Morgunblaðið - 14.11.2012, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 14. NÓVEMBER 2012
Í Hvalsá var gott að vera. Úti-
veran, árniðurinn, og Ásta og
Grímur. Við bræðurnir horfðum á
Grím frænda með aðdáun og trúð-
um því að hann gæti bókstaflega
allt. Hann veiddi risastóra fiska,
lagaði bílinn fyrir pabba, smíðaði
kofa með Gunnari og okkur strák-
unum, átti bláan pallbíl og flott
Grímur Jónsson
✝ Grímur Jóns-son fæddist í
Norðurpólnum við
Laugaveg í Reyja-
vík 24. júní 1924.
Hann lést á heimili
sínu á Sléttuvegi 19
21. október 2012.
Útför Gríms fór
fram frá Háteigs-
kirkju 1. nóvember
2012.
mótorhjól og svo
mætti lengi telja.
Hann var góður mað-
ur, kenndi okkur
mannganginn og tefldi
við okkur af mikilli
þolinmæði, fór með
okkur að veiða í Hval-
sánni, í fjöruferðir að
skoða krossfiskana,
alltaf gaf hann af sér
þó að við værum ekki
háir í loftinu.
Við þurftum ekki á neinum of-
urhetjum að halda, því Grímur
frændi gat allt og við gátum „topp-
að“ alla okkar vini með sögum af
honum.
Minningar munu áfram lifa um
góðan og merkan mann – um
Grím sem gat allt.
Jón Andri.
✝ Kristján Gunn-ar Eggertsson
fæddist í Reykjavík
24. júlí 1928. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans 5.
nóvember 2012.
Foreldrar hans
voru hjónin Ísfold
Helgadóttir hús-
freyja, f. 30.6. 1898,
d. 6.8. 1971, og
Eggert Bjarni
Kristjánsson stýrimaður, f. 26.5.
1892, d. 29.9. 1962. Systkini
Kristjáns: Margrét, f. 17.6. 1924,
d. 17.6. 1997, Jón Kristján, f. 2.1.
1926, d. 5.7. 1926, Rannveig, f.
21.6. 1927, d. 11.11. 2004, Marta
María, f. 13.6. 1930, d. 14.6. 1930,
Björg Ólína Júlíana, f. 26.6.
1931, d. 12.4. 2006, Helgi, f. 14.7.
1932, d. 18.6. 1985, Marta Krist-
ín, f. 30.5. 1934, d. 28.11. 1991,
Haraldur, f. 30.10. 1936, d. 12.2.
2010, Ásta María, f. 2.9. 1939.
Maki Jóhanna Guðrún Péturs-
dóttir, f. 22.8. 1929. Þau skildu.
Dóttir Jóhönnu og fósturdóttir
Kristjáns er Elísabet María Har-
aldsdóttir, f. 8.2. 1949. Hún á
fimm börn og átta barnabörn.
Börn Kristjáns og Jóhönnu eru:
Þór Guðbjörnsson, f. 21.4. 1959.
Þau eiga einn son og þrjú barna-
börn. Maki Ásgeir Þorláksson, f.
2.12. 1959. Þau eiga einn son. 8)
Margrét Anna, f. 4.3. 1961. Maki
(skilin) Símon Ingvar Tómasson,
f. 11.1. 1959. Þau eiga einn son
og eitt barnabarn. Maki Helgi
Halldór Sigurðsson, f. 2.10. 1962.
Þau eiga þrjú börn og tvö barna-
börn.
Kristján ólst upp í Reykjavík.
Hann lauk meistaraprófi í hús-
gagnasmíði frá Iðnskólanum í
Reykjavík á samningi hjá Gamla
kompaníinu. Kristján og Jó-
hanna hófu sambúð á Sauð-
árkróki árið 1949 þar sem þau
bjuggu í sjö ár. Þar vann hann
við byggingar á bæði íbúðar-
húsnæði og opinberum bygg-
ingum, sem og yfirbyggingar á
bifreiðum. Árið 1956 fluttu þau
til Reykjavíkur á Tómasarhag-
ann. Fjórum árum síðar fluttu
þau til Bolungarvíkur þar sem
hann hafði byggt fjölskyldu sinni
hús á Þuríðarbrautinni. Kristján
vann þar sem verkstæð-
isformaður hjá Trésmiðju Jóns
Friðgeirs, auk þess að stofna fyr-
irtækið Hurðaver. Kristján var
alla tíð mjög vinnusamur og þeg-
ar hann var ekki við smíðar átti
sjórinn hug hans allan. Hann átti
bæði rækjubát og Sóma-bát og
stundaði útgerð þegar færi gafst.
Útför Kristjáns fór fram frá
Fossvogskirkju 13. nóvember
2012.
1) Ástdís, f. 16.11.
1950, barnsfaðir
Birgir Georgsson, f.
21.2. 1949. Þau eiga
einn son og þrjú
barnabörn. Maki
(skilin) Magnús
Bjarni Guðmunds-
son, f. 29.11. 1944.
Þau eiga fjögur
börn, sextán barna-
börn og eitt barna-
barnabarn. 2) Egg-
ert Bjarni, f. 31.10. 1951, d. 23.7.
1972. 3) Ísfold Helga, f. 1.3. 1953,
maki Guðjón Jósefsson, f. 23.1.
1946. Þau eiga fimm börn og
fjögur barnabörn. 4) Pétur
Kristján, f. 19.4. 1954, maki (skil-
in) Kristín Dagný Þorláksdóttir,
f. 16.6. 1957. Þau eiga tvo syni.
Barnsmóðir Auður Ósk Aradótt-
ir, þau eiga einn son. 5) Magnús
Viðar, f. 14.1. 1957, maki Snjó-
laug Jónsdóttir, f. 6.11. 1960.
Þau eiga fjórar dætur og fimm
barnabörn. 6) Jóhann, f. 7.1.
1958, maki (skilin) Ólöf Bene-
diktsdóttir, f. 23.5. 1963. Þau
eiga tvo syni. Sambýliskona Sig-
ríður Jóna Guðmundsdóttir, f.
11.9. 1962. 7) Eva Hildur, f.
22.10. 1959, maki (skilin) Rafnar
Elsku pabbi. Mig langar til að
fá að segja við þig nokkur orð að
lokum. Ég veit að það var erfitt
fyrir þig að tala síðustu daga
þína en ég vona að ég hafi skilið
þig nóg til að geta létt þér þessa
síðustu daga eitthvað. Ég tel mig
hafa þekkt þig nokkuð vel. Mér
fannst þú besti pabbi sem nokk-
ur stelpa gæti hugsað sér. Þú
hafðir þá bestu nærveru sem ég
hef fundið. Við áttum gott skap
saman, sem er mér mjög verð-
mætt. Við gátum setið saman í
þögn og liðið vel.
Það hefur enginn nokkurn
tímann getað vakið mig jafn vel
og þú gerðir alltaf í gamla daga,
lagðir bara höndina þína að
vanga mínum blíðlega og sagðir:
„Vakna, Eva mín,“ og ég vaknaði
um leið.
Þú varst alveg passlega
strangur, blíður, skynsamur,
upptekinn, og svo skelfilega
skilningsríkur. Þegar ég var ung-
lingur gafst þú mér svo frábær
ráð. Eins og þegar ég var að fár-
ast yfir einhverju sem aðrir
sögðu eða gerðu og mér mislík-
aði, þá sagðir þú: „Vertu ekki að
láta fólk pirra þig, það er óþarfi.“
Enn í dag finnst mér þetta vera
frábær setning og nota þessa
visku óspart.
Þú varst ein sú mest gefandi
persóna sem ég hef þekkt, svo
tilbúinn fyrir alla og hjálpsamur
og duglegur alltaf. Um leið og
einhver var í vandræðum varst
þú farinn af stað til að redda hlut-
unum og varst með eindæmum
góður þínum systkinum og fjöl-
skyldu. Ef eitthvað bjátaði á hjá
einhverjum eða ef vantaði hjálp
varst þú þotinn af stað lands-
hornanna á milli eins og skot og
taldir það ekkert eftir þér.
Þegar við systkinin vorum lít-
il varst þú mjög duglegur að
gera skemmtilega hluti með
okkur og fórst til dæmis mjög
oft með okkur á skauta. Sjálfur
varstu mjög flinkur á hokk-
ískautum og gerðir fyrir okkur
brautir með sköfunni sem þú
bjóst til. Eins þegar þú bjóst til
snjógöngin frá húsinu, í bugðum
og beygjum til að gera þau
skemmtilegri. Fjallgöngurnar
allar og bíltúrarnir, alltaf varstu
tilbúinn í einhver ævintýri með
okkur.
Ég vil fá að þakka þér fyrir öll
árin sem þú bjóst hjá okkur og
öll jólin sem við nutum þess að
fá að hafa þig hjá okkur. Þau
næstu verða tómleg get ég sagt
þér en þetta reddast allt, hafðu
ekki áhyggjur. Hafðu þökk fyrir
allt og allt og hvíldu í friði.
Eva Hildur.
Kristján Gunnar
Eggertsson
Jónas Þorleifsson svili minn er
látinn langt fyrir aldur fram.
Þeirri staðreynd verður ekki
breytt. Við munum öll sakna hans
mikið enda var hann úrvalsmaður.
Ég kynntist honum fyrst stuttu
eftir að ég hitti konuna mína fyrir
fimm árum. Hann tók mér strax
mjög vel og sá til þess að ég varð
fljótt einn af fjölskyldunni.
Það sem ég sá strax var hversu
barngóður hann var. Hið fallega
heimili þeirra Ginu var alltaf fullt
af börnum og þar var glaumur og
gleði. Hann var alltaf að passa
frændsystkinin Mitch, Kuya og
Emem og svo bættust við Nobel,
Yzabelle og Nonni Benni. Börnin
kölluðu hann alltaf Daddy Sjonnin
og elskuðu hann mikið. Fyrir þeim
var hann besti maður í heiminum
enda þolinmóður og ástríkur. Eins
og Kuya Jóhannes sagði þegar
hann frétti að Daddy Sjonnin væri
Jónas Pétur
Þorleifsson
✝ Jónas PéturÞorleifsson
fæddist í Dagsbrún
í Norðfirði 3. des-
ember 1956. Jónas
andaðist á heimili
sínu 20. október
2012.
Útför Jónasar
var gerð frá Digra-
neskirkju 1. nóv-
ember 2012.
dáin: Hann var aldr-
ei vondur. Alltaf
bara mjög mjög
mjög góður.
Fjölskyldan hafði
fyrir hefð að fara
alltaf í mat hjá
Daddy Sjonnin og
Ginu á sunnudögum
og við eigum margar
góðar minningar frá
því. Ég og Jónas átt-
um margar góðar
samræður um lífið og tilveruna.
Einnig um enska boltann en
Daddy Sjonnin var eldheitur
stuðningsmaður Arsenal.
Þegar Jónas greindist með
krabbamein í janúar síðastliðnum
urðu allir mjög áhyggjufullir en
eftir vel heppnaða aðgerð í júlí og
þær gleðifréttir sem bárust fyrir
aðeins nokkrum vikum að hann
væri laus við meinið horfðu allir
björtum augum á framtíðina. Því
varð það ennþá meira áfall er
hjarta hans gaf sig óvænt.
„Drekktu meiri mjólk og vatn“
svo þér batni kvefið, voru síðustu
skilaboð Yzabelle Kristínar,
þriggja ára, til Daddy Sjonnin
sem brosti er hann fékk þau.
Jonni var mér sem vinur, bróðir
og faðir, Suzi.
Úlfar Harri Elíasson,
Suzette Cuizon, Yzabelle
Kristín Úlfarsdóttir.
✝ Aron KristjánBirgisson
fæddist í Reykjavík
4. október 1976.
Hann lést á heimili
sínu 4. nóvember
2012.
Aron Kristján
var sonur Önnu
Maríu Ámunda-
dóttur, f. 17. júní
1944 og Birgis
Sumarliðasonar, f.
24. febrúar 1943. Systur Arons
Kristjáns eru: Lára Björk Birg-
isdóttir, f. 20. desember 1964,
sambýlismaður hennar er Björn
Ólafsson, f. 17. júní 1957. Bríet
Birgisdóttir, f. 20. september
1970, eiginmaður hennar er
Björn Gunnlaugsson, f. 13. júlí
1968. Dætur Bríetar og Björns
eru: Rósa, f. 8. febrúar 1992,
Anna María, f. 2.
september 2000 og
Amalía, f. 2. júní
2005.
Aron Kristján
stundaði grunn-
skólanám í Snæ-
landsskóla í Kópa-
vogi. Einnig var
hann tvo vetur í
Iðnskólanum í
Reykjavík í tré-
smíða- og tölvu-
námi. Síðastliðin 7 ár vann Ar-
on Kristján við útkeyrslu á
fyrirtækjasviði Póstsins. Áður
vann Aron Kristján ýmis störf,
meðal annars á Hrafnistu í
Reykjavík og hjá Húsasmiðj-
unni.
Útför Arons Kristjáns fer
fram frá Grafarvogskirkju í
dag, 14. nóvember 2012, kl. 13.
Í blóðið var þér borin
bróðurtryggð og festa.
Heldur kaust þú hylli
heimamanna en gesta.
Fáskiptinn við fjöldann
fórstu þína vegi.
Afl og andans þroski
óx með hverjum degi.
Fyrir þér lá fögur
framtíð starfs og dáða.
Lífi alls og allra
æðri kraftar ráða.
Er engill banableikur
brjóst þitt nakið signdi,
var sem heiður himinn
heitum tárum rigndi.
Allt var breytt á einni
örlagaþungri nóttu.
Kvöl og heitir harmar
að heimilinu sóttu.
Um árdegi fann enginn
ilm af stráum grænum.
Fjórtán særðir svanir
sungu yfir bænum.
Svo skein sól í austri,
sveitin fylltist angan.
Í sænginni þinni svafstu
með sigurbros um vangann.
Hvíld er hverjum heitin
hvað sem yfir dynur.
Guð og góðir englar
gæti þín, elsku vinur.
(Davíð Stefánsson)
Mamma og pabbi.
Elsku Aron, litli bróðir minn.
Það var skrýtin og óraunveruleg
stund þegar Lára systir okkar
hringdi í mig og sagði mér að þú
værir dáinn. Báðar systur þínar
staddar í útlöndum þegar þú
skildir svo skyndilega við. Það var
erfið lífsreynsla að komast ekki
strax heim.
En þrátt fyrir sorgina og sökn-
uðinn er hjarta mitt fullt af góðum
tilfinningum og hugurinn af
skemmtilegum minningum um
þig, elsku Aron. Í ágúst síðastliðn-
um komuð þið Lára systir í heim-
sókn til mín og fjölskyldu minnar í
Noregi. Ég sé þig fyrir mér ljóslif-
andi, í sól og góðu veðri þar sem við
gengum saman um Óslóarborg.
Þú varst svo glaðbeittur og
spenntur yfir spennandi framtíð
þar sem þú ætlaðir að skrá þig í
tölvuskóla og kannski flytja til
Kanada. Heima hjá mér heyrðust
hlátrasköll og mikill hamagangur
þegar þú og litlu frænkur þínar,
þær Amalía og Anna María, hlup-
uð út og inn um húsið í einhverjum
hasarleik. Það er einmitt svona
sem ég ætla að láta minningu þína
lifa í huga mér. Aron, svo hjarta-
hreinn, góður, glaður og bjartsýnn
á lífið og tilveruna.
Elsku Aron, minning þín mun
vera ljósið mitt og minna mig á
mikilvægi þess að þakka fyrir lífið
eins og okkur er gefið það.
Þín systir,
Bríet.
Megi sólin gefa kraft í nýjan
dag, megi máninn færa þér hvíld,
megi rigningin þvo allar áhyggjur,
megi vindurinn gefa þér styrk,
gakktu varlega í gegnum veröldina
með alla þá fegurð sem hún hefur
að geyma uppá hvern dag.
Apache-blessun.
Þegar ég hugsa um þig þá ertu
hjá mér, þegar mig dreymir um
þig þá hugsar þú til mín. Góða ferð,
elsku bróðir, um sólkerfið þar til
við hittumst á ný.
Þín stóra systir,
Lára Birgisdóttir.
Elsku Aron. Þú hefur verið kall-
aður á brott. Margar spurningar
sækja á, en við þeim fást ekki svör.
Þess í stað leitar hugurinn til baka
til minninganna um þig, Aron. Til
minninga um glaðan og elskulegan
dreng. Ég hef ekki séð þig glaðari
og bjartari en einmitt í sumar. Þú
spilaðir fótbolta með okkur og
naust þess að vera í fríi. Sterkur,
sjálfstæður og sáttur með þitt. En
þú fékkst ekkert gefins.
Þurftir að berjast fyrir hlutun-
um. Og það gerðir þú, þögull, en
ákveðinn. Þannig vannst þú þína
sigra. Þú áttir líka stóra drauma.
Og þó þeir hafi ekki allir orðið að
veruleika í þess lífi, er aldrei að
vita. Hver veit nema þú fáir ný
viðfangsefni að takast á við og
sigrast á. Við sem eftir erum eig-
um ljós í minningunum um þig.
Minningar um hlýjan og innilegan
hlátur þinn. Um hógværð og vin-
gjarnleika þinn. Þínu hlutverki í
lífi okkar er ekki lokið. Þú verður
með okkur. Alltaf.
Björn Gunnlaugsson.
Elsku Aron.
Ég skil ekki af hverju þú fórst í
burtu frá okkur. Þegar ég hugsa
til baka þegar þú varst með okkur
og við höfðum það svo gaman, þá
brest ég næstum í grát, því þú get-
ur ekki gefið mér meiri svona
tíma.
Ég held að allir hugsi sterkt um
þig og ég vona að þú fáir góðan
frið í himninum.
Ég hugsa um dauðann þannig
að það er allt í lagi að deyja. Það
getur líka verið gott. Dauðinn
hvílir Aron, svo hann fær meiri
kraft í næsta lífi.
Elsku Aron. Ég mun aldrei
gleyma þér. Þú hefur gefið mér
góðan tíma með þér. Ég mun aldr-
ei gleyma því.
Kærar kveðjur frá mér,
Anna María Björnsdóttir.
Um þig minning á ég bjarta
sem yljar eins og geisli er skín.
Þú áttir gott og gjöfult hjarta
og gleði veitti návist þín.
(Höf. ók.)
Við eigum svo sannarlega fal-
lega og bjarta minningu um syst-
urson og frænda sem lést svo
skyndilega í blóma lífsins. Það fór
ekki alltaf mikið fyrir honum en
glettnin og nærveran hans sagði
okkur því meira. Hann var ein-
staklega trúr og tryggur foreldr-
um sínum, systrum og fjölskyldu.
Hann var samviskusamur og
sömuleiðis svo tryggur sínum
vinnustað að eftir var tekið og
fékk þaðan margar viðurkenning-
ar. Um stund virðist yfir ókleifan
hamar að fara en að eiga allar
þessar björtu og fallegu minning-
ar er dýrmætt og þær koma til
með að safnast saman í minninga-
sjóð hans nánustu sem hægt verð-
ur að gleðjast yfir í framtíðinni.
Þannig minningar er gott að eiga.
Við systkinin, makar og stór-
fjölskylda erum með ykkur, hugs-
um til ykkar og vottum ykkur,
elsku Anna María, Birgir, Lára,
Bríet og fjölskyldan öll, okkar
dýpstu samúð.
Jóhann, Steinunn
og Sigmundur.
Aron vinur minn lést langt fyrir
aldur fram. Við höfðum verið vinir
frá því í æsku og vinátta okkar
haldist í gegnum unglingsárin og
nú fullorðinsárin. Hún byggist á
gagnkvæmu trausti og mikilli
væntumþykju. Við ferðuðumst
saman til Spánar og Bandaríkj-
anna en ég var við nám í Kanada
og Aron heimsótti mig þar og það-
an fórum við til ættingja hans í
New York.
Ég gifti mig 2009, Jane Aguilar,
og Aron hafði þann heiður að aka
okkur brúðhjónunum á þessum
hátíðisdegi. Hann var guðfaðir
dóttur okkar, Febrúnar Sólar,
sem fæddist árið 2010.
Febrún Sól laðaðist að Aroni og
það gerði Jane einnig. Hann var
ætíð aufúsugestur á okkar heimili
og einnig á heimili foreldra minna,
Guðrúnar og Jóns. Þau minnast
hans sem einstaklega trausts vin-
ar og velkomins gests.
Við söknum Arons öll og vott-
um fjölskyldu hans okkar dýpstu
samúð á þessari sorgarstundu.
Farðu í friði, kæri vinur.
Örn og fjölskylda.
Aron Kristján
Birgisson
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is
má finna upplýsingar um inn-
sendingarmáta og skilafrest.
Einnig má smella á Morg-
unblaðslógóið efst í hægra horn-
inu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir
birtingu á útfarardegi þarf grein-
in að hafa borist á hádegi tveim-
ur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, jafnvel þótt
grein hafi borist innan skila-
frests.
Lengd | Hámarkslengd minn-
ingargreina er 3.000 slög. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda stutta
kveðju, Hinstu kveðju, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem aðstandendur
senda inn. Þar kemur fram hvar
og hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og hvenær út-
förin fer fram. Þar mega einnig
koma fram upplýsingar um for-
eldra, systkini, maka og börn,
svo og æviferil. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar