SunnudagsMogginn - 09.09.2012, Blaðsíða 12

12 9. september 2012
Mánudagur
Bjarni Harðarson
Hriflu-Jónas á alltaf
við!
Við megum ekki
gleyma því að í land-
inu hefur myndast hópur fjárglæfra-
manna, sem aðallega gera sér að
atvinnu að stofna til félaga,
sprengja þau og hirða molana. Þeir
menn eru lausir við flestar siðlegar
hömlur. Fjárgræðgin knýr þá áfram;
hegningarhúsið er hið eina sem
þeir forðast. Þess vegna beita þeir
kænsku sinni til að svíkja lögum
samkvæmt; þvílíkir ræningjar eru
mestu skaðræðismenn samtíð-
arinnar. – Jónas frá Hriflu, Skinfaxa
árið 1913, 6. tbl. bls. 42.
Rakel Magnúsdóttir
Strong is the new
skinny … ég ætla al-
veg að hafa það bak
við eyrað!
Þriðjudagur
Hrefna María
Ómarsdóttir
Smá heilræði … Ver-
ið á jeppa tegar harð-
sperrur pína mann …
Alveg ágætis kvöl ad koma sér inn
og út úr fólksbíl í tessu ástandi!
Fésbók
vikunnar flett
Stafræn væðing tónlistar hafði í
för með sér mikið hagræði, auð-
veldara varð að senda tónlist á
milli manna (oft ókostur reyndar
fyrir þá sem eiga höfundarréttinn),
auðveldara er að geyma tónlistina
– þúsunda plötu safni má koma
fyrir á minnislykli – og svo má
telja. Fyrir þetta hagræði fórnuðu
menn þó ýmsu og þar með talið
gæðunum. Framan af var hljómur
á stafrænu tónlistinni nefnilega
hörmulegur, músíkinni þjappað
svo saman og hún svo tíðnitálguð
að botninn endaði suður í Borg-
arfirði – ekkert varð eftir nema
miðjumoð skreytt með hvellri há-
tíðninni.
Þjöppunin var aðallega til að
minna færi fyrir músíkinni, sér-
staklega þegar senda átti hana yf-
ir netið, en eftir því sem netteng-
ingar hafa batnað hafa skrárnar
stækkað og gæðin því aukist.
Gott og blessað: Nú er MP3-
þjappaða lagið orðið nánast eins
gott og upprunaleg skrá á geisla-
diski, en kemur ekki að miklu
gagni ef hún er spiluð í gegnum
niðursuðuhátalara á við þá sem
flestir eru með við tölvuna, að ekki
sé talað um hátalaranefnuna sem
er í tölvunum sjálfum.
Almennt geta hljóðkort ein og
sér ekki knúið hátalara og því
þurfa þeir að vera tengdir magnara
eða með slíkan innbyggðan. Þá
skiptir eðlilega miklu að sá magn-
ari sé almennilegur, en einna mik-
ilvægast þó að hátalararnir séu
sem stærstir og traustastir, enda
komumst við ekki framhjá eðl-
isfræðilegum eiginleikum hljóðs-
ins; því minni sem hátalarinn er
því minni bassi og minni miðja.
Það eru ýmsar leiðir til að bæta hljómburðinn á því sem
hlustað er á í tölvunni, hvort sem það er tónlist eða kvik-
myndir. Hægt er að tengja tölvuna við heimilisgræjurnar, ef
þær eru þá til lengur, en það er líka góð leið að fá sér hátal-
ara með innbyggðum magnara eins og þessa M-Audio AV
40-hátalara. Meira að segja er hægt að stinga spila-
stokknum í samband.
AV 40 hátalararnir eru
ekki beinlínis nettir, en
fara þó vel á borði, ekki
síst þegar búið er að
kveikja á þeim. Þeir eru
22,2 cm á hæð, 15,2 á
breidd og 18,4 á dýpt og
hálft sjöunda kíló að
þyngd. Kassinn utan um
hátalarana er enginn
pappi, svo mikið er víst,
enda þarf góðan skrokk
og sem stærstan til að
gefa almennilegan
botn.
Það kemur ekki fram á vefsíðu fram-
leiðandans en þó getið um það óbeint hjá söluaðilanum hér á
landi, Tónabúðinni, að þetta er endurbætt útgáfa af AV 40.
Hljómur í þeim er prýðisgóður, ekki eins góður og í millj-
ónagræjum, nema hvað, en milljón sinnum betri en í dósag-
arminum sem margir eru með við tölvurnar sínar. Þeir kosta
29.994 kr. í Tónabúðinni.
Niður með óhljóðin!
Tónlistin er komin í tölvuna, en þó að flestir séu að hlusta á þannig tónlist er
best að skafa ekkert utan af því: Hljómburðurinn er almennt ömurlegur. Hann
má þó bæta með græjum eins og til að mynda M-Audio AV 40.
Græjur
Árni Matthíasson
arnim@mbl.is
Stafræn óhljóð
Gæðum fórnað
fyrir hagræði
Í Av 40 eru 4" wooferar og 3/4" tvíterar. Magn-
arinn er 20 vött á rás, 4 Ohm, tíðnisviðið 85Hz til
20kHz. Aftan á vinstri hátalaranum eru TRS-tengi
og Line-In tengi. Styrkstillir er framan á honum
og þar er líka að finna heyrnartólatengi og Aux-
tengi. Straumhnappur er aftan á hátalaranum
sem er kjánaleg staðsetning. Þeir eru vel seg-
ulskermaðir.