SunnudagsMogginn - 13.05.2012, Blaðsíða 29

13. maí 2012 29
orkunni í að vera í stöðugum boðum og spjalli um
allt og ekki neitt. Ég er framkvæmdamanneskja og
vil láta verkin tala. Mér finnst mikilvægt að nýta
tímann vel.“
Hugsarðu um það að tíminn líður hratt, lífið sé
hverfult og að við eigum eftir að deyja?
„Sem krakki og lengi fram eftir aldri var ég
mjög hrædd við að deyja og þegar strákarnir mínir
voru litlir var ég hrædd um að deyja frá þeim. Ég
er svolítið áhyggjubúnt. Þegar ég fékk barnabarn
fann ég að ég var að fara í áhyggjufasann en áttaði
mig svo á því að ég er bara gestur og það er ann-
arra að hafa áhyggjur af barninu. Ég er orðin
miklu sáttari við það sem fyrir okkur öllum liggur
einhvern daginn, sem er að deyja, og ég trúi á líf
eftir dauðann.“
Hvernig er að vera amma?
„Það er virkilega góð tilfinning. Svo fæ ég fljót-
lega annað barnabarn. Ég er mikil barnakerling og
þegar strákarnir mínir fóru að heiman fann ég
fyrir ákveðinni tómleikatilfinningu. Mér líður
mjög vel innan um börn og í afmælisboðum og
jólaboðum fer ég oft inn til barnanna og sit með
þeim.“
Með sívirkan huga
Þú ert að gera svo margt, það á greinilega ekki
vel við þig að vera iðjulaus.
„Ég er að gera ýmislegt og verð að passa mig á
að eiga líka fyrir salti í grautinn, ekki gleyma mér í
sjálfboða- og hugsjónastarfi.
Ég er nýbyrjuð í samstarfi við þrjár konur sem
reka fyrirtæki sem heitir Vendum. Í samstarfi við
þær býð ég upp á fjölmiðlanámskeið sem er sniðið
fyrir konur og fleiri námskeið sem tengjast fjöl-
miðlum. Síðan er ég að skrifa bók sem Óttar
Sveinsson í Útkalli gefur út. Þetta er spennandi
saga tveggja kvenna, önnur þeirra er frá Serbíu og
hin frá Bolungarvík og líf þeirra hefur fléttast
saman með ótrúlegum hætti. Ég ætla ekki að segja
meira um þá bók að sinni.
Síðan er ég í framkvæmdahópi með góðu fólki,
þar á meðal konunum í Á allra vörum, sem stend-
ur fyrir landssöfnun 14. september fyrir börn með
sjaldgæfa, alvarlega, langvinna sjúkdóma. Á Ís-
landi eru um það bil fimmtíu börn sem áður fyrr
hefðu ekki lifað en lifa nú vegna þess að þau fá
hjálpartæki og lyf, en kerfið styður ekki nægilega
við bakið á þeim og það vantar meiri samhæfingu.
Flest þessara barna eru heima þannig að segja má
að á landinu séu fimmtíu lítil hátæknisjúkrahús
inni á heimilunum, með öndunarvélum, næring-
ardælum, blóðskiljunarvélum og foreldrarnir eru í
fullri vinnu við að hjúkra barninu.
Áhuga minn á þessum málum má rekja til þess
að í sjónvarpsþættinum Fréttaaukanum fjallaði ég
eitt sinn um unga stúlku sem heitir Svanfríður
Bríana Rómant Jónsdóttir. Hún var með ólækn-
andi sjúkdóm sem birtist í góðkynja æxlisvexti í
koki og víðar sem gerði að verkum að hún gat ekki
kyngt og ekki borðað. Hingað kom bandarískur
læknir sem opnaði fyrir hálsinn þannig að hún gat
borðað í fyrsta skipti í langan tíma. Þetta létti
þessari stúlku lífið um nokkurt skeið en svo byrj-
aði þetta aftur. Í fyrrahaust hringdi mamma
hennar í mig og sagði: „Elín, ég hef trú á því að þú
sért manneskjan sem getur gert eitthvað. Það eru
svo margir foreldrar sem eru í þessari stöðu sem
eru hreinlega að bugast, missa eigur sínar og
heilsuna. Kerfið er svo flókið og það vantar stuðn-
ing.“
Ég velti því fyrir mér hvað hægt væri að gera.
Bára Sigurjónsdóttir barnahjúkrunarfræðingur
benti mér á hvernig Bandaríkjamenn vinna að
þessum málum en þeir búa til stuðningsnet þar
sem fjölskyldan er með liðsstjóra sem réttir henni
hjálparhönd og er eins konar aukaforeldri. Við
ætlum að haga málum á svipaðan hátt og verðum
með landsátak í samstarfi við RÚV til að safna fyr-
ir stuðningsmiðstöð sem sérhæfir sig í hverju til-
felli fyrir sig til að létta þessum fjölskyldum lífið.
Svo var ég að ljúka við heimildarmynd um
stofnfrumur ásamt Ásvaldi Kristjánssyni. Myndin
er gerð að frumkvæði Kjartans Gunnarssonar og
tengist meðal annars veikindum hans. Kjartan
fékk mergfrumuæxli sem er illkynja blóð-
krabbamein og í kjölfarið fékk hann áhuga á að
segja frá því hvað hægt er að gera með stofn-
frumum. Kjartan kemur fram í myndinni og ræðir
veikindi sín, sem hann hefur nú unnið bug á. Við
fengum líka að fylgja konu sem heitir Unnur
Tómasdóttir og er alveg einstök, en hún fór í sömu
meðferð og Kjartan gekk í gegnum og svo fjöllum
við almennt um stofnfrumur og hvað þær eru. Ég
er mjög ánægð með þessa mynd, sem verður sýnd
á RÚV. Hún er hávísindaleg en á mannamáli.“
Það er semsagt nóg að gera hjá þér. Þú hlýtur
að vera ánægð.
„Já ég er svo sannarlega með mörg járn í eld-
inum. Ég er með sívirkan huga, vil hafa nóg að
gera og það skiptir mig miklu máli að ljúka vel við
þau verkefni sem ég tek að mér.“
’
Myndin er gerð að frumkvæði
Kjartans Gunnarssonar og
tengist meðal annars veik-
indum hans. Kjartan fékk merg-
frumuæxli sem er illkynja blóð-
krabbamein og í kjölfarið fékk hann
áhuga á að segja frá því hvað hægt
er að gera með stofnfrumum. Kjart-
an kemur fram í myndinni og ræðir
veikindi sín, sem hann hefur nú
unnið bug á.
Morgunblaðið/Ómar
V/Reykjalund - Mosfellsbæ - Sími 562 8500 - www.mulalundur.is
Múlalundur - fyrir betri framtíð
BARMMERKI
FUNDURINN
ÆTTARMÓTIÐ
ENDURFUNDIR
N NÁMSKEIÐIÐ
RÁÐSTEFNUR
Við öll tækifæri
Barmmerkin fást í mörgum litum sem bjóða upp á
flokkun ættartengsla þegar ættarmót er haldið.
Snúrur í
hangandi merki
Vörunr. 1033
Vörunr. 1020 K
Vörunr. 1025 K
Vörunr. 1018 K
Hægt er að velja á milli
þess að hafa snúru,
hangandi klemmu eða
klemmu og nælu
á baki bammerkis.
Pappírinn kemur rifgataður í A4 örkum, fyrir þá sem vilja prenta sjálfir.
Nokkrar algengustu
gerðir barmmerkja:
Vörunúmer h (mm) br (mm)
130-1018K 28 70
130-1020K 43 70
130-1025K 55 90
130-1033 55 85
Sjá nánari upplýsingar á vef okkar:
www.mulalundur.is