Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.02.2013, Blaðsíða 9

24.2. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9
Rannsóknir sýna að notkun sykurlauss Extra eykur
munnvatnsframleiðslu, jafnar sýrustig, heldur
tönnunum hreinum og stöðvar sýklaárásir á þær.
Extra minnkar upptöku hitaeininga og dregur
það úr streitu í amstri hversdagsins.
Dagsverk forsætisráðherrans hefst árla morg-uns í svefnherbergi hans. Eftir morgunverð-inn finnst honum gott að vinna uppi í rúmi.
Þar unir hann sér við fyrsta árdagsvindilinn sinn.
Loftið verður fljótlega mettað af kafþykkum vindla-
reyk og hann tekur til við að lesa dagblöðin. Sjálfur
fer hann yfir helminginn af þeim, en konan hans lít-
ur yfur hinn helminginn og krossar við þær greinar,
sem hún telur athyglisverðar, og bendir honum á
þær. Aðstoðarmenn og einkaritarar taka til að
hvarfla inn og út og taka á móti fyrirskipunum. Og
einn ritarinn kemur með hljóðlausa ritvél og ritar
upp eftir forlestri Churchills. Honum finnst hraðrit-
arar ekki komast nógu hratt.
Churchill er geysilega önnum kafinn liðlangan dag-
inn. Það eru stjórnarfundir, hann þarf að fara á
mannamót, mæta á þingfundum, athuga aragrúa af
stjórnarskjölum o.s.frv.
Hinn frægi miðdegisblundur
En einhverntíma um miðjan dag fær hann sér ófrá-
víkjanlega miðdegisblund, en að sofa um miðjan dag
telur hann nauðsynlegt til að halda fullri starfsorku.
Í þessu er ekki frekar hálfkák en öðru, sem Churc-
hill tekur sér fyrir hendur. Honum nægir ekki að
kasta sér um stund á legubekk, heldur afklæðist
hann og sofnar vært í rúminu sínu.
Um kvöldið fer hann svo enn að nýju að lesa rit-
urum sínum fyrir, og oft er hann að því fram til tvö
eða þrjú að nóttu. Churchill hefur aldrei hlíft sér.
Hann sýndi þegar á yngri árum þrek sitt. Hann stóð
t.d. í kosningabaráttu 1910. Frá morgni til kvölds
flutti hann kosningaræður og talaði við kjósendurna.
Kl. 1 um kvöldið sneri hann heim á gistihúsið sitt.
Nokkrir blaðamenn buðu honum að tylla sér niður
og ræða við þá í makindum yfir góðu vínglasi. En
Churchill hristi höfuðið. – Nei þakka ykkur fyrir, ég
má ekki vera að því, ég verð að halda áfram að
skrifa bókina mína. Og með það fór hann upp á her-
bergi sitt og treysti sér til að skrifa nokkra klukku-
tíma, þrátt fyrir svo erilsaman og þreytandi vinnu-
dag, að margur hefði verið alveg úttaugaður eftir
það. Honum hefur líka tekizt að rita 29 þykkar bæk-
ur, sem þó eru hver annarri skemmtilegri.
Samdægurs og Churchill varð aftur forsætisráð-
herra, sl. nóvember, gekk sú skipun út til allra
stjórnardeilda, að á hverjum degi skyldi semja
skýrslu um helztu verkefni og gang mála þar og
ráðuneytisfundir voru haldnir daglega. Churchill er
kröfuharður við sjálfan sig, en hann er líka kröfu-
harður við samstarfsmenn sína.
Unir sér vel í spurningatímanum
Hversu önnum kafinn, sem Churchill er, þá lætur
hann þó aldrei niður falla hina daglegu spurninga-
tíma í þinginu. Þegar þing situr, getur hvaða þing-
maður sem er, lagt hverskonar spurningar fyrir for-
sætisráðherrann. Þetta er óvenjulegur réttur jafnvel
þótt í þingræðisríki sé og stjórnarandstaðan notar
sér þetta óspart. Á hverjum degi er lagður fram listi
með fimm eða fleiri fyrirspurnum og á hverjum
þingdegi hefur hann svarað þeim umsvifalaust. Þegar
hann hefur lokið að svara þessum spurningum, mega
þingmenn leggja fyrir hann óformlegar spurningar
og þá líkar Churchill við lífið, því að hvergi njóta
hin snörpu og hárbeittu andsvör hans sín svo vel
sem þar.
Erfiðar lexíur
Churchill skrapp fyrir skömmu til Harwell-skólans,
sem hann stundaði einu sinni nám við. Hann er van-
ur að fara þangað alltaf einu sinni á ári, syngja með
drengjunum í morgunsöngnum. Síðan talaði hann
nokkur orð og mæltist m.a. á þessa leið: – Eftir
styrjöldina fékk ég nokkurra ára frítíma, en nú hef
ég aftur verið kvaddur til þjónustu, það er mjög erf-
ið þjónusta, skal ég segja ykkur. Kennslustundirnar
þar eru mjög langar og lexíurnar mjög þungar.
Síkvikur og sívakandi
Andstæðingar Churchills hafa margir haft við orð, að
Churchill hljóti nú að fara að láta á sjá, sakir ald-
urs. En sjálfur afsannar hann það bezt með því að
vera síkvikur og sívakandi.
DAGUR Í LÍFI WINSTONS CHURCHILLS FORSÆTISRÁÐHERRA BRETA
Winston Churchill var forsætisráðherra Breta frá 1940-45 og aftur frá 1951-55. Hann setti sterkan svip á sinn samtíma.
Reuters
Hefur aldrei verið
hræddur hjörs í þrá
SUMARIÐ 1952 BIRTIST Í MORGUNBLAÐINU LÝSING Á DEGI Í LÍFI WINSTONS CHURCHILLS
SEM ÞÁ VAR FORSÆTISRÁÐHERRA BRETLANDS, 78 ÁRA AÐ ALDRI. SUNNUDAGSBLAÐ
MORGUNBLAÐSINS VILL NÚ DEILA HLUTA AF ÞESSU SKRIFI MEÐ LESENDUM.