Morgunblaðið - 16.12.2013, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. DESEMBER 2013
✝ Tómas Þórfæddist á
Akureyri 14. nóv-
ember 1994. Hann
lést 7. desember
2013. Foreldrar
hans eru Þorgils
Garðar Gunn-
þórsson frá Fá-
skrúðsfirði, fæddur
16. október 1963,
og Helga Steinunn
Hauksdóttir frá
Þríhyrningi í Hörgárdal, fædd
18. júlí 1965. Bróðir Tómasar
hann nám í sérdeild Fjölbrauta-
skólans við Ármúla og átti að út-
skrifast þaðan næsta vor. Í báð-
um þessum skólum fékk Tómas
Þór frábæra þjálfun og örvun
hjá úrvals fólki. Alla sína skóla-
göngu var Tómas Þór í dagvist-
un á Lyngási sem Ás styrktar-
félag rekur og naut þar mjög
góðrar umönnunar. Frá sex ára
aldri var Tómas Þór reglulega í
skammtímavistun þar sem alltaf
var hugsað mjög vel um hann,
fyrst í Álfalandi, þá á Holtaveg-
inum og nú síðast í Árlandi.
Hann fór árlega í tveggja vikna
dvöl í sumarbúðirnar í Reykja-
dal.
Útför Tómasar Þórs fer fram
frá Grafarvogskirkju í dag, 16.
desember, og hefst athöfnin kl.
13:00.
Þórs er Steinar
Darri, fæddur á
Akureyri 14. nóv-
ember 1996. Tómas
Þór ólst upp á Dal-
vík til fimm ára ald-
urs en þá fluttist
hann með fjöl-
skyldu sinni til
Reykjavíkur, í
Grafarvoginn.
Tómas Þór var í
Safamýrarskóla,
útskrifaðist þaðan vorið 2010.
Frá haustinu 2010 stundaði
Elsku besti Tómas Þór.
Þegar ég lít til baka og hugsa
um tímann okkar saman þá
koma svo margar góðar minn-
ingar. Eins og þegar við fjöl-
skyldan byrjuðum að vera
stuðningsfjölskyldan þín og mér
fannst svo gaman að fá litla
frænda til mín að gista yfir heila
helgi og leika við þig og dansa.
Svo þegar við fórum saman í
sunnudagaskólann, þá var ég
svo stolt að labba með þér, þú
varst alltaf svo flottur. Síðan
þegar þú varðst eldri þá urðum
við Soffía systir liðveislan þín og
þá brölluðum við margt saman.
Við bökuðum stundum saman og
ekki fannst þér það leiðinlegt.
Síðan öll þau skipti sem við
horfðum á Ávaxtakörfuna og
dönsuðum eins og brjálæðingar
við öll lögin í henni, það var allt-
af stuð hjá okkur. Síðan þegar
við ákváðum að fara í bæjarferð-
ir þá varstu alltaf svo kátur því
það var svo margt fólk og margt
til að fylgjast með.
Elsku Tómas, þú varst alltaf
svo glaður og kátur og alltaf svo
yndislegt og gaman að vera í
kringum þig. Þú kenndir mér
svo rosalega margt og ég er svo
heppin að hafa fengið að vera
frænka þín. Ég er svo þakklát
fyrir allar yndislegu stundirnar
sem við höfum átt saman.
Kveðja
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Hvíldu í friði, elsku Tómas.
Þín verður sárt saknað.
Þín frænka,
María Ósk.
Ég man það svo vel þegar
mamma sagði við mig, fimm ára
stelpuskottið, að Tómas litli
frændi minn væri veikur og yrði
aldrei alveg eins og önnur börn
og ég gæti ekki leikið við hann
eins og hina krakkana. Ég varð
svo sorgmædd, ég sem var svo
ánægð með litla nýja frænda
minn, og ég gæti kannski aldrei
leikið við þig. Annað kom nú í
ljós. Þó að þú hafir ekki verið
eins og önnur börn þá var sko
alveg hægt að leika við þig. Þú
varst yndislegt barn, svo ljúfur
og góður og hvers manns hug-
ljúfi, og ég var sko ekkert lítið
ánægð með þig. Þrátt fyrir þína
miklu fötlun þá varstu nú bara
litli frændi minn sem ég lék við
og las fyrir og söng fyrir. Þú
lékst þér kannski ekki mikið á
móti en það skipti engu máli
fyrir mig, ég gat alveg leikið
fyrir okkur bæði. En þú varst
sko alveg frábær áhorfandi, þú
hlóst og skríktir af fíflalátunum
í manni, og það var sko
skemmtilegt. Við fjölskyldan í
Árbænum vorum svo heppin að
fá að vera stuðningsfjölskyldan
þín og þá var nú margt
skemmtilegt brallað saman og
það var alltaf gaman þegar það
var von á þér yfir helgi. En svo
kom að því að þú stækkaðir og
þá var svo erfitt að bera þig upp
á þriðju hæð í blokk og þá
fékkstu aðra frábæra stuðnings-
fjölskyldu. Undanfarin tvö ár
höfum við María verið svo
heppnar að vera með þig í lið-
veislu og eigum við skemmti-
legar minningar um þær stundir
sem við höfum átt saman á þess-
um tíma. Fullt af notalegum
stundum heima í Grafarvoginum
þar sem var mikið sungið og
dansað, þér þótti það nú ekki
leiðinlegt. Svo skrappst þú
nokkrum sinnum með okkur í
bæjarferðir og það var svo gam-
an að vera með þér í mann-
fjölda, þér fannst svo gaman að
vera þar sem var nóg af fólki og
mikið um að vera. Það var sama
hvert maður fór eða hvar maður
var með þér, elsku Tómas, alltaf
var ég stolt af því að vera
frænka þín og stolt af þér, flotti
frændi minn. Þó að þú hafir ekki
verið alveg eins og aðrir þá
skipti það engu máli, þú varst
frábær og flottur strákur og
gerðir mig alveg svakalega
stolta frænku. Þú kenndir
manni margt gott um lífið og til-
veruna, og kenndir manni að
njóta lífsins eins og það er. Ég
er svo þakklát fyrir það hvað við
áttum margar góðar stundir
saman í gegnum þitt líf, sem tók
snöggan enda fallegan ískaldan
vetrarmorgun.
Dvel ég í draumahöll
og dagana lofa.
Litlar mýs um löndin öll
liggja nú og sofa.
Sígur ró á djúp og dal,
dýr til hvílu ganga.
Einnig sofna skolli skal
með skottið undir vanga.
(Kristján frá Djúpalæk)
Hvíldu í friði, elsku fallegi
frændi minn.
Þín frænka,
Soffía.
Þú varst yndislegur, elsku
Tómas Þór, alltaf ljúfur og bros-
andi ef ekkert var að hrjá þig.
Við fjölskyldan vorum þeirrar
gæfu aðnjótandi að vera stuðn-
ingsfjölskyldan þín í mörg ár
eftir að þið fluttuð til Reykjavík-
ur. Aðra hverja helgi komstu til
okkar í Árbæinn, fyrst í
Hraunbæ og síðan í Reykásinn.
Soffía og María Ósk voru dug-
legar að fara með þig út í kerr-
unni og við fórum í sunnudaga-
skólann og þér fannst svo
gaman að hlusta á krakkana
syngja og leika sér. Stundum
fórum við á fótboltaleik hjá
Fylki og það voru ófá frjáls-
íþróttamótin hjá ÍR sem þú
fórst á með okkur. Frá einu
slíku móti er til falleg mynd af
þér og Steinari Darra bróður
þínum sitjandi í fanginu á Völu
Flosadóttur stangarstökkvara.
Seinni part á laugardögum var
oft fjör í eldhúsinu hjá okkur, þú
sast í stólnum þínum og fylgdist
með mér elda kvöldmatinn og
ég spjallaði við þig um daginn
og veginn og við hlustuðum á
tónlist. Síðan var ég með mjög
mikilvægt hlutverk í gegnum ár-
in, ég klippti alltaf þétta og fal-
lega hárið þitt. Næsta gamlárs-
kvöld verður öðruvísi en
venjulega, þið fjölskyldan kom-
uð yfirleitt til okkar í mat en
næst vantar einn í hópinn. Það
eru til margar skemmtilegar
myndir af þér og okkur frá liðn-
um gamlárskvöldum og við
munum skoða þær og minnast
þín.
Elsku Steinunn systir, Þorgils
og Steinar Darri. Mikið var
Tómas Þór lánsamur að eiga
ykkur sem fjölskyldu, þið báruð
hag hans fyrst og síðast fyrir
brjósti og maður öðlaðist dýpri
skilning á orðinu æðruleysi.
Missir ykkar er mikill en við
eigum minningar um yndislegan
dreng sem kenndi okkur að
meta lífið og kærleikann.
Svanhildur og Felix.
Það er ekki annað hægt en að
brosa í gegnum tárin þegar
maður hugsar til þín elsku Tóm-
as. Þú brostir svo sannarlega í
gegnum lífið og sýndir okkur
hinum með kátínu þinni og gleði
að það eru litlu hlutirnir í lífinu
sem skipta máli. Ég er foreldr-
um þínum mjög þakklát fyrir að
hafa leyft mér að taka svona
virkan þátt í lífi þínu og minn-
ingarnar eru svo margar og svo
skemmtilegar.
Þú gafst svo mikið af þér og
þó að fötlun þinni hafi fylgt
ýmsir erfiðleikar þá fölna þeir í
samanburði við það fallega og
góða sem fylgdi þér.
Þú ljómaðir í gegnum lífið og
ljómar nú áfram á betri stað.
Hvíldu í friði elsku Tómas
minn.
Þín frænka
Sif.
Þegar talað er um Tómas er
ómögulegt annað en að minnast
á brosið hans. Innilega brosið
sem var alltaf til staðar í gegn-
um súrt og sætt, brosið sem
lýsti upp skammdegið fyrir okk-
ur öll sem vorum það heppin að
kynnast honum. Tómas sýndi
ávallt slíka lífsgleði að erfitt var
að finna jafningja hans í þeim
málum og var hann svo blíður
að gælunafnið „Blíðfinnur“
heyrðist oftar en einu sinni í
gegnum tíðina.
Að sjálfsögðu kynntumst við
Tómasi mismikið, sum okkar
unnu náið með honum daglega
en önnur hittu hann aðallega á
sameiginlegum stundum en öll
erum við ríkari fyrir vikið. Tóm-
as var mikil félagsvera og naut
hann sín best í góðra vina hópi
að skapa tónlist, spjalla og taka
þátt í allskonar leikjum og
skemmtilegheitum. Þegar við
ræddum öll saman sáum við
strax að þó allir væru sammála
um ákveðna hluti, brosið, lífs-
gleðina og hamingjuna sem
hann færði okkur öllum, áttu all-
ir sínar fallegu minningar sem
voru einstakar hjá hverjum og
einum. Hvort sem það var nota-
leg stund á hálffimm-vaktinni
eða einstaklega fjörug söng-
stund þar sem Tómas spilaði af
mikilli innlifun á hristur og
hljómborð þá höfðum við öll eitt-
hvað sem hjálpaði okkur að
brosa í gegnum sorgina.
Við viljum þakka Tómasi
kærlega fyrir allt sem hann gaf
okkur á sínum 19 árum og þó að
alltaf sé erfitt að kveðja má
hann vita það hvar sem hann er
nú að áhrif hans og góðu minn-
ingarnar lifa áfram í okkur öll-
um sem fengum tækifæri til að
kynnast honum. Kær kveðja.
Fyrir hönd vina Tómasar á
Lyngási,
Jón Þór Sigurleifsson.
Nú breiðir nóttin blíða
sinn blævæng undurþýða
á liðna barnsins brjóst.
En hátt á himinvegi
það heilsar sól og degi,
þar allt er milt og ljúft og ljóst.
Sem lágur lækjaniður,
er líður kvöldsins friður
um bjartan blómsturreit,
er kærleiks kveðjan hljóða,
sem kallar drenginn góða
í himinljómans hvítu sveit.
(Guðmundur Guðmundsson.)
En handan við fjöllin
og handan við áttirnar og nóttina
rís turn ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er förinni heitið.
(Snorri Hjartarson)
Kæru foreldrar, bróðir og
aðrir aðstandendur, við vottum
ykkur okkar innilegustu samúð.
Við munum geyma minninguna
um brosmilda ljúflinginn hann
Tómas. Guð geymi hann.
Fyrir hönd starfsfólks
Skammtímavistunar Álfalandi 6,
Markrún Óskarsdóttir.
Það er í lok sumars 2010. Ný-
nemar eru að setjast á skóla-
bekk í FÁ og Tómas er einn af
þeim. Hann er busaður og þann-
ig vígður formlega inn í skóla-
samfélagið. Það er svolítil breyt-
ing að koma úr litlum sérskóla í
stóran framhaldsskóla en Tóm-
asi virðist ekkert bregða við það
því hann hefur unun af því að
vera innan um fólk í líflegum fé-
lagsskap. Hann þekkir líka
nokkra krakka þarna úr gamla
skólanum, jafnvel einhverja aðra
úr sama árgangi. Og svo líða ár-
in við nám og leik og hilla fer
undir brautskráningu. Þá brest-
ur eitthvað og ekki verður kom-
ist lengra á þessari lífsins braut
og við taka nýjar lendur
ókunnar, ný andlit og kannski
einhver kunnug, hver veit; ef til
vill engin busavígsla og skóla-
stofur, kannski bara opinn skóli
þar sem maður þarf aðeins að
leggja stund á sín uppáhaldsfög.
Í FÁ voru það einkum fög eins
og tónlist, myndlist, sund, nátt-
úrufræði og bókmenntir og svo
tímar þar sem farið var í leiki
eða spilað við bekkjarfélagana.
Tómas virtist hafa sérstaka gáfu
eða gæfu þegar spil og keppni
voru annars vegar og stóð oftar
en ekki uppi sem sigurvegari,
einn eða í hópi. Hann hafði líka
létta lund og ríkan áhuga á sam-
skiptum við fólk og naut þess að
vera á Steypunni svokölluðu og
blanda geði við aðra nemendur
eða að fylgjast með tónlistar-
viðburðum og öðrum skemmt-
unum sem oft var boðið uppá í
skólanum. Nú er skarð fyrir
skildi á sérnámsbraut FÁ. Tóm-
asar verður sárt saknað í hópi
annarra nemenda, í nafnakalli
þar sem hann var vanur að
svara með bros á vör eða þegar
verið er að kryfja fyrirbrigði
náttúrunnar til mergjar eða þá
að skemmta sér við hljóðfæra-
leik þar sem Tómas naut sín
einkar vel.
Við í Fjölbrautaskólanum við
Ármúla sendum fjölskyldu Tóm-
asar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Helga J. Sigurjónsdóttir,
Kristinn Guðmundsson.
Tómas Þór
Þorgilsson
✝ ValgerðurBjarnadóttir
fæddist á Efri-
Mýrum í
Engihlíðarhreppi í
A-Húnavatnssýslu
26. apríl 1925. Hún
andaðist á Land-
spítalanum Foss-
vogi 6. desember
2013.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Guðný Ragnhildur Þórarins-
dóttir frá Jórvík í Hjalta-
staðaþinghá, N-Múl., f. 21. októ-
ber 1900, d. 27. júlí 1976, og
Bjarni Óskar Frímannsson,
bóndi og oddviti á Efri-Mýrum í
Engihlíðarhreppi, f. í Hvammi í
Langadal 12. mars 1897, d. 10.
nóvember 1987.
Valgerður (Lóa) var einka-
barn en Ragnhildur og Bjarni
ólu að meira eða minna leyti upp
fjögur börn sem Valgerður leit
alltaf á sem systkin sín: Jón
Trausta Kristjánsson, f. 1. júní
1928, d. 21. júlí 1993; Báru Þór-
önnu Svavarsdóttur, f. 9. sept-
ember 1936; Ragnheiði Sólveigu
Pétursdóttur, f. 14. september
1940, d. 27. febrúar 1962, og
loks elstu dóttur Ragnheiðar,
Bjarnhildi Sigurðardóttur, f. 18.
október 1955.
Valgerður giftist hinn 10.
mars 1949 Karli G. Sigurbergs-
syni, f. 16. júlí 1923, syni
hjónanna Oddnýjar Þorsteins-
dóttur, f. 19. ágúst 1893 á Eyri í
Fáskrúðsfirði, d. 30. október
1983, og Sigurbergs Oddssonar,
f. 6. febrúar 1894 í Hvammi í Fá-
skrúðsfirði, d. 14. mars 1976.
Karl andaðist 11. september
2012 á heimili þeirra Valgerðar.
Hann var einn ellefu systkina og
er aðeins eitt þeirra, Guðbjörg,
enn á lífi.
Synir Valgerðar og Karls eru:
1) Bjarni Frímann, f. 20.9. 1949,
maki Sólveig Diðrika Ögmunds-
dóttir, f. 30.12. 1948. Synir
þeirra: a) Ögmundur, f. 24.1.
1974, sambýliskona Sóley Jök-
ulrós Einarsdóttir, f. 19.2. 1976.
Saman eiga þau Al-
dísi, f. 21.5. 2009,
og Andra, f. 16.11.
2011. b) Bjarni Frí-
mann, f. 26.8. 1989.
c) Karl Jóhann, f.
20.9. 1991. 2) Ragn-
ar, f. 6.7. 1959, sam-
býliskona Þorbjörg
Magnúsdóttir, f. 4.
apríl 1966. Dætur
Ragnars og Þóru
Ólafíu Eyjólfs-
dóttur, f. 7.11. 1958: a) Val-
gerður, f. 11.9. 1987, sambýlis-
maður Egill Fivelstad, f. 23.12.
1986. b) Sigríður, f. 2.12. 1989,
sambýlismaður Eyvind Kongs-
vik, f. 28.1. 1989.
Valgerður var veturinn 1940-
41 í Reykholtsskóla í Borg-
arfirði og lauk þaðan unglinga-
prófi. Hún nam við Kvennaskól-
ann á Blönduósi veturinn
1943-44. Fluttist til Reykjavíkur
haustið 1945 og vann fyrst í
verslun Egils Jacobsen í Austur-
stræti en hóf síðan störf á
saumastofu og lærði kjólasaum.
Þar vann hún nokkur ár. Hún
kynntist Karli í Reykjavík
haustið 1946 og stofnuðu þau
heimili þar 1948. Valgerður og
Karl fluttust til Keflavíkur 1955
og bjuggu þar síðan. Fyrst
leigðu þau hjá Guðlaugu systur
Karls og manni hennar á Sól-
vallagötu 30, en fluttu árið 1957
í nýbyggt eigið húsnæði á Hóla-
braut 11. Þar bjuggu þau í rúm
30 ár en fluttu þá á Suðurgötu
26. Karl andaðist þar fyrir 15
mánuðum. Þar bjó Valgerður
ein hálft ár, en flutti þá á Hrafn-
istu í Hafnarfirði. Valgerður
vann mikið við kjólasaum á
heimili sínu í gegnum árin. Hún
vann í um tíu ára skeið á sauma-
stofu Álnabæjar í Keflavík. Hún
var mikil hannyrðakona og tók
virkan þátt í starfi eldri borgara
í Reykjanesbæ síðustu tuttugu
árin.
Útför Valgerðar verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag, 16.
desember 2013, og hefst hún kl.
13.
Elsku amma okkar,
þú varst svo góð amma með
hjartað á hárréttum stað. Vildir
allt fyrir okkur gera. Við eigum
ótalmargar minningar um okk-
ur heima hjá ykkur afa þegar
við vorum yngri þar sem við
lékum okkur saman. Alltaf var
svo létt yfir þér. Þér þótti svo
gott að hafa fólk í kringum þig
og ferð frá okkur á þann máta
líka, með ótalmarga í kringum
þig sem munu sakna þín sárt
eins og við gerum. Þetta vers
mun alltaf minna okkur á þig,
versið sem þú kenndir okkur og
fórst með svo oft á okkar yngri
árum.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(S. Jónsson frá Presthólum)
Þínar ömmustelpur.
Valgerður og Sigríður
Ragnarsdætur
Valgerður
Bjarnadóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má
finna upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má
smella á Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi
lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein
hafi borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta
kveðju, Hinstu kveðju, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem aðstandendur senda
inn. Þar kemur fram hvar og hvenær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og hvenær útförin fer fram.
Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra, systkini, maka
og börn, svo og æviferil. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar
verið sent má senda myndina á netfangið minning@mbl.is og gera
umsjónarfólki minningargreina viðvart.
Minningargreinar