SunnudagsMogginn - 13.05.2012, Blaðsíða 32

32 13. maí 2012
Faðir Vilhelms Gauta Bergsveins-sonar, fyrirliða nýkrýndra Ís-landsmeistara HK í handbolta,var einn stofnenda félagsins
fyrir rúmum fjórum áratugum og stór-
skyttan Ólafur Bjarki Ragnarsson fetaði í
fótspor föður síns, sem hóf að leika með
félaginu á öðru starfsári þess. HK-rautt
blóð er líka í æðum Kristins Guðmunds-
son, annars þjálfara meistaraliðsins.
Mörg orð hafa verið höfð um þá sig-
urtilfinningu sem hríslast um fólk þegar
langþráðu takmarki er náð; þegar meist-
aratitill í íþrótt er í höfn eða hvers konar
eftirsóttur áfangi í lífinu að baki. Líðan
„innfæddra“ – íþróttamanna sem tryggja
uppeldisfélagi sínu stærstu sigurlaun sem
völ er á hér á landi – er alveg sérstök, að
sögn þeirra sem til þekkja. HK-ingarnir
eiga í raun erfitt með að lýsa sigurstund-
inni; viðbrögðunum þegar lið litla fjöl-
skylduklúbbsins, sem áratugum saman
stóð í skugga annarra, blómstraði og varð
að besta handboltaliði landsins.
Ævintýri
„Þetta var ólýsanleg tilfinning; það
þyrmdi eiginlega yfir mig í leikslok,“
segir Kristinn Guðmundsson í samtali við
Sunnudagsmoggann.
Kristinn orðar það svo að hann hafi
upplifað ævintýri. Mikið vatn hefur
HK komst naumlega í úrslitakeppni Íslands-
mótsins í handbolta. Leikmenn HK sópuðu í
kjölfarið risunum tveimur úr Hafnarfirði út af
borðinu og færðu Kópavogsfélaginu fyrsta
meistaratitilinn með ótrúlegum glæsibrag.
Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
Með HK-rautt
blóð í æðum