SunnudagsMogginn - 09.09.2012, Blaðsíða 19

Morgunblaðið/Ómar
„Ég hugsaði með mér að ég væri kom-
in með það sem þyrfti. Auk starfa minna
í ráðuneytinu og sem settur sýslumaður
var ég búin að vera settur ríkislög-
reglustjóri og lögreglustjóri á höf-
uðborgarsvæðinu í einstökum málum
o.fl. Ég vissi að sjálfsögðu að hinn um-
sækjandinn væri mjög hæfur en hugsaði
með mér að ólíklegt væri að hann yrði
hæfari en ég, af þeirri einföldu ástæðu
að ég var eldri og þar af leiðandi með
meiri reynslu auk þess
sem ég hafði meiri
menntun – það var ekk-
ert flóknara en það.“
Þegar ljóst varð að
Halla hefði ekki orðið
fyrir valinu ákvað hún
að óska eftir rökstuðn-
ingi og gögnum málsins
til að fara yfir þau, en
slíkt er alvanalegt þegar
um opinberar ráðningar
er að ræða. Var það auð-
sótt.
En þegar hún fór yfir
rökstuðning fyrir ráðn-
ingunni sá hún vitnað í
meðmælabréf starfs-
manna embættisins á
Húsavík, sem athygli
hefur vakið og henni
hafði ekki verið gerð
grein fyrir eða gefið færi
á að andmæla, eins og
venja er. „Kom það mér
mjög á óvart að þetta
skyldi hafa verið notað í
ráðningarferlinu og
vitnað í það í rökstuðn-
ingi. Þegar ég vann með
starfsmannamál undirstofnana í ráðu-
neytinu, þ.á m. sýslumanna, vann ég
m.a. við að meta hæfi, menntun og
starfsreynslu o.s.frv. Taldi ég mig því
hafa töluverða reynslu af því hvað á að
meta, hvað það er sem á að tiltaka og
hvað ekki og hvernig matið á að vera –
það er eins hlutlægt og hægt er, annað
er ekki málefnalegt. Ég hefði lagt þenn-
an lista til hliðar hefði ég verið með
málið en þarna var vitnað í hann í rök-
stuðningi,“ segir hún.
„Í meðmælabréfi starfsmanna emb-
ættisins á Húsavík var t.d. gefið í skyn
að væntanlega myndi koma til uppsagna
kæmi einhver annar inn fyrir settan
sýslumann, sem ég er ekki sammála og
hefði getað andmælt hefði ég fengið færi
á,“ segir Halla. „Mér var hins vegar ekki
gefið færi á slíku né látin vita af tilvist
þessa bréfs yfir höfuð.“
Þá finnst Höllu einnig ósanngjarnt að
starfsfólk almennt séð sé sett í þá stöðu
að vera beðið um að skrifa undir slíkt
meðmælaskjal sambærilegt og hér um
ræðir. „Það er hreinlega ósanngjarnt að
setja fólk í þá stöðu, að yfirmaður biðji
það um að skrifa undir slíkt skjal fyrir
annan yfirmann. Það á ekki að gerast,“
segir hún.
Flugeldar yfir Húsavík
„Ég er ekki mikið fyrir átök og vil frem-
ur leysa málin í góðu,“ segir Halla um
kæru málsins til kærunefndar jafnrétt-
ismála. „Sjálf hef ég auðvitað verið í
þessum starfsmannamálum og langaði í
raun alls ekki til að fara í mál við minn
yfirmann. En eftir að hafa lesið yfir gögn
málsins og séð þar þetta og fleira sem ég
gerði athugasemdir við fannst mér ég
ekki hafa fengið réttláta málsmeðferð,“
segir hún.
„Í hjarta mínu var ég alveg sannfærð
um að ég væri hæfari en mótumsækjandi
minn, eftir að ég hafði lesið rökstuðn-
inginn og gögnin. Fyrst ráðuneytið var á
einni skoðun og ég á annarri langaði mig
því bara til að fá þriðja aðila, óháðan, til
að skera úr um það hver hefði réttinn
sín megin,“ segir hún.
Minnist Halla þess að nóttina eftir að
hún skilaði inn kærunni dreymdi hana
að hún væri á Húsavík þar sem hún
kveikti í lítilli flugeldatertu sem varð
síðan að ógnarstórri flugeldasýningu.
„Virðist þarna hafa verið fyrirboði um
umræðuna sem úrskurðurinn olli og um
leið að maður hefur ekki lengur vald yfir
atburðarásinni þegar kæra er farin af
stað,“ segir hún.
Úrskurðurinn það sem hún
vildi – búin að tala við ráðherra
Að sögn Höllu er hún að vonum ánægð
með niðurstöðu kærunefndarinnar nú
þegar úrskurður hennar liggur fyrir.
„Aðalmálið hjá mér var að fá staðfest
að ég hefði verið hæfari. Þannig að þegar
úrskurðurinn kom var ég í raun búin að
fá það fram. Þarna var þessi þriðji aðili
búinn að meta það og hann var eiginlega
bara sammála mér,“ segir hún. „Búið er
að ráðstafa stöðunni og það breytist
ekkert. Það sem vakti fyrir mér öðru
fremur var að þarna var um að ræða
mitt heimaumhverfi og ég vildi sýna
fram á að ég hefði verið jafnhæf eða
hæfari og hefði þar með átt að fá stöð-
una.
„Ég valdi að fara með þetta til kæru-
nefndar jafnréttismála en ekki Umboðs-
manns Alþingis af því að málsmeðferð-
artíminn er svo miklu styttri þarna og
mér fannst þetta svo augljóst.“ Fleira í
ferlinu hefði getað verið tekið til skoð-
unar hjá Umboðsmanni Alþingis, s.s.
brot á andmæla- og jafnræðisreglum en
það var ekki gert að þessu sinni.
Varðandi bótakröfu segist Halla lítið
hafa hugsað um slíkt, hvað þá að lög-
maður hennar hafi hótað málsókn á
hendur ráðuneytinu en slíkar sögur hafi
borist henni til eyrna.
Spurð um viðbrögð ráðherra segir
Halla þau hafa komið sér á óvart í fyrstu.
„Ég hélt að ég myndi heyra frá honum
strax og við ræða málið,“ segir hún. Þau
séu hins vegar búin að tala saman síðan.
„Já, hann hringdi í mig og það fór
bara vel á með okkur. Vonast hann til að
við getum átt góða samvinnu áfram og
að sjálfsögðu játti ég því. Varðandi hvað
tekur við er boltinn sem stendur hjá
ráðuneytinu, þar sem tveir kostir eru í
stöðunni, að stefna mér og fara með úr-
skurðinn fyrir dóm og krefjast ógild-
ingar á honum eða sæta honum. Hann
sagði mér ekki hvað hann ætlaði að gera,
“ segir hún.
Enn á brattann að sækja
Aðspurð segist Halla alltaf hafa átt von á
einhverri umræðu en ekki gert sér grein
fyrir hversu mikil hún yrði, bara með
því einu að sækja rétt sinn.
„Hafi ég lært eitthvað á þessu ferli þá
er það sú staðreynd að enn er þrítugan
hamarinn að klífa fyrir fólk sem brotið
er á sbr. konur, og eins karla sem vilja
sækja rétt sinn. Það er meira en að segja
það að fara í svona ferli og nánast við
ofurefli að etja,“ segir hún. „Ég hafði
smáforskot, verandi lögfræðingur sem
hefur unnið í svona málum, en þetta er
mikið mál – og bæði kostnaðarsamt og
lýjandi. Mér bara ofbauð og ákvað að
fara í þetta ferli. En það er gott að sjá að
kærunefndin virkar.“
Örlögin óráðin
Varðandi næstu skref segir Halla þau
óljós. „Ég sinni áfram mínum störfum á
Akranesi enn um sinn eða fram til 1.
janúar næstkomandi, segir hún. „Ráð-
herra hefur framhaldið þar í hendi sér,
þar sem mér er kannski ekki beint til
framdráttar að vera nýbúin að kæra.“
Mun hún ótrauð halda áfram að heim-
sækja æskuslóðirnar í og við Húsavík.
„Móðir mín og bróðir búa enn á Laxa-
mýri og ég dvel þar mikið. Þá býr bróðir
mannsins míns líka á Húsavík auk þess
eigum við þar mikið af vinum, frænd-
fólki og kunningjum.
Umsækjendur um stöður verða bara
að geta treyst því að þeir sem vinna að
ráðningum vandi sig og hæfnismat sé í
lagi – ekki síst í svona litlum geirum þar
sem er viðbúið að fólk sem þekkist sé að
sækja um sömu stöðurnar, jafnvel vinir
og kunningjar.“
’
Ég er ekki mikið
fyrir átök og vil
fremur leysa
málin í góðu,“ segir
Halla um kæru máls-
ins til kærunefndar
jafnréttismála. „Sjálf
hef ég auðvitað verið í
þessum starfsmanna-
málum og langaði í
raun alls ekki til að
fara í mál við minn
yfirmann. En eftir að
hafa lesið yfir gögn
málsins og séð þar
þetta og fleira sem ég
gerði athugasemdir
við, fannst mér ég
ekki hafa fengið rétt-
láta málsmeðferð,“
segir hún.
9. september 2012 19
Árin segja sitt1979-2012
BISTRO
Laugarásvegi 1 | 104 Reykjavík | Sími: 553 1620 | laugaas.is