Morgunblaðið - 06.06.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNÍ 2012
✝ Jóhannes Guð-mundsson
fæddist í Reykja-
vík 15. september
1942. Hann and-
aðist á heimili
sínu, Pattaya, í
Taílandi 25. maí
2012.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
J. Gíslason múrari,
fæddur í Reykja-
vík 28. júní 1915, d. 10. maí
1988 og Sigurbjörg Sigurð-
ardóttir frá Skuld í Vest-
mannaeyjum, f. 2. feb. 1917, d.
4. apríl. 1992. Systkini Jóhann-
esar eru: Kolbrún, f. 16. jan.
1937, gift Herði Felixsyni.
Stefanía, f. 16. jan. 1941, gift
Ágústi Bergssyni. Kjartan, f.
23. ág. 1948, giftur Þórunni
Oddsdóttur og Erna Björk, f.
3. ág. 1952, gift Ragnari Geir
Tryggvasyni.
Eiginkona hans, Rungnapha
4) Guðmundur, f. 1979, í sam-
búð með Pilvi Routasalo. 5)
Vania Cristina Leite, f. 1983,
gift Simoni Hjaltasyni. Þeirra
börn: a) Daniela Diana L. Sim-
onardóttir og b) Tristan Vi-
cente L. Simonarson. 6) Jó-
hannes Leite, f. 1987, í sambúð
með Söndru Björk Jónsdóttur.
Jóhannes útskrifaðist ungur
frá Stýrimannaskólanum.
Jóhannes starfaði við sjóinn
lengst af starfsævinnar. Hann
vann um árabil við kennslu í
nútímafiskveiðum á vegum
Sameinuðu þjóðanna í Jemen
og Sádi-Arabíu. Hann sigldi
fiskiskipinu Feng til
Grænhöfðaeyja á sínum tíma
og kenndi innfæddum fisk-
veiðar. Einnig rak hann um
tíma innflutningsfyrirtæki á
sviði veiðarfæra. Eftir að Jó-
hannes flutti heim gegndi
hann starfi hafnarvarðar í
Kópavogshöfn í nokkur ár. Þá
vann hann mikið og ötult starf
alla sína tíð hjá Knattspyrnu-
félaginu Víkingi, þar var hann
oft þekktur undir nafninu Jói
Kapteinn.
Minningarathöfn fer fram í
Bústaðakirkju í dag, 6. júní
2012, kl. 13.
Prohsaket, f. 14.
jan. 1967. Börn Jó-
hannesar eru: 1)
Brynja, f. 1961.
Dóttir Brynju: Sól-
veig María. 2)
Eygló Huld, f.
1964, í sambúð
með Hjálmari
Trausta Kristjáns-
syni. Synir Eygló-
ar: a) Andri Már
Númason giftur
Halldóru Helgu Valdimars-
dóttur – þeirra sonur Gabríel
Þór. b) Ingi Þór Hjálmarsson.
Börn Hjálmars: Ása Berglind,
Knútur Trausti, látinn 2012,
og Smári Ragnar. 3) Helena
Ína, f. 1973, í sambúð með
Danelíusi Ármanni Hanssyni.
Börn Helenu: a) Alexander
Magnússon b) Sigurbjörg Rós
Davíðsdóttir c) Baldvin Pétur
Davíðsson. Tvíburadætur Hel-
enu og Danelíusar d) Sum-
arrós Ína og e) Benedikta Ína.
Elsku Jóhannes bróðir minn.
Þegar ég fékk þær fréttir að
þú værir látinn hugsaði ég hvað
þetta væri ótímabært. Við vor-
um alltaf í svo góðu sambandi
og var það fastur liður síðustu
ár að þú hringdir í systur þína á
föstudögum milli kl. 10 og 11 að
morgni frá Taílandi. Þá var ég
búin að fá mér kaffi og beið eft-
ir hringingu og var það alltaf
tilhlökkunarefni að heyra frá
þér.
Ég á ógleymanlegar minning-
ar frá því ég heimsótti ykkur
Tao til Taílands fyrir fjórum ár-
um. Ég var mjög áhugasöm að
kynna mér nýja og framandi
hluti og nýtti því tímann vel og
fór m.a. í matreiðsluskóla og
nuddskóla. Keyrðir þú systur
þína í skólann á hverjum degi
en það varð svo til þess að þú
fékkst mikinn áhuga á því að
setjast á skólabekk sjálfur og
læra taílensku. Það stóð ekki á
henni systur þinni að rjúka í
bókabúð og kaupa taílenska
orðabók handa þér.
Heimilið ykkar Tao var í einu
orði sagt yndislegt. Þú varst svo
gæfusamur að kynnast henni
Tao, hún er gædd svo miklum
mannkostum. Þú orðaðir það oft
við mig hversu hamingjusamur
þú værir í Taílandi, þú sagðir
hreinlega að það væri eins og
himnaríki á jörðu.
Þú varst alltaf svo glaðlyndur
og sagðir svo skemmtilegar sög-
ur frá þínum ævintýrum í gegn-
um lífið sem verða ógleyman-
legar. Mig langar að minnast
góðra minninga um þig í jóla-
sveinshlutverkinu. Það eru
margir sem eiga fallegar minn-
ingar um jólasveininn sem
heimsótti vini og fjölskyldu ár
hvert og mætti með góðgæti,
jólaepli og hina ógleymanlegu
óþekktarbók þar sem allt var
skráð niður.
Ég votta ykkur, börnum Jó-
hannesar og Tao, mína innileg-
ustu samúð og megi góður guð
geyma ykkur.
Þín systir,
Erna Björk.
Kveðja frá Knattspyrnu-
félaginu Víkingi
Látinn er í Pattaya í Taílandi
á sjötugasta aldursári sóma- og
athafnamaðurinn Jóhannes Guð-
mundsson, skipstjóri og gull-
merkishafi Knattspyrnufélags-
ins Víkings. Jóhannes var mikill
velgjörðamaður félagsins um
langa tíð. Má með sanni segja
að fáir menn í liðugri 100 ára
sögu félagsins hafi komið jafn-
víða við í félaginu og Jóhannes
Guðmundsson. Jóhannes gekk
ævinlega undir nafninu Jói
kapteinn meðal félagsmanna.
Þegar kapteinsviðurnefnið bætt-
ist við fóru menn ekki í graf-
götur um við hvern var átt.
Starfsvettvangur Jóhannesar
var sjórinn og sjómennska alla
tíð. Hann lauk námi skipstjórn-
armanns við Stýrimannaskólann
í Reykjavík ungur maður um
tvítugt. Hann starfaði um árabil
við kennslu í nútímafiskveiðum
að hætti Íslendinga á vegum
Sameinuðu þjóðanna í Jemen og
Sádi-Arabíu. Hann stýrði fiski-
skipinu Feng, sem var þekkt úr
fréttum þeirrar tíðar, til Græn-
höfðaeyja og kenndi innfæddum
fiskveiðar. Hann gerði stuttan
stans á Íslandi um miðjan átt-
unda áratuginn og gegndi m.a.
starfi hafnarvarðar í Kópavogi
um nokkurra ára skeið. Þá rak
hann um tíma heildsölu á vett-
vangi hvers kyns aðfanga til út-
gerðar og fiskveiða.
Jóhannes var mikill drifkraft-
ur við flutning Knattspyrnu-
félagsins Víkings á nýtt áhrifa-
svæði þess í Fossvogi árið 1990.
Til eru margar sögur af Jóhann-
esi við þann flutning allan.
Hann gerðist áhrifamaður í
ýmsum stjórnum félagsins á
langri leið, m.a. sat hann ein
átta ár í stjórn fulltrúaráðs fé-
lagsins, en helstu verkefni þess
eru að efla félagslíf sem og að
afla fjármagns til styrktar góð-
um málefnum innan þess. Þá
var Jóhannes mikill máttar-
stólpi innan knattspyrnunnar í
félaginu á sjöunda og fram á ní-
unda áratuginn. Hann kom að
ráðningu erlendra þjálfara við
deildina sem og stofnun sjóðs
sem tengdist því verkefni og
enn starfar. Knattspyrnufélagið
Víkingur er nefnilega félag
þeirrar gerðar að þar skiptast á
hæðir og lægðir, skin og skúrir
eins og í lífinu sjálfu. Þessa eig-
inleika þekkti Jóhannes vel, var
glaðastur allra á góðri stund en
jarðbundinn vel þegar verr ár-
aði. Jóhannes var mikill golf-
áhugamaður og fór árlega til
Taílands til þess arna. Þar
kynntist hann eiginkonu sinni,
að nafni Rungnapha Prohsaket,
og flutti heimili sitt til borg-
arinnar Pattaya þar í landi.
Hjónaband þeirra var farsælt
og þau voru einkar samhent
hjón og ævinlega nefnd í sömu
andrá. Jóhannes lætur eftir sig
fimm uppkomin börn, barna-
börn og langafabarn. Þeim öll-
um og fjölskyldum þeirra eru
sendar samúðarkveðjur við frá-
fall Jóhannesar Guðmundssonar
skipstjóra.
Við Víkingar kveðjum höfð-
ingja og þökkum honum leið-
sögnina.
Hafðu þökk fyrir allt og allt,
kæri vinur.
Hvíl í friði.
Ólafur Þorsteinsson,
formaður fulltrúaráðs Kf.
Víkings,
Sigurður I. Georgsson,
fyrrv. formaður knatt-
spyrnudeildar Kf. Víkings.
Jóhannes
Guðmundsson ✝ Þorgeir Jóns-son, fv. vöru-
bifreiðastjóri,
fæddist í Haukadal
í Biskupstungum,
Árn. 19. janúar
1919. Hann lést á
Landspítalanum
Fossvogi 23. maí
2012. Foreldrar
hans voru Jón
Brandsson, f. 1.
október 1886 á
Þórkötlustöðum í
Grindavík, d. 22. febrúar 1977,
og Magnea Steinunn Jónsdóttir,
f. 11. júní 1892 í Stóru-Vogum
Vatnsleysuströnd, d. 31. októ-
ber 1934. Systkini Þorgeirs: Júl-
ía Guðrún, f. 15. febrúar 1918,
d. 31. mars 2004. Jóhann Pétur,
Gísli Árnason sjómaður, f. 22.
nóvember 1881 á Dyngju,
Neshr. Snæf., d. 12. júlí 1959, og
Kristjánssína Bjarnadóttir, f.
23. mars 1888 í Nýjubúð í Eyr-
arsveit, Snæf., d. 7. maí 1969.
Þorgeiri og Kristínu varð ekki
barna auðið, en Þorsteinn
Ragnarsson, systursonur Krist-
ínar, f. 1. október 1936, kom til
þeirra 10 ára og bjó hjá þeim í
fimm vetur á uppvaxtarárum
sínum og átti ætíð hjá þeim at-
hvarf.
Skólaganga Þorgeirs var
ekki löng en stoltur var hann af
námi sínu í tvo vetur í Héraðs-
skólanum á Laugarvatni. Þor-
geir vann ýmis störf er til féllu
en lengst af hjá Vörubílastöð-
inni Þrótti í Reykjavík frá 1942
til 1987 eða í 45 ár.
Útför Þorgeirs fer fram frá
Grensáskirkju í dag, 6. júní
2012, kl. 13.
f. 9. maí 1920, d. 9.
ágúst 1996. Ragn-
ar, f. 28. júní 1921,
d. 10. maí 2000.
Gunnar, f. 7. maí
1923. Birna, f. 7.
september 1924, d.
30. maí 1996. Anna
Jóna, f. 2. október
1927, bjó í Banda-
ríkjunum, er látin.
Ólöf Guðsteina, f. 6.
júlí 1930, d. 4. nóv-
ember 2004. Auður
Halldóra, f. 12. nóvember 1931,
d. 27. desember 2007. Magnea
Steinunn, f. 31. október 1934.
Þorgeir kvæntist 12. ágúst
1944 Ólafíu Kristínu Gísladótt-
ur, f. 23. júní 1916, d. 30. mars
1996. Foreldrar hennar voru
Ég ætla að minnast Geira
frænda míns með örfáum orðum.
Ég veit að hann hefði ekki viljað
neina langloku um sig í blöðin.
Við höfum haft heilmikið saman
að sælda í 12 ár eða allt frá því
að pabbi minn lést 10. maí 2000.
Á þessum árum höfum við
kynnst betur og betur með
hverju árinu sem leið.
Það var alltaf gott að koma til
hans og áttum við alltaf
skemmtilegar stundir, þar sem
ég sat við eldhúsborðið á meðan
hann hellti uppá kaffi og fann til
meðlæti, sem var alltaf jólakaka
og snúðar og stundum hjóna-
bandssælukaka, sem honum
fannst nú eiginlega best. Oft
hlustuðum við á útvarpssöguna
og aðra útvarpsþætti með
kaffinu og ræddum þá gjarnan
um það í leiðinni, sem þættirnir
fjölluðu um og voru það ætíð
ánægjulegar samverustundir.
Hann var staðfastur Framsókn-
arflokksmaður og var honum
ekki haggað í þeim efnum.
Stundum náði ég að stríða hon-
um aðeins á þeim vettvangi en
aldrei olli það vandræðum okkar
á milli. Þó að hann væri ekki að
flíka sínum tilfinningum eða
hafa mörg orð um sjálfan sig var
stutt í kímnina ef svo bar undir.
Hann missti mikið, þegar
Stína konan hans, pabbi minn og
mamma létust með nokkurra ára
millibili og dró sig talsvert til
hlés með alla hluti útá við eins
og ferðalög og mannamót og
kunni best við sig heima. Hann
var ætíð mikill göngugarpur og
fór alla daga í gönguferðir í
hverfinu, ekki langt en sama
góða hringinn í hvaða veðri sem
var nema hin síðustu ár, þá fór
hann ekki, ef það var mikil rign-
ing eða bylur. Heilsuhraustur
var hann og vel á sig kominn,
allt til hins örlagaríka dags 6.
maí sl. en þá lærbrotnaði hann
heima hjá sér og þurfti að fara á
spítala í fyrsta eða annað sinn
um ævina. Hann átti ekki aft-
urkvæmt úr þeirri spítalaferð
heim í Ljósheimana sína, íbúðina
sem hann vann fyrir og eignaðist
skuldlausa með því að handmoka
og keyra á vörubílnum sínum,
allan sand og annað efni í blokk-
ina, sem hann og margir fleiri
byggðu saman fyrir margt
löngu. Ég þakka honum sam-
fylgdina þessi 12 ár. Það var gott
og gaman að fá að kynnast hon-
um og langar mig að kveðja
hann með þessum ljóðlínum,
sem eru mér mjög kærar. Hann
hvíli í friði.
„Drottinn er skjól, Drottinn er skjól,
Drottinn mun geyma sína
Drottinn er öruggt eilífðarskjól
Öruggt hann geymir sína.“
(Jón Jónsson)
Ingveldur Ragnarsdóttir.
Það var um það bil er ég varð
10 ára að ég kom inn í líf Geira
og Stínu. Þau höfðu boðið for-
eldrum mínum að hýsa drenginn
og útvega honum skólagöngu.
Fyrir valinu varð Melaskólinn
haustið 1946 en hann var þá að
taka á móti sínum fyrstu nem-
endum. Þau hjónin leigðu þá eitt
herbergi og eldhús í kjallara
vestast á Vesturgötu.
Alla fimm vetra skólagöngu
mína átti ég svefnstað og skjól í
litla eldhúsinu þeirra. Lífið í þá
daga væri í dag talið líf í fátækt
og örbirgð. Atvinnuleysi var
mikið og vörubílstjórar höfðu
takmarkaða vinnu og fengu
kannski ekki nema einn, tvo
stutta túra yfir daginn. Aldrei
liðum við sult þó maturinn væri
fábreyttur. Geiri talaði lítið en
hans orð voru lög á heimilinu og
einhvernveginn tókst þeim að ná
endum saman.
Æðruleysi og nægjusemi
þeirra hjóna er mér minnisstætt.
Þá var ekki hlaupið í banka eða
send sms skilaboð eftir smáláni
þegar buddan var tóm. Eftir tvo
vetur í Gaggó Vest lauk ég
skólagöngu minni í bili með ein-
um vetri í Skógarskóla. Þá fyrst
gerði ég mér grein fyrir kostnaði
þeim sem fylgir uppeldi og
skólagöngu unglinga í lífinu.
Fyrir sinn þátt í því á Geiri ævi-
langt þakklæti mitt skilið því
ekki fylgdu neinir sjóðir strákn-
um úr sveitinni.
Vafalaust naut ég þeirrar góð-
vildar hans vegna barnleysis
þeirra hjóna og biturrar lífs-
reynslu hans sjálfs við að kosta
sína eigin skólagöngu en um þá
hluti vildi Geiri aldrei tala. Góð-
vild hans og Stínu í minn garð
sýndi sig meðal annars í því að
heimili hans stóð mér ætíð opið á
sjómennskuárum mínum og síð-
ar mér og afkomendum mínum
þegar þeir komu til sögunnar.
Smám saman vænkaðist hag-
ur þeirra hjóna, ekki síst þegar
viðskiptavinir hans áttuðu sig á
orðheldni hans og stundvísi.
Hann öðlaðist fasta kúnna með
vörubílinn og í fjölda ára keyrði
hann öllum sandi fyrir fínpússn-
ingagerðina. Öllum sandi hand-
mokaði hann á pallinn úr fjör-
unni við Vogastapa. Mér er það
minnisstætt því ég hjálpaði hon-
um stundum við það verk og ég
vildi gjarnan að hann fengi sér
krana á bílinn til að auðvelda
verkið. Þá sagði hann mér að
ekki væri hægt að moka nema á
skóflustungu niður, sandurinn
yrði of grófur og steinar og rusl
þvældust með. Ekki gott fyrir
kúnnann, þannig var Geiri.
Einn af hans bestu vinum
varð Árni Guðmundsson múr-
arameistari og kynni þeirra
leiddu til þess að Geiri varð þátt-
takandi í byggingarsamvinnu-
félaginu um blokkina að Ljós-
heimum 8-12. Það varð bylting í
lífi þeirra þegar þau fluttu inn í
sína eigin íbúð.
Litlu síðar tókum við hjónin í
fóstur bróðurdóttur mína, Krist-
ínu Þorgerði Reynisdóttur. Hún
varð guðdóttir þeirra, nafna og
augasteinn. Ég og fjölskylda
mín áttum æ síðan ánægju-
stundir um jól og páska er þau
heimsóttu okkur og okkar börn
litu á þau sem auka ömmu og
afa. Eftir að Stína dó kom Geiri
lengi vel að heimsækja okkur á
hátíðum allt þar til hann missti
heilsu vegna aldurs.
Geiri minn, þú lifðir langa ævi
og þráðir það eitt síðustu árin að
henni lyki brátt. Megir þú eiga
góða heimkomu til Stínu. Þökk
fyrir allt og allt.
Þorsteinn og Erna
og afkomendur.
Þorgeir Jónsson
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á
Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið
Minningargreinar
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNLAUGUR GUNNARSSON,
Æsufelli 4,
Reykjavík,
lést miðvikudaginn 30. maí.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju
föstudaginn 8. júní kl. 13.00.
Þorbjörg Einarsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞURÍÐUR GÍSLADÓTTIR
frá Hnappavöllum í Öræfum,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði hinn 30. maí.
Útförin verður gerð frá Fríkirkjunni í Hafnar-
firði mánudaginn 11. júní kl. 13:00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vildu minnast hennar
er bent á FAAS, Félag aðstandenda Alzheimer-sjúklinga.
Jónína G. Elíasdóttir Hamré, Bengt Hamré,
Gísli Þ. Elíasson, A. Þórey Ólafsdóttir,
Ingibjörg H. Elíasdóttir, Árni G. Sigurðsson,
Guðni K. Elíasson, Valgerður Sveinbjörnsdóttir,
Sigurbjörn Elíasson, Brynja Jónsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.