhjákvæmilegt að
byggja elli- og hjúkrunarheimili. Af okkar reynslu að
dæma, eru slíkar stofnanir að minnsta kosti úti á
landsbyggðinni, bezt settar í nábýli og í nánum
tengslum við heilsugæzlustöðvarnar. Þar finnur
þetta aldraða og oft á tíðum lasburða fólk mest
öryggi. Auk þess er hægast um vik fyrir hjúkrunar-
fólk og lækna að koma við sem beztri umönnun.
Eg hefi nú drepið á nokkur helztu atriðin í sam-
bandi við þá stofnun, sem mér er kunnust, og al-
menna heilsugæzlu, sérstaklega varðandi hinar
dreifðu byggðir. Að lokum vil ég endurtaka það, að
með byggingu heilsugæzlustöðvarinnar á Egils-
stöðum og endurbyggingu þessa litla sjúkrahúss
virðist vel séð fyrir heilsugæzlunni í áður nefndu
umdæmi. Með fjölgun fólks og vaxandi kröfum þarf
e. t. v. fleira að gera, svo sem að fjölga sjúkrarúmum,
þótt ekki sé í náinni framtíð hugsað til sjúkrahúss
með skurðstofu eða slíku, sem krefst miklu dýrari og
umfangsmeiri stofnunar, og veigamikil spurning er
það, hvort stóru og dýru sjúkrahúsin eiga ekki að
vera sem fæst og fullkomnust, en slíkar stofnanir eins
og hér hefur verið rætt um, sem bezt búnar og bezt
setnar á sínum starfssvæðum.
NOKKRAR UPPLÝSINGAR
UM STARFSEMI SJÚKRAHÚSSINS
Á EGILSSTÖÐUM
1971 1976
Hér fara á eftir nokkrar upplýsingar um starfsemi
sjúkrahússins á Egilsstöðum, sem Ari Sigurbjörnsson,
framkvæmdastjóri sjúkrahússins og Guðmundur Sigurðs-
son, héraðslæknir á Egilsstöðum tóku saman. Sá síðar-
nefndi kynnti þær á ráðstefnunni og gerði grein fyrir
kostnaði við einstaka þætti heilbrigðisþjónustunnar á
starfssvæði heilsugæzlustöðvarinnar á Egilsstöðum á ár-
inu 1976.
Starfsemi sjúkrahússins
1971 1976
Fjöldi sjúkrarúma 8 19
Starfsfólk 7(4.5) 25(20)
Læknar 2(0.‘5) 3(1)
Hjúkrunarkonur 0 2(1.5)
Ljósmæður 2(2) 2(1.5)
Sjúkraliðar 0 4(4)
Gangastúlkur 0 5(5)
Matráðskonur 1(1) 2(2)
Aðstoðarstúlkur 0 3(2)
Framkvæmdastjóri 1(0.5) 1(1)
Skrifstofustúlka 0 1(0.5)
Ritari 0 1(0.5)
Meinatæknir 1(0.5) 1(1)
Tala sjúklinga 185 266
Innanhéraðs 145 175
U tanhéraðs 40 90
Fjöldi legudaga 2216 7670
Innanhéraðs 1891 5618
Utanhéraðs 325 2052
Tölur í svigum tákna stöðufjölda miðað við fullt starf.
sveitarstjórnarmAl