Hermes - 01.05.1970, Blaðsíða 14

Gamlir og nýjir nemendur spjalla við yfirkennarann.
bridgelið, en allur skólabragurinn er mjög svip-
aður og verið hefur.
— Nokkrar nýjar „tradisjónir?“
— Ja, það er þá helzt, að nú er byrjað að baða
hér á formlegan hátt, eins og getið hefur verið
um í Hermesi, og óneitanlega er það skemmti-
legra fyrir staðarfólk að fylgjast með, þegar þetta
er gert hér heima við, en gömlu siðirnir eins og
að rífa sængina af fyrstubekkingum eru ennþá
við líði. Manni finnst alltaf jafn gaman að þess-
um „tradisjónum“, og getur alltaf hlegið að sama
gamla brandaranum ár eftir ár.
— Saknar þú nokkurs úr borgarlífinu?
— Ég sakna einskis úr borgarlífinu, nema það
eru vandkvæði á að komast í leikhús, og enn-
fremur sakna ég þess að geta ekki tekið þátt í
námskeiðum Stjórnunarfélags íslands og Iðnað-
armálastofnunarinnar. Vil ég nota þetta tækifæri
og hvetja alla þá, sem áhuga hafa á stjórnun
fyrirtækja og hvers konar nýjungum í framleiðni
og hagræðingu, að sækja þessi námskeið.
Nú konan mín er fædd og uppalin í sveit, en
hún segir að ég sé meiri sveitamaður en hún
núorðið. Sumir segja, að þegar maður sé kominn
upp fyrir Ártúnsbrekkuna séu allar áhyggjur að
baki. Hér á Bifröst hefur mér aldrei leiðzt, ekki
sem nemandi og enn síður sem kennari.
— Og undir lokin, kannske örfá orð um Nem-
endasambandið.
— Ég reyni að sjálfsögðu sem félagi í Nem-
endasambandinu, að fylgjast með því, sem þar er
efst á baugi, en því miður get ég ekki tekið þátt
í starfi þess í Reykjavík, en þegar gamlir nem-
endur rekast hingað, þá reyni ég að rekja úr
þeim garnirnar.
Ég held að sú samheldni hjá gömlum nemend-
um og sú tryggð, sem þeir sýna sínum gamla
skóla, sé alveg einstæð, og ég þekki ekki til neins
hliðstæðs í öðrum skólum. Ég er viss um að NSS
á eftir að gera ýmsa góða hluti í framtíðinni,
eins og hingað til, og ég óska því alls hins bezta
í störfum.
— Að síðustu ein samvizkuspurning: Hvort
heldur þú frekar með nemendum í skólanum eða
Nemendasambandinu, þegar keppni á sér stað
á milli þeirra?
— Ég verð nú að vera tækifærissinnaður í þess-
um efnum, eins og Snorri yfirkennari, þ. e. að ég
held yfirleitt með báðum.
í þessu heyrðist hljóma utan af tröppum skól-
ans, „Hin gömlu kynni gleymast ei“. Var nú ekki
til setunnar boðið, því norðurleiðarrútan var að
renna úr hlaði með hið „vaska“ lið Nemenda-
sambandsins innanborðs. Eftir viðeigandi handa-
pat komst ritstjórinn um borð, síðan hvarf gamla
góða Bifröst í þokuna og rigninguna.
Reynir Ingibjartsson.