Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.02.2013, Blaðsíða 49

Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.02.2013, Blaðsíða 49
24.2. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 49 hverju spori starfsfólks, næstum elti það eft- ir göngunum og spurði hvort væri ekki búið að gefa mér hitt og þetta. En það kom að góðum notum og þurfti fyrir það sem á eftir fylgdi.“ Fjölnir „Bryndís dvaldi í tvær vikur á spít- alanum. Hún varð skiljanlega fyrir miklu áfalli þegar hún gengur í gegnum þetta og er farin að finna til kvíða og þunglyndis á spítalanum, þrátt fyrir að aðstæður á kvennadeildinni séu eins og best verður á kosið á spítalanum, starfsfólkið afar gott við hana og umhverfið fallegt. Læknir spyr hana hvort hún vilji prófa þunglyndislyf sem sé óhætt að taka á meðgöngu og hún þiggur það. Hún er vöruð við því að á þriðja til fjórða degi geti hún farið langt niður en svo muni hún fara aftur upp.“ Bryndís „Það stemmir og á þriðja degi fer ég mjög langt niður og langar hreinlega ekki fram úr. Mér er þá gefinn tími með geð- lækni, klukkan 12 á hádegi, og Fjölnir er með mér. Við bíðum í fjörutíu mínútur og þá kemur læknirinn loks, spjallar við mig í nokkrar mínútur og segir að ég sé akút mál og ég þurfi að leggjast inn á geðdeild. Það tekur hann aðeins tíu mínútur að taka þessa ákvörðun og ég er svo dofin og máttlaus að ég kann varla að mótmæla eða spyrja út í en Fjölnir gerir það hins vegar.“ Fjölnir „Ég hef komið inn á geðdeild, ég veit hvernig hún lítur út að innan, og veit að þú býður fólki ekki upp á veru þar nema komið sé í öngstræti. Þarna hafði læknirinn, eftir að hafa verið með okkur í aðeins tíu mín- útur, tekið þá ákvörðun á hlaupum að Bryn- dís væri best sett hinum megin á spítalanum á geðdeildinni. Ég segist vilja ræða þetta nánar en hún svarar að hún hafi ekki tíma, hún þurfi að hitta aðra sjúklinga. Ég læt ekki bjóða mér þessi svör og hún er hér um bil stokkin á flótta en ég var orðinn mjög reiður. Ég spurði hana hvað henni þætti um það ef einhver myndi koma inn á spítalann og mála hann allan að innan á tíu mínútum og láta gott heita. Ég þoli ekki fúsk, alveg sama hvort það er í heilbrigðiskerfinu, tamn- ingum eða iðnaðarmennsku.“ Bryndís „Þetta var svo skrýtið því ég var einmitt á þeim degi lyfjanna sem viðbúið var að ég færi niður og það sem var enn skrýtn- ara er að læknirinn skuli hafa staðið í því að rífast við manninn minn fyrir framan mig. En ég var mjög vanmáttug gagnvart þessum aðstæðum og segist bara vilja fara inn á deildina, enda hafði ég ekki hugmynd um hvernig það umhverfi var.“ Niðurlægjandi umhverfi fyrir sjúka Bryndís segir reynsluna af því að koma inn á geðdeild súrrealíska. Hún hafi ekki getað ímyndað sér að á spítalanum fyrirfyndust vistarverur sem væru svo hrörlegar. Hún segist finna til með því veika fólki sem þarna dvelji því greinilega séu ekki til fjármunir til að bjóða upp á mannsæmandi umhverfi. Bryndís „Þarna hafði ég líka viðmiðunina frá Kvennadeildinni. Þar var fallegt. Ég var send í umhverfi sem var kalt, ekki einn blómapottur. Umhverfið miðast auðvitað að því að enginn geti skaðað sig og því er afar lítið af munum almennt í umhverfinu en það sem er þó fyrir er mjög sjúskað og komið til ára sinna. Ég horfði á brunablettina á hill- unum og umhverfi sem er komið vel til ára sinna og fann að ég myndi ekki ná neinum bata þarna. Mér leið verr ef eitthvað var. Mun verr og brotnaði endanlega niður þegar mér var vísað inn á herbergi og ég spurð hvað ég vildi í kvöldmat. Ég skil enn þann dag í dag ekki hvernig þessum lækni datt í hug að þetta væri besti staðurinn, innan um fólk sem var mjög veikt líka og það miklu veikara en ég að ég átti ekki samleið með því. Ég fann að andlega hliðin myndi ekki fara upp þarna inni. Fjölnir sagði að hann myndi koma mér strax út og hann var fastur fyrir og heimtaði að ég færi heim. Á meðan bað hann mig að láta sem mér liði betur í nokkrar mínútur, bara svo við kæmumst út. Allt heldur en þetta. Þetta umhverfi sem ég var sett í átti alls ekki við í mínu tilfelli. Maður skilur að í erfiðum tilfellum séu geð- deildir sá kostur sem er í boði. En þessi hluti spítalans býr greinilega við fjársvelti og álagið er allt of mikið á spítalann í heild, á oftast nær yndislegu starfsfólki.“ Eftir skrautlegar vikur á spítalanum, sem endaði á geðdeild í nokkrar mínútur, fór Bryndís eina nótt inn á kvennadeild og loks á heilsuhælið í Hveragerði. Þar dvaldi hún í mánuð og segir vistina þar hafa gert krafta- verk fyrir sig. Hún hefur sprautað sig tvisv- ar á dag með blóðþynningarlyfjum þar til núna fyrir viku. Daginn eftir geðdeildarinn- lögnina hitti hún hins vegar geðlækninn að eigin ósk og sagði sína meiningu. Nokkru síðar fékk hún afsökunarbeiðni frá lækninum í gegnum þriðja aðila. Fjölnir „Eftir mína reynslu af veikindum bróður míns, sem lést þrítugur úr krabba- meini, og svo bara því sem ég hef sjálfur lent í í gegnum tíðina veit ég að maður þarf að standa með sjálfum sér í öllum veik- indum. Ég hef líka verið heppinn að ég er næmur á fólk. Nei, ég er nú ekki trúaður, því miður. Ég missti trúna þegar bróðir minn dó. En ég get oft séð hvar fólki er illt og fæ stundum hugboð. Ég er mjög tengdur hestunum mínum og finn yfirleitt á mér ef eitthvað er að í stóðinu, hvort sem einhver er fastur í girðingu eða annað. Við vorum búin að panta flugmiða til Spánar og hefðum átt að fara í ferðina næstum daginn sem Bryndís fer á Landspítalann. Einhverra hluta vegna fæ ég hugboð um að ég verði að fresta ferðinni, vonda tilfinningu, það var mjög skrýtið.“ Bryndís „Þetta var svo ótrúlegt því við vor- um meira að segja búin að segja börnunum frá ferðinni – að við værum á leið til Spánar. Og þegar maður gerir það þá stendur maður við það. Svo vill Fjölnir skyndilega hætta al- veg við. Hann hefði sennilega farið með mig í kistu heim ef ég hefði ekki samþykkt þess- ar tillögur hans um að geyma ferðina. Fjölnir: Þetta var eitt af þeim verkefnum sem maður fær. Þegar Bryndís segist ætla að hætta að syngja í kjölfarið á þessu og er enn langt niðri kem ég henni á óvart og kaupi söngkerfi fyrir hana og segi henni að drífa sig heim. Þá er ég búin að hækka vel í græjunum og er að spila á gítar. Ég rétti henni míkrafóninn og segi henni að hún sé sannarlega ekki hætt að syngja. En núna má hún aldrei byrja að reykja aftur, sem gleður mig mikið. Höfum við orðið einhvers vísari eftir þetta? Þú segir nokkuð. Mér hefur nú reyndar alla tíð komið á óvart hversu um- burðarlynd hún er gagnvart mér. Ég er ekki léttasti pakkinn í búðinni get ég ímyndað mér. Fastheldinn og vil helst alltaf fara á sama básinn eins og kýrnar. Reyndar erum við bæði mjög orkumikil og eigum vel saman þess vegna kannski. Bryndís kveikir aldrei á þremur til fjórum kertum á kvöldin heldur 340. Þegar hún eldar hrísgrjón með matnum dugar sá skammtur út vikuna.“ Bryndís: „Núna erum við aðeins að huga að búsetunni. Fjölnir minn fær auðvitað inni- lokunarkennd í bænum og skilur ekki af hverju ég þarf að vera innan um lattelepj- andi lopatrefla. Við tökum því rólega og vit- um núna að við höfum ekki tíma fyrir það sem sýgur úr manni orku í lífinu eða leið- indi. Við erum þakklát fyrir hvern dag. Má ég vera væmin? Ég er rosalega heppin að eiga hann Fjölni minn.“ „Þegar lungnasérfræðingurinn sér mig daginn eftir horfir hún á mig gapandi og segir að þetta geti engan veginn verið einungis lungnabólga,“ segir Bryndís um greiningarferlið á veikindum sínum. Fjölnir kyssir Aríu frá Hásæti en rúmur áratugur er frá því að hann snéri sér nær alfarið að hesta- mennsku. Bryndís kann betur við sig í þéttbýlinu og reynir að fá Fjölni með sér yfir heiðina. • Vetnismeðhöndlun skilar hreinni lífrænni olíu en áður hefur þekkst. • Íblöndunarhlutfall jafngildir 5% minni koltvísýringsmengun. • Má nota á allar díselvélar án þess að breyta þeim eða endurstilla. • Stuðlar að hreinni og betri bruna sem skilar hreinni vél. • Eykur ekki viðhald eða eyðslu og hefur ekki áhrif á verð. • Skilar sama afli og venjuleg díselolía og 5% meira afli en hefðbundin lífdíselolía. • Er mjög kuldaþolin og geymist vel, jafnt í hita sem kulda. Nánari upplýsingar á olis.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.