SunnudagsMogginn - 13.05.2012, Blaðsíða 34

34 13. maí 2012
eigi það skilið miðað við sögu félagsins.“
Vilhelm Gauti, fyrirliðinn harðskeytti,
er lærður tölvu- og upplýsingatækni-
fræðingur frá Háskólanum í Reykjavík og
starfar sem verkefnastjóri hjá Reiknistofu
bankanna.
Faðir hans, Bergsveinn Þórarinsson, var
einn drengjanna sem stofnuðu Hand-
knattleiksfélag Kópavogs árið 1970, og
fyrirliðanum rennur því ekta HK-blóð í
æðum eins og hinum.
„Þetta var algjörlega geggjað,“ segir
Vilhelm Gauti þegar Sunnudagsmogginn
slær á þráðinn og spyr um sigurstundina.
Hann ólst upp hjá móður sinni og fóst-
urföður og bjó á Húsavík sem barn, þar
sem þau voru með atvinnurekstur.
Var í öllum íþróttum
Íþróttir fönguðu snemma huga hans. „Ég
var nánast í öllu sem hægt var; á veturna
var ég oft í fjallinu á skíðum eftir skóla og
fór svo seinni partinn niður í íþróttahús
þar sem ég var í handbolta, fótbolta og
badminton. Ég held ég hafi meira að segja
verið í fimleikum um tíma.“
Vilhelm Gauti, sem er fæddur 1979,
klæddist Völsungsbúningnum græna
framan af ferlinum og lék þá m.a. með
jaxlinum Guðlaugi Arnarssyni, sem síð-
ustu ár hefur leikið með Akureyrarliðinu.
HK-ingurinn flutti aftur suður eftir
grunnskóla. Vildi snúa sér af krafti að
handboltanum en Völsungur var ekki með
lið í hans flokki. „Ég var fyrst eitt ár með
HK, fór svo í Fram og var í Safamýrinni í
nokkur ár. Varð m.a. Íslandsmeistari með
2. flokki, en kom svo aftur í HK.“
Hann segist alltaf hafa haft mikinn
áhuga á íþróttum og það ýtti undir áhug-
ann á handbolta að pabbi hans hafði
stundað þá grein á sínum tíma. „Ég fylgd-
ist alltaf mikið með öllum okkar kempum
í sjónvarpinu, og B-keppnin í Frakklandi
1989 var KEPPNIN að mér fannst.“
Atli Hilmarsson var átrúnaðargoð Vil-
helms Gauta á þeim árum. „Það var eitt-
hvað sem heillaði við mig sérstaklega við
Atla. Kannski það að hann virtist geta
flogið endalaust, þegar hann stökk upp!
Atli eru líka mjög skemmtilegur karakt-
er.“
Fyrirliði HK er sagður standa rækilega
undir nafni. Er mikill leiðtogi og einn
samherja hans hafði orð á því eftir að
meistaratitillinn var í höfn að Vilhelm
Gauti hefði haldið magnaðar ræður í
búningsklefanum fyrir leiki.
„Ég veit nú ekki hvort það er til ein-
hvers að blása það út,“ segir hann, hóg-
værðin uppmáluð þegar spurt er. „En ég
hef gert það að vana mínum eftir að ég
byrjaði í handboltanum aftur fyrir þrem-
ur árum að ég hef talað við strákana í
upphituninni úti á gólfi og við tölum líka
saman inni í klefa.“
Hann tók við fyrirliðabandinu hjá HK í
fyrra og ekki hefur dregið úr ræðuhöld-
um síðan. „Þetta eru nú engar langlokur:
ég vil bara aðeins kveikja í mönnum og
skerpa á nokkrum hlutum. Svo er spurn-
ing hvort það virkar á mannskapinn. Ef
svo er finnst mér það frábært. Þetta er
orðin ákveðin hefð og á meðan mér er
ekki sagt að þegja held ég áfram!“ Svo
þagnar hann um stund og bætir við:
„Kannski þetta hafi skilað einhverju,
svona eftir á að hyggja.“
Hætt í rúm tvö ár
Vilhelm Gauti nefndi að hann hefði byrj-
að aftur í handbolta fyrir þremur árum.
Hann varð nefnilega að taka sér nokkuð
langt frí vegna meiðsla.
„Ég fór úr axlarlið og var lengi að
rembast við að ná mér í gang. Eftir að ég
byrjaði aftur fékk ég svo högg á vondan
stað og varð að hætta og var alveg frá í
rúmlega tvö ár.“
Hann segir afskaplega hvimleitt að
vera frá vegna meiðsla „en ég þurfti
hvíld. Það er mjög leiðigjarnt að vera
stöðugt að glíma við meiðsli og komast
aldrei almennilega í gang. Ég tók því al-
veg rúmlega tvö keppnistímabil í hvíld;
var þá meðal annars að þjálfa 2. flokkinn
og varð einmitt Íslandsmeistari núna
með sumum þeirra stráka og suma þeirra
þjálfaði ég reyndar í 4. flokki líka á sínum
tíma.“
Fyrir einum þremur árum fékk Vil-
helm Gauti svo hringingu frá þjálfara
meistaraflokksins. „Gunni Magg hringdi í
mig um sumarið og sagðist vanta ein-
Kynslóðirnar kættust! Kristinn Guðmundsson, annar þjálfara HK, fagnar Íslandsmeistaratitlinum í Hafnarfirði ásamt Þorsteini Einarssyni, sem lengi var formaður HK.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Ósvikin gleði braust út meðal stuðningsmanna HK þegar fyrsti meistaratitillinn var í höfn.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
„Fólkið í stúkunni stóð sig frábærlega í
úrslitakeppninni. Það var eins og við
værum á heimavelli í öllum sex leikj-
unum; okkar fólk átti hreinlega stúkuna,
hvort sem var heima í Digranesi eða í
Hafnarfirði,“ segir Vilhelm Gauti Berg-
sveinsson, fyrirliði Íslandsmeistaranna.
„Stuðningsmannaklúbburinn Binna-
menn fékk netta áskorun um að mæta
aftur til leiks og sá hópur vaknaði heldur
betur og tók þátt með þeim sem fyrir
voru. HK-fjölskyldan er stór og mér hefur
alltaf fundist að þegar mikilvægir leikir
eru á dagskrá komi mikill hópur saman
og styðji okkur ótrúlega vel. Maður hefur
oft fengið gæsahúð í 60 mínútur þess
vegna – en í leikjunum á móti FH var
maður með gæsahúð í 180 mínútur. Fyrir
það vil ég þakka stuðningsmönnum okk-
ar kærlega.“
Fyrirliðinn segir ástæðu til þess að
þakka mörgum en nefnir einn mann sér-
staklega. „Ég held að Gunnar liðsstjóri
sé búinn að starfa með liðinu í 20 ár;
þetta var því stór stund fyrir hann og mér
fannst frábært að geta fært honum tit-
ilinn, loksins. Hann sér um öll búninga-
mál, mætir í hvern einasta leik og oft á
æfingar á milli leikja til þess að fylgjast.
Menn eins og hann eru hverju félagi
rosalega dýrmætir; Gunnsi er góður liðs-
maður og algjör gullmoli.“
Fyrirliðinn segir tæplega þriggja vikna
hlé fyrir úrslitakeppnina hafa nýst HK
vel. Liðið hafði æft af miklum krafti og
mest áhersla lögð á hraðann. „Við vorum
ákveðnir að „keyra“ á Haukana eins og
við gætum; að taka hraða miðju eftir
hvert einasta mark þeirra og reyna að
beita hraðaupphlaupum eins og við gæt-
um en fækka í staðinn uppstilltum sókn-
um, því þær eyða svo miklu bensíni …“
„Eins og við værum á heimavelli í
öllum sex leikjum úrslitakeppninnar“