SunnudagsMogginn - 09.09.2012, Blaðsíða 34

34 9. september 2012
Jón Margeir var greindur meðþroskahömlun á leikskólaaldriog þá voru tilsvör hans ætíð: Égget ekki, ég kann ekki og ég vil
ekki. Síðan byrjaði hann í Öskjuhlíð-
arskóla, sem í dag heitir Klettaskóli,
og þá fór hann að blómstra,“ sagði
Sverrir Gíslason, faðir Jóns Margeirs
ólympíumeistara. Í skólanum var Jón
Margeir byggður upp og það kom í
ljós að hann er mikill keppnismaður
sem lætur ekkert stoppa sig. Sverrir
segir að þau foreldrarnir hafi valið
sundið fyrir hann mjög fljótt og fundu
þau strax að það átti vel við hann. Það
var svo fyrir fjórum árum að Jón Mar-
geir hætti nánast alveg að synda. „Ég
sparkaði honum eiginlega í þetta aftur
og var leiðinlegi pabbinn sem dró
hann á æfingar. Ári seinna fékk hann
síðan toppþjálfara og fór að æfa með
ófötluðum og þá kom stóra stökkið.
Faðir
ólympíumeistara Sverrir Gíslasonfaðmar son sinnað sigrinum
loknum.
aðilar eiga stóran þátt í velgengni Jóns Margeirs. „Það er bara
allur pakkinn sem skiptir máli þegar svona vel gengur. Ég hef
verið með mjög góða stuðningsaðila, æft mjög mikið og fengið
mikinn styrk frá fjölskyldu minni.“
Það voru 17.500 áhorfendur í höllinni þegar Jón Mar-
geir synti og hefur hann aldrei áður synt fyrir framan
svona mikinn fjölda af fólki. „Það er mikil spenna sem
fylgir öllu þessu fólki. Það verða alltaf mikil læti þegar
Bretarnir koma einhverjum í úrslit. Ég lét þetta samt
ekkert trufla mig. Ég hlusta bara á tónlist áður en ég
keppi og reyni að slappa af. Ég hlusta bæði á harða tón-
list og techno-remix fyrir keppni.“
Langbest að taka á móti gullinu
Það var því nokkuð afslappaður afreksmaður með skýr
markmið sem tók sér stöðu á fimmtu braut fyrir viku. Skoti
var hleypt af og Jón Margeir stakk sér til sunds. „Mér gekk
strax alveg vel en þegar það voru svona 25 metrar eftir sá ég
að Daniel Fox var að nálgast mig. Ég vildi ekki láta hann
vinna mig þannig að ég reyndi bara eins og ég gat að pína
mig áfram og fara hraðar. Þegar ég leit við og sá tímann
og að ég hafði unnið og sett heimsmet var ég bara mjög
ánægður. Ég var líka mjög ánægður að hafa náð að
vinna Daniel Fox. Svo fékk ég bara fiðring í magann
og það var svo mikil gleði inni í mér. Þetta er nátt-
úrlega erfitt mót og það stærsta sem maður getur
komist á. Ég var því bara ánægður að fá að komast á
þetta mót og fá að keppa við erfiða andstæðinga,“
sagði Jón Margeir.
Það var samt sem áður ekki erfitt fyrir hann að gera
það upp við sig hvor stundin snerti hann meira; sigur-
víman í lauginni eða að taka á móti gullinu sjálfu: „Það
var eiginlega langbest þegar ég tók á móti gullinu. Öll
fjölskyldan var að horfa á og þjóðsöngurinn var spilaður.
Þetta var alveg magnað og ég mun aldrei gleyma þessu,“
sagði ólympíumeistarinn.
Jón Margeir er þó hvergi nærri hættur, enda aðeins 19 ára
gamall og stefnir ótrauður áfram. „Ég held núna áfram og
reyni að bæta tímann minn. Svo ætla ég að reyna að ná lág-
marki ófatlaðra fyrir 1.500 metra skriðsund svo ég komist
á Ólympíuleikana í Ríó. Það er næsti stóri draumurinn. Ég
veit alveg að það er mjög erfitt að ná því lágmarki en ég
ætla að reyna við það og ég held að ég geti það alveg.“
J ón Margeir Sverrisson segir föður sinn hafa átt stóranþátt í því að hann byrjaði upphaflega að æfa sund þegarhann var sex ára. Hann hefur frá unga aldri verið mikillíþróttaáhugamaður og prófað að æfa ýmsar
íþróttagreinar eins og fótbolta, fimleika og keilu.
Sundið varð samt fljótlega ofan á sem hans helsta
íþróttagrein. Jón Margeir hefur stefnt lengi á Ólymp-
íuleika fatlaðra í London og hafa síðastliðin ár verið
mörkuð af undirbúningi fyrir þá. Hann lauk stúd-
entsprófi frá FB síðastliðið vor og má segja að hann
hafi verið í lauginni nær sleitulaust síðan hann tók
við prófskírteininu. „Ég hef æft níu til tíu sinnum í
viku og æft alveg stanslaust. Ég hef æft óvenjumikið á
þessu ári fyrir leikana. Stundum fer ég á morgunæf-
ingar í einn og hálfan tíma og svo tveggja tíma kvöl-
dæfingar,“ sagði Jón Margeir um æfingatímabilið.
Ætlaði að vera undir tveimur mínútum
Jón Margeir fékk ólympíugullið fyrir sigur í 200
metra skriðsundi en hann segir það ekki
endilega vera sína sterkustu grein. „Skrið-
sundið hefur alltaf verið mitt sund en ég er
langsundsmaður og er bestur í 400, 800 og
1.500 metrum. Mér finnst betra að vera í
sundi sem krefst mikils úthalds en stuttum
sprettum. 200 metra sund er svolítið
óvenjuleg lengd, eiginlega svona milli-
vegalengd. Ég er líka alveg ágætur í bringu
og flugi en baksund er mitt slakasta
sund.“
Jón Margeir sagðist ekki endilega hafa
átt von á þessum góða árangri en hann
hafði samt sem áður sett sér það markmið
að vera undir tveimur mínútum og vinna
Daniel Fox. Markmiðunum náði hann og
heimsmetið og ólympíugullið voru því
ansi sætur bónus. „Ég vissi að það yrði erf-
iðast að vinna Daniel Fox. Ég hafði sett met
fyrr um morguninn sem hann bætti síðan
þremur mínútum seinna. Það var kannski
helst þess vegna sem mig langaði til að vinna
hann,“ sagði Jón Margeir.
Þrotlausar æfingar og dyggir stuðnings-
„Ég mun aldrei gleyma þessu“
Þjóðarstoltið barðist
um í hjörtum Íslend-
inga þegar þeir fylgd-
ust með Jóni Margeiri
Sverrissyni vinna ól-
ympíugull og setja
heimsmet á Ólympíu-
leikum fatlaðra í Lond-
on. Eflaust vöknaði líka
mörgum um hvarm
þegar íslenski fáninn
var dreginn upp, gull-
drengurinn tók við
verðlaununum og
þjóðsöngurinn ómaði
undir. Þessi 19 ára
gamli afreksdrengur er
samt sem áður bara
rétt að byrja.
Signý Gunnarsdóttir signy@mbl.is
Sigurstundin, nýtt heimsmet og ólympíugullið tryggt. Kristjana Jóhanna Jónsdóttir, móðir Jóns Margeirs, grípur blómvöndinn frá syni sínum.
’
Svo
fékk ég
bara
fiðring í mag-
ann og það
var svo mikil
gleði inni í
mér.“