SunnudagsMogginn - 09.09.2012, Blaðsíða 15

9. september 2012 15
varpa frá sér hálfnuðu verki. Ég vil ljúka
við það og kveðja mitt fólk á landsfundi
og síðan Alþingi þegar því verður slitið
á næsta ári. Það hefur margoft gerst að
fólk hætti í pólitík. Og jafnvel þótt
ákvörðun hafi verið tekin, þá hættir það
ekki daginn eftir. Enda er það engin
neyð sem leiddi til þessarar ákvörð-
unar.“
Okkar sameiginlega pyngja
– Er Sjálfstæðisflokkurinn á réttri leið
að þínum dómi?
„Ef við horfum bara á það verkefni
sem við okkur blasti í upphafi kjör-
tímabilsins, bæði nýkjörnum formanni,
Bjarna Benediktssyni, og síðan þegar ég
tók við sem varaformaður árið 2010, þá
hefur meginverkefnið verið að reyna að
endurvinna það traust sem tapaðist við
fall bankanna haustið 2008. Kosn-
ingaúrslitin vorið 2009 voru auðvitað
þungbær en höfðu sínar skýringar. Nú
höfum við náð kjölfestu á ný og erum
með stöðugt fylgi í skoðanakönnunum.
Þó að við stefnum hærra, þá erum við á
góðri siglingu.
Og ég held það sé fyrst og fremst
vegna þess að við höfum talað markvisst
fyrir okkar stefnumálum, látið málefnin
vera í forgrunni og ekki farið í hnútu-
kast við andstæðingana. Það er til-
hlökkunarefni að tala fyrir þeim leiðum,
sem við getum boðið kjósendum í kom-
andi kosningum. Við þurfum að sýna að
Sjálfstæðisflokkurinn sé tilbúinn, að
stefnan komi landsmönnum til góða. Þá
er ég að tala um okkar sameiginlegu
pyngju, ríkissjóð, sem snertir okkur öll.
Og um hag landsmanna, hverrar fjöl-
skyldu fyrir sig, sem kreppt hefur að á
undanförnum árum.“
Efnahagsmálin eru grunnurinn
– Hvaða valkostir eru í stöðunni?
„Til þess að almenningur öðlist trú og
traust á Sjálfstæðisflokknum þurfum við
að koma fram með skýra framtíðarsýn
og raunverulegar leiðir að því marki.
Það lýtur bæði að heimilunum í landinu
og einnig Íslandi í hinu stóra samhengi.
Efnahagsmálin eru auðvitað grunn-
urinn. Það þarf að vinda ofan af halla-
rekstrinum og skuldsetningu ríkissjóðs
og svo þarf að ýta undir fjárfestingar.
Þótt menn sjái jákvæð teikn á sjóndeild-
arhringnum, þá er atvinnufjárfesting
óviðunandi og hún er nauðsynleg ef
viðhalda á hagvexti til lengri tíma. Það
er ekki um annað að ræða en að skapa
atvinnu og lækka álögur á fólk. Það
hljómar einfalt, en þetta er veruleikinn
sem blasir við.
Brottflutningur er enn verulegur, of
margir eru á atvinnuleysisskrá og aukn-
ar byrðar eru að færast á sveitarfélögin
vegna þess. Verkefnið er að koma fólki í
vinnu. Það þarf að gerast hratt og með
markvissum aðgerðum. Við megum ekki
lenda í því sama og Spánverjar glíma við
þessa dagana, að vera of sein að bregð-
ast við og missa fólk mánuðum og árum
saman út af vinnumarkaðnum. Ég hef
fulla trú á því að þetta sé gerlegt á
sæmilegum tíma. Þá erum við búin að
skapa grunn til að byggja á.
Svo þurfum við að huga að því
hvernig við viljum haga ríkisrekstr-
inum. Ég sat í fjárlaganefnd á fyrri hluta
kjörtímabilsins og verð að játa að ég
sakna þess svolítið. Þar þarf að fara yfir
hvaða verkefnum ríkið á að sinna yf-
irleitt – hver eru grunnverkefnin. Í stað
þess að líta á útgjaldaliðina eins og þeir
eru núna og skera flatt og ómarkvisst
niður, þá ættum við að líta á ríkisrekst-
urinn í heild sinni og spyrja: Hvað þarf
ríkið að sjá um? Ef verkefnin eru þess
eðlis að aðrir en ríkið geti sinnt þeim, af
hverju eru þá ekki sköpuð skilyrði til
þess?Ég held það væri hollt að fara í
gegnum þá umræðu.“
Pólitískar skylmingar
– Er vinnubrögðum ábótavant á Al-
þingi?
„Stjórnmálin hafa verið skrítin á
kjörtímabilinu. Við höfum glímt við
mörg stór mál, en það er áberandi
skortur á því að hugsað sé til lengri
tíma. Við sjálfstæðismenn höfum sett
fram okkar efnahagstillögur, sem dreift
var inn á heimili landsmanna, en þær
hafa sofnað í nefndum í þinginu. Til
þess að taka til þarf að fara í grundvall-
arstefnumótun.
Við þurfum líka að átta okkur á því
hversu miklu það skiptir fyrir hvert
okkar að ríkisreksturinn sé í lagi. Þegar
allt er þanið þar, þá fækkar krónunum í
buddunni hjá hverjum og einum. Svo
þarf að endurskoða samhengið milli rík-
isvaldsins og sveitarfélaga. Álögur hafa
hækkað látlaust á almenning, ekki bara
hjá ríkinu heldur líka sveitarfélögum.
Menn sjá ekki fyrir endann á þessu. Það
þarf að tryggja meiri heildarsýn og sam-
þættingu en við höfum gert.
Á sama tíma þurfum við að líta til at-
vinnuvegafjárfestinga, bæði til lengri og
skemmri tíma. Við höfum byggt á auð-
lindanýtingu, en um leið og við gerum
það, þá þurfum við líka að byggja á ís-
lensku hugviti. Ég held að í öllum að-
gerðum þurfum við að huga sérstaklega
að fjöreggi okkar, sem er rannsóknir og
menntun, því það er það sem við ætlum
að lifa á hér á til framtíðar.“
– Tekist hefur verið á um hvernig og
hvort eigi að nýta auðlindirnar.
„Já, þetta er vandmeðfarið,“ svarar
Ólöf. „Við þurfum að fara gætilega með,
geyma til framtíðar líka og nýta þær
með skynsamlegum hætti. Ég var ánægð
með þá stefnumörkun sem unnin hefur
verið undanfarin ár á vettvangi ramma-
áætlunar, en nú er hún því miður kom-
in úr farvegi vísinda og rannsókna yfir í
pólitískar skylmingar. Það finnst mér
mikil afturför og ég vil snúa þeirri þró-
un við – taka aftur upp þá vinnu sem
sérfræðingar höfðu skilað. Við eigum að
treysta þeim til verksins.“
– Er of mikið um pólitísk afskipti?
„Pólitísk stefna á auðvitað að skipta
máli, en á sama tíma verða stjórn-
málamenn að hlusta á þá sem gerst
þekkja til á tilteknum sviðum. Við höf-
um staðið í deilum um orkunýtingu í
langan, langan tíma. Allir vita að
ágreiningur er á milli Sjálfstæðisflokks-
ins og Vinstri grænna um hversu langt á
að ganga.
En hugmyndin með rammaáætlun var
að byggja pólitískar ákvarðanir á fagleg-
um grunni, að raða upp kostum sem
vísindamenn teldu skynsamlega og
gengju ekki of langt gagnvart nátt-
úrunni – góðum kostum út frá um-
hverfispólitískum forsendum. Það náðist
góð samstaða og þá er vont að stjórn-
málamenn fari að krukka í það eftir á,
til dæmis þegar kemur að neðri hluta
Þjórsár sem menn hafa verið sammála
um að sé mjög fýsilegur orkunýting-
arkostur.
Það sama á við um fiskveiðistjórn-
’
Ég held að við ættum
að gera meira af því
að kalla eldri kyn-
slóðir til liðs við okkur.
Þetta er svo bráðungt fólk
ennþá – við lifum svo lengi!
Ólöf Nordal segir spennandi tíma framundan og
skírskotar bæði til þingsins og fjölskyldunnar.