Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.03.2013, Qupperneq 46
46 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24.3. 2013
Viðtal
H
úsið er auðþekkjanlegt. Það
er flennistór mynd af Ladda
á gaflinum,“ segir Ágúst
Guðmundsson kvikmynda-
leikstjóri þegar við mælum
okkur mót á heimili hans á Grettisgötunni.
Það stendur heima, Laddi fletur sig sann-
arlega út á gaflinum, í draugslíki.
Vel fer á því að viðtalið fari fram á heimili
Ágústs enda er nýja kvikmyndin hans, gam-
anmyndin Ófeigur gengur aftur, að stórum
hluta tekin þar. Ágúst og fjölskylda fluttu
bara út í tvo mánuði á meðan. „Það var mun
hagkvæmara að flytja út en að setja upp
leikmynd í stúdíói. Allt var hreinsað héðan
út og nýir húsmunir komu í staðinn. Þá voru
allir veggir málaðir dökkir til að auðvelda
lýsingu,“ upplýsir Ágúst.
Húsið var líka málað að utan fyrir tök-
urnar og ekki hefur gefist tóm til að mála
það aftur. Steypuskemmdirnar sem sjá má
eru því falsaðar.
Á húsbóndastólnum í stofunni liggur heim-
iliskötturinn Skúli í makindum. Opnar annað
augað til að huga að gestum. Hverfur síðan
aftur inn í draumalandið.
Saknar jarðlífsins
En þá að erindinu.
„Myndin fjallar um ungt par sem býr í
þessu húsi,“ útskýrir Ágúst. „Faðir kon-
unnar er nýlátinn og snemma í myndinni fer
að bera á reimleikum. Hinn látni, Ófeigur,
bjó hér alla tíð og er mjög ósáttur við áform
unga fólksins um að selja húsið. Ófeigur
saknar líka jarðlífsins og er ennþá bundinn
af holdsins lystisemdum. Hann á erfitt með
að láta af sínum löstum sem felast annars
vegar í kvensemi og hins vegar brennivíns-
drykkju.“
Það eru bara höfuðlestirnir!
Ágúst segir það löngum hafa verið trú
okkar Íslendinga að látnir alkóhólistar
drekki í gegnum lifandi fólk. Spurður hvort
hann þekki persónulega dæmi um þetta
svarar hann neitandi – og þó. „Ég fór einu
sinni til miðils sem sagði framliðna súpa af
árunni. Hvað sem hann átti við með því.
Hann kvaðst sjálfur vera óvirkur alkóhólisti
og færi hann að drekka aftur yrði hann eins
og stórfljót fyrir framliðnar fyllibyttur.“
Unga parið í myndinni lendir að vonum í
vandræðum með hinn drykkfellda draug en
greinir á um aðferðir til að taka á málinu.
Hann vill grípa til galdrabókar en hún er því
með öllu mótfallin. Með hagsmuni vænt-
anlegra bíógesta í huga er best að segja ekki
meira.
Ágúst hafði lengi langað að gera mynd um
draugagang og þegar háskólakönnun leiddi í
ljós fyrir um sex árum að 70% þjóðarinnar
trúa á drauga færðist hann allur í aukana.
„Það vantar mynd fyrir þennan markhóp,“
segir hann kíminn.
„Það er ekkert skrýtið að fólk hafi áhuga
á framhaldslífi,“ segir Ágúst spurður um
þetta draugablæti okkar Íslendinga. „Það er
nánast eðlislægt að hafa trú á framhaldi á
tilverunni. Íslendingar þekkja drauga og
uppvakninga vel og vita hvaðan þeir eru
komnir. Við erum svo vel að okkur í ætt-
fræði. Og við þekkjum oft persónulega þá
sem koma fram á miðilsfundum.“
Fór í smiðju til Þórbergs
Rifjar hann í þessu sambandi upp gamla
bók, Ævisögu Eyjasels-Móra, en þar hermir
af vofu sem fylgdi ákveðinni ætt í nokkra
liði. Var hægt að greina hver Móri þessi
hafði verið í lifanda lífi. Ágúst tilgreinir
einnig afturgönguna Jón Vestmannaeying
sem Þórbergur Þórðarson lýsti í bókinni um
Indriða miðil. „Ég notfæri mér einmitt frá-
sögn af því þegar Jón Vestmannaeyingur
reyndi að kasta Indriða miðli út um glugga á
húsi. Ófeigur hefur svipaða tilburði frammi
gagnvart óboðnum gesti í myndinni.“
Ekki orð um það meir.
Tækni hefur fleygt fram í kvikmyndagerð
og það var vatn á myllu Ágústs. „Nútíma-
tækni í kvikmyndagerð leyfir það að gerðar
séu allskonar fantasíur. Það er ein af ástæð-
unum fyrir því að ég vildi gera þessa mynd
núna, það hefði verið illmögulegt fyrir tutt-
ugu til þrjátíu árum. Ég vildi að hinir fram-
liðnu tilheyrðu annarri vídd og fékk til liðs
við mig mikinn brellumeistara, Jörund Rafn
Arnarson, sem fylgdist grannt með tökum
og hefur unnið að útfærslunni ásamt sínu
fólki síðan í desember. Auk þess að vera
hálfgagnsær er draugurinn lýstur öðruvísi.“
Kvikmyndatökustjóri var Bergsteinn
Björgúlfsson og litgreiningu annaðist Konráð
Gylfason.
Ágúst Guðmundsson kvik-
myndaleikstjóri hefur ekki orð-
ið var við draugagang á heimili
sínu eftir að tökum lauk.
Bundinn af holdsins
lystisemdum
GAMANMYND ÁGÚSTS GUÐMUNDSSONAR, ÓFEIGUR GENGUR AFTUR, VERÐUR FRUMSÝND Í SAMBÍÓUNUM Á
MIÐVIKUDAGINN KEMUR. HERMIR ÞAR AF UNGU PARI SEM LENDIR Í VANDRÆÐUM MEÐ DRYKKFELLDAN OG
KVENSAMAN FÖÐUR KONUNNAR – SEM FARINN ER YFIR MÓÐUNA MIKLU. MYNDIN VAR AÐ STÓRUM HLUTA
TEKIN UPP Á HEIMILI LEIKSTJÓRANS SJÁLFS Á GRETTISGÖTUNNI. ÞAR UM SLÓÐIR GERIST VÍST MARGT!
Texti: Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Portrett: Kjartan Þorbjörnsson golli@mbl.is
Ágúst tók sjálfur að sér hlutverk prestsins í myndinni. Hér gengur Gísli Örn Garðarsson til altaris.
Halldóra Geirharðsdóttir leikur miðilinn sem fenginn er til að skakka leikinn á Grettisgötunni.
*Hann kvaðst sjálfurvera óvirkur alkóhól-isti og færi hann að
drekka aftur yrði hann
eins og stórfljót fyrir
framliðnar fyllibyttur.