Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.05.2013, Page 51

12.5. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
hátindi ferilsins, og það hlýtur að vera
draumi líkast að hvar sem hún fer dásami
fólk hæfileika hennar og sönginn. Hefur
draumur söngkonunnar um farsælan feril
ræst?
„Já, vissulega hefur hann ræst,“ segir hún.
„Ég hef annars verið hamingjusöm á öllum
þrepum ferilsins. Sem byrjandi þegar ég
þurfti að sanna mig – og maður verður alltaf
að sanna sig, en ég fékk fljótlega að syngja
stærri hlutverk en stóð til fyrst þegar ég var
ráðin, en ég var þá vernduð af óperuhúsinu
sem ég var með samning við og fékk að
reyna mig við ýmislegt. Og guði sé lof, gagn-
rýnin hefur alltaf verið góð, toj, toj, toj … ég
legg líka hart að mér, elska það sem ég er að
fást við og vil alltaf gera mitt besta til að fólk
njóti flutningsins,“ segir hún af ákafa.
„Áheyrendur eiga ekki að verða varir við það
þótt söngvarinn sé ekki upp á sitt besta, að
hann sé hikandi við hæstu nóturnar, að lík-
aminn sé of spenntur og hann ekki afslapp-
aður … það krefst mikillar vinnu að ná því
jafnvægi að geta alltaf boðið upp á afslapp-
aðan og vandaðan flutning. Ég er alltaf
stressuð fyrir tónleika en ég vil gera mitt
besta og að fólk njóti þess sem þetta snýst
um, tónlistarinnar og tilfinninganna sem búa
í henni. Ég verð því að kljúfa sjálfa mig, með
mín persónulegu vandamál og tilfinningar,
frá verkunum, til að geta gefið af mér og
túlkað tónlistina og ljóðin eins og þau eru
skrifuð“
Damrau fyllir þegar stærstu tónleikahús
og óperusali af fólki sem dáir heillandi söng
hennar; tindinum er náð, en hvað næst?
Náttúran er á bak við allt
„Ég vonast til að vera þar um tíma!“ Hún
skellir upp úr. „En hvað viðfangsefni næstu
fimm ára varðar, þá mun ég syngja ljóð-
rænar ítalskar óperur, ég syng La Traviata
oftar, nokkur hlutverk eftir Donizetti, líka
franskar rómantískar óperur, Manon eftir
Massenet, syng Perluveiðimennina, Rómeó
og Júlíu, slík hlutverk,“ telur hún upp. „Síð-
ar, eftir um fimm ár, mun ég halla mér
meira að Mozart, svo sem Contessu í Brúð-
kaupi Fígarós, og óperum eftir Strauss. En
ég verð líka að sjá hvernig röddin þróast.
Vonandi tek ég bara réttu ákvarðanirnar.“
Líf Damrau er sem sagt skipulagt í þaula.
„Guði sé lof, þá hefur skipulagningin virk-
að til þessa.“ Hún hlær glaðlega og bætir við
að hún hlakki mikið til að koma til Íslands og
að upplifa náttúru landsins. „Mig hefur lengi
dreymt um að koma til Íslands og til dæmis
að sjá þessa fallegu hesta úti í náttúrunni,“
segir hún. „Vonandi mun ég hafa tíma til að
sjá sem mest af landinu ykkar.
Ég þarfnast nefnilega náttúrunnar, til að
mynda einskonar jafnvægi við listina. Ég tel
náttúruna vera grunninn á bak við þetta allt,
á bak við allt í lífinu og listinni. Ég þarfnast
þess að ganga ein úti í náttúrunni, anda
djúpt og finna að ég sé á lífi,“ segir Damrau.
Ljósmynd/Andrea Kremper
Diana Damrau og Xavier de Maistre á sviði.
„Þetta er í senn glæsilegt einleikshljóðfæri og
hljóðfæri til að leika á með söng. Í sam-
anburði við píanó eru dýnamískir mögu-
leikar hörpu enn víðfeðmari,“ segir Damrau.
* Xavier er sá besti, það er svo einfalt. Einstakureinleikari sem býr yfir óviðjafnanlegri tækni …Á tónleikum njótum við þess að hlusta hvort eftir öðru
og skapa dásamleg tónlistarleg augnablik, ekki bara
með hugsuninni heldur frekar með hjartanu.
„Hún er sú besta, að mínu mati,“ segir Stefán Ragnar
Höskuldsson, flautuleikari í hljómsveit Metropolit-
anóperunnar í New York, þegar hann er spurður út í
söng Díönu Damrau. Stefán hefur samanburðinn, í
hljómsveitargryfju eins helsta óperuhússins leikur hann
undir söng allra helstu stjarna óperuheimsins.
„Allt sem hún syngur, allt sem hún gerir, er óviðjafn-
anlegt,“ segir hann. „Í hvert sinn sem hún kemur fram
fellur fólk í stafi. Það er sannleikur. Hún er stórkostleg.“
Hvað sker Damrau frá öðrum söngkonum samtímans?
„Hún hefur gríðarlega persónutöfra á sviðinu og röddin er ótrúleg. Hvernig hún beitir
henni; hún syngur alla stíla, mikið ítölsku „bel canto“-óperurnar og Mozart, og allt er svo
stílhreint og fullkomið.
Hún er einstök – hún er mitt uppáhald,“ segir Stefán Ragnar og sannfæringin leynir sér
ekki.
„Það er mikill fengur fyrir Íslendinga að fá hana hingað að syngja. Enginn má missa af
þessum tónleikum.“
„Hún er einstök“
Stefán Ragnar Höskuldsson
Morgunblaðið/Styrmir Kári