Morgunblaðið - 08.05.2012, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. MAÍ 2012
✝ Dagbjört Jóns-dóttir fæddist
6. desember 1921 í
Ásmúla í Ása-
hreppi. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja mánu-
daginn 23. apríl sl.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jón
Jónsson, f. 1. mars
1880 á Heiði í
Holtahreppi, d. 23.
maí 1950, og Ólöf Guðmunds-
dóttir, f. 3. mars 1878 á Skarði í
Djúpárhreppi, d. 19. júlí 1961.
Dagbjört átti níu systkini sem
öll eru látin. Þau voru: Guð-
björg Helga, f. 1907, d. 1995,
Ólafía, f. 1908, d. 1973, Björg-
vin, f. 1909, d. 1970, Guðjón, f.
1911, d. 1992, Kristjana, f. 1912,
d. 1988, Guðmundur, f. 1914, d.
2007, Ingólfur, f. 1916, d. 1991,
Lilja, f. 1917, d. 2008, og Þór-
unn, f. 1920, d. 2000.
Eiginmaður Dagbjartar var
Guðmundur Ásgeir Jónsson raf-
virkjameistari, f. 21. jan. 1926,
d. 13. júní 1982. Foreldar hans
voru Kristín Guðmundsdóttir
frá Jónsnesi í Helgafellssveit og
Jón Ágúst Guðmundsson frá
Finni Þórðarsyni. Þeirra dóttir
er Elín Sóley, b) Ólafur Rafn, í
sambúð með Guðrúnu Álfheiði
Thorarensen, c) Bjarki. 6) Krist-
ín, f. 19. jan. 1958, maki Sverrir
Gísli Hauksson. Sonur Kristínar
er Haukur Guðmundsson, í sam-
búð með Önnu A. Kjeld. 7) Guð-
mundur Ásgeir, f. 25. apríl
1960, maki Hafdís Lilja Guð-
laugsdóttir. Þeirra börn eru: a)
Dagbjört Hulda, gift Anis Aref.
Þeirra börn eru Kamilla Anísa
og Jósef Malik, b) Guðlaugur
Már, í sambúð með Pálu Minný
Ríkharðsdóttur. Þeirra sonur er
Róbert Helgi, c) Arnar Ingi, í
sambúð með Hildi Gunn-
arsdóttur. Þeirra sonur er Þor-
kell Ingi, d) Jón Ágúst. 8) Dag-
bjartur Helgi, f. 19. mars 1962,
maki Tatjana Latinovic. Þeirra
börn eru a) Freyja Björk, b)
Damjan.
Dagbjört ólst upp á bernsku-
heimili sínu í Ásmúla og vann á
búi foreldra sinna fram yfir tví-
tugt. Dagbjört og Guðmundur
bjuggu lengst af á Sýrfelli,
Bergi, Keflavík þar sem hún
sinnti stóru heimili af mikilli al-
úð. Eftir að hún varð ekkja
starfaði hún á leikskólanum
Garðaseli við ræstingar þar til
hún lét af störfum vegna aldurs.
Síðustu árin bjó Dagbjört í íbúð
fyrir aldraða á Nesvöllum.
Útför Dagbjartar fer fram
frá Keflavíkurkirkju í dag, 8.
maí 2012, kl. 14.
Þorfinnsstöðum í
Önundarfirði.
Börn Dagbjartar
og Guðmundar eru:
1) Ólafur Jón, f. 22.
okt. 1948, maki
Halla Jóna Guð-
mundsdóttir.
Þeirra börn eru: a)
Guðmundur Ásgeir
b) Guðrún Lovísa,
hennar sonur er
Ólafur Ivar And-
ersen. 2) Jón Ágúst, f. 4. feb.
1950, d. 26. des. 2009. 3) Svein-
björn Gunnar, f. 10. maí 1951,
maki Hildur Jóhannsdóttir.
Þeirra synir eru: a) Valur, í
sambúð með Arndísi Auði Sig-
marsdóttur, b) Garðar, unnusta
hans er Bára Dís Benedikts-
dóttir. Fyrir átti Sveinbjörn
soninn Ara Frey. 4) Aðalsteinn
Kristján, f. 12. des. 1953, maki
Auður Helga Jónatansdóttir.
Þeirra börn eru: a) Margrét, b)
Berglind, gift Arnari Þór Emils-
syni. Þeirra dóttir er Katla
María, c) Ásgeir, kvæntur Katr-
ínu Björgu Jónasdóttur. 5)
Brynjólfur Stefán, f. 9. ágúst
1956, maki Elín Rut Ólafsdóttir.
Þeirra börn eru: a) María, gift
Í dag kveðjum við kæra móð-
ur og tengdamóður. Hún hefur
skilað sínu lífshlutverki með
sóma. Við eigum góðar minn-
ingar um mæta konu sem var
kærleiksrík, fórnfús og ljúf í
lund. Hennar er sárt saknað en
minning hennar lifir.
Ó, vertu blessuð elsku mamma mín,
ég man þig best er lít ég bernsku-
slóðir.
Þar munu geymast mörgu sporin þín
Í minningu sem verndarenglar góðir.
Þú vildir hlúa að hverju því sem
grær
og harm þess dapra kunnirðu oft að
sefa.
Í þínu brjósti bjuggu kenndir þær
sem breyskum megna allt að
fyrirgefa.
Þú gekkst að störfum þýð og
þolinmóð,
í þrá að verða öllu góðu að liði.
Þín ævi var sem hugljúft heilsteypt
ljóð
sem hjörtun fyllir ró og mildum friði.
(Guðrún Auðunsd. frá Stóru-
Mörk.)
Með þökk fyrir allt og allt.
Aðalsteinn og Auður.
„Velkomin“ sagði hún bros-
mild við nýjustu tengdadóttur
sína á Keflavíkurflugvelli fyrir
tæpum 18 árum. Á þessu orði
byrjaði vinátta okkar sem aldr-
ei bar skugga á. Það má segja
að orðið hafi verið einkennandi
fyrir samskipti okkar allar göt-
ur síðan. Dæja var að bjóða
mig velkomna til Íslands og í
fjölskyldu sína. Hún gerði það
af sömu einlægni og með eins
opnu hjarta og hún gerði við
alla í stórum hópi tengdabarna
og barnabarna og annarra sem
stóðu nálægt henni. Það skipti
ekki máli hvaðan við kæmum
og hverra manna við værum,
alltaf tók hún á móti öllum með
hlýju og kærleik. Ávallt vorum
við velkomin til hennar og
þangað var ósköp ljúft að
koma. Það tók mig heilt ár að
byrja að tjá mig á íslensku en
samt man ég ekki eftir því að
við tvær höfum ekki getað talað
saman. Dæja var feimin að eðl-
isfari og þegar ég horfi til baka
átta ég mig á því að hún var að
stíga langt út fyrir þæginda-
rammann sinn þegar hún hafði
frumkvæði að því að hringja í
mig áður en ég gat spjallað við
hana á íslensku. Við töluðum
mikið saman og ég lærði tölu-
vert af henni um barnauppeldi,
mannleg samskipti, umburðar-
lyndi og margt annað. Hún
kenndi ekki meðvitað, en ég
lærði mest með því að horfa á
hana og taka hana mér til fyr-
irmyndar.
Ég kynntist Dæju þegar hún
var komin á fullorðinsár og
þekkti hana fyrst og fremst
sem ömmu sem var alltaf til
staðar fyrir alla í fjölskyldunni.
Henni var mikið í mun að allir
fengju jafnmikla athygli frá
henni og jafnræði ríkti milli
allra. Ekki get ég sagt að ég
hafi tekið eftir því að á ein-
hvern væri hallað í sístækkandi
hópi afkomenda hennar. Hún
gladdist yfir öllum sigrum og
áföngum okkar, stórum sem
smáum, og var dugleg að færa
fréttir innan fjölskyldunnar.
Skipti ekki máli hvað það var,
skólagráður, barnafréttir, fisk-
ar sem veiddust eða þegar ein-
hver af litla fólkinu hætti með
bleyju. Alltaf gat hún sam-
glaðst öllum af einskærri ein-
lægni. Enda færðum við öll
henni fyrst fréttirnar.
Dæja var yndisleg amma og
fengu barnabörnin alltaf
óskipta athygli hennar. Hún
púslaði, kubbaði, spilaði á spil,
söng með þeim með öllum hug
og hjarta. Hún reyndist okkur
mjög vel og var alltaf tilbúin að
koma og passa fyrir okkur,
missti ekki af tónleikum krakk-
anna og var afskaplega stolt af
þeim. Ævi hennar var máske
ekki alltaf létt, en hún áleit sig
gæfuríka. „Ég er svo heppin að
það hefur aldrei verið neitt ves-
en á börnunum mínum,“ sagði
hún við mig einu sinni. Hún
vildi ekki kannast við að eitt-
hvað hlyti hún að hafa gert rétt
sjálf, eins auðmjúk og hún var.
Langri ævi tengdamóður
minnar Dæju er nú lokið. Hún
skilaði lífsverki sínu með sóma
og er hennar arfleifð til mann-
kyns mikil. Hún felst í stórum
afkomendahópi þar sem við öll
höfum verið snert af hennar
lífsgildum. Það hafa verið for-
réttindi að fá að vera samferða
henni öll þessi ár og hafa verið
tekin í hennar hóp jafnvel og
ég var. Fyrir allt sem hún gerði
fyrir fjölskylduna mína og fyrir
allar dýrmætu stundirnar verð
ég elskulegu tengdamömu
minni ævinlega þakklát.
Tatjana Latinovic.
Mig langar til að skrifa
nokkur orð um elskulega
tengdamóður mína. Leiðir okk-
ar hafa legið saman í 34 ár.
Dæja fluttist til Keflavíkur
árið 1948, það ár eignaðist hún
sitt fyrsta barn og á næstu
fjórtán árum urðu þau átta, sjö
synir og ein dóttir. Dæja hélt
vel utan um hópinn sinn, allir
áttu sitt rými, hún þjónaði af
alúð og sveigjanleika en einnig
voru gerðar kröfur um þátttöku
og samstöðu. Þetta skilaði sér
vel, öll hafa þau staðið sig í líf-
inu og það sem mest er um
vert, staðið sem einn maður við
bak móður sinnar á tímum sem
hún þurfti á þeim að halda,
samstaðan einstök og skipulag-
ið í fyrirrúmi, þar áttu einnig
allir sinn stað.
Dæja var á uppvaxtarárum
barna sinna heima við, til stað-
ar fyrir þau. Árið 1974, þegar
yngstu drengirnir voru 12 og
14 ára, veiktist eiginmaður
hennar og þurfti á hjúkrun að
halda sem hún veitti honum þar
til hann lést árið 1982.
Ég kem inn á heimilið árið
1978, þar var hún alltaf glað-
vær, heyrðist aldrei kvarta og
var með eindæmum gestrisin,
var aldrei í rónni nema hún
gæti boðið upp á eitthvað. Það
fylgdi henni fram að síðustu
stundum, þegar hópurinn sat
við sjúkrabeð hennar hafði hún
áhyggjur af því hvort ekki væri
til kaffi handa þeim og eitthvað
með því.
Eftir að eiginmaður hennar
lést fékk hún vinnu við ræst-
ingar á leikskóla. Hún starfaði
þar það sem eftir var af starfs-
ævinni. Í gegnum árin prjónaði
hún lopapeysur og sokka á
börn og barnabörn, sem enn er
haldið upp á. Sjónvarps-sokk-
arnir góðu á litlu börnin eru nú
eins og gullmolar að ganga á
milli til þeirra sem eru í réttri
stærð.
Hún var einstaklega barn-
góð, gladdist innilega þegar við
bættust barnabörn og síðar
barnabarnabörn, andlitið ljóm-
aði og hún breiddi út hlýjan
faðminn á móti þeim. Alltaf
kallaði hún fram mikla hlýju í
viðmóti fólks sem hún um-
gekkst hvort sem það var hjá
ættingjum, samstarfsfólki, ná-
grönnum eða í félagsstarfi aldr-
aðra.
Dæja var með eindæmum vel
gefin og úrræðagóð sem sýndi
sig vel í því hvernig hún bjarg-
aði sér í erfiðum veikindum síð-
ustu árin.
Elsku Dæja mín, mig langar
að þakka samfylgdina, við átt-
um alltaf hvor aðra að, það
þurfti engin orð um það við
aðra.
Þín tengdadóttir,
Hafdís Lilja.
Dagbjört
Jónsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Hendur, fallegar hendur,
hlýjar, vermandi hendur,
vinnandi hendur.
Huggandi, leiðandi hendur,
hjálpandi, færandi hendur,
fagnandi hendur.
Þessar hendur átti
Dæja, tengdamóðir mín og
amma barnanna minna.
Blessuð sé minning
hennar.
Halla Jóna
Guðmundsdóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Dagbjörtu Jóns-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
LÁRA LÁRUSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Gullsmára 7,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans laugar-
daginn 28. apríl.
Útför hennar fer fram frá Garðakirkju miðvikudaginn 9. maí
kl. 15.00.
Erlingur Þór Sigurjónsson, Margrét Þóra Baldursdóttir,
Magnús Þór Erlingsson,
Þuríður B. Sigurjónsdóttir, Jóhannes Elíasson,
Elísa Jóhannesdóttir,
Sylvía Rut Jóhannesdóttir.

Okkar ástkæra,
STEINUNN HAFDÍS HAFLIÐADÓTTIR,
frá Gríshóli,
síðast til heimilis á Höfða
Akranesi,
andaðist fimmtudaginn 3. maí.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
11. maí kl. 13.00.
Sigríður Illugadóttir, Guðmundur Friðjónsson,
Ólafía Illugadóttir, Ívar H. Elíasson,
Ingveldur Vigdís Illugadóttir,
Hallur Kristján Illugason, Ingdís Líndal,
Guðrún Alda Björnsdóttir, Benoný B. Viggósson
og ömmubörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir fyrir samúð og
hlýhug við andlát og útför
ÁRNÝAR ÖNNU GUÐMUNDSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Sóltúni,
áður Boðagranda 7.
Okkar innilegustu þakkir færum við starfsfólki
Sóltúns fyrir frábæra umönnun, einnig Jóni Jóhannssyni
djákna fyrir kærleika og hlýhug.
Hrafnhildur Tyrfingsdóttir,
Stefán Tyrfingsson, María Erla Friðsteinsdóttir,
Tyrfingur H. Tyrfingsson,
Laufey G. Lárusdóttir,
Pálmi Sigurðsson, Anna Lóa Marinósdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, vinarhug og sendu
minningarkort við andlát og útför ástkærrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
INGIBJARGAR KOLBEINSDÓTTUR,
Sóltúni 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á A2 á Dvalar- og hjúkrunar-
heimilinu Grund fyrir góða umönnun.
Margrét Árný Sigursteinsdóttir, Sigurður Leifsson,
Þórir Sigursteinsson, Birna Einarsdóttir,
Gunnar Hersveinn, Friðbjörg Ingimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSLAUG ÁRNADÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli laugardaginn
5. maí.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 14. maí kl. 13.00.
Valdimar Óskarsson,
Ágúst Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn og bróðir okkar
ÞÓRIR HARALDSSON
lést að heimili sínu í Svíþjóð
sunnudaginn 6. maí.
Bodil Haraldsson,
Guðrún, Ásdís og Jósef.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGRÚN ÞORSTEINSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju
föstudaginn 11. maí kl. 11.00.
Þóra G. Gísladóttir, Haukur Hafsteinsson,
Margrét Gísladóttir, Haraldur H. Helgason,
Gísli Gíslason, Ágústa Guðmarsdóttir,
Ólafur S. Gíslason, Hildur Bjarnadóttir,
Guðrún Gísladóttir Magnús Orri Sæmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Norðfirði,
til heimilis á Snorrabraut 56 B,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 30. apríl, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
9. maí kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð
líknardeildar í Kópavogi, sími 543 1159 eða á heimasíðu
Landspítala.
Kolbrún Sigurðardóttir,
Guðlaugur Sigurðsson, Alda Björk Skarphéðinsdóttir,
Valgerður Sigurðardóttir, Ágúst Ólafur Georgsson
og fjölskyldur.