Morgunblaðið - Sunnudagur - 26.01.2014, Qupperneq 16

*Götumarkaðir eru stór hluti af menningunni í Covent Garden-hverfinu í Lundúnum »18Ferðalög og flakk
Besta útsýnið yfir Montréal er óneitanlega á toppi „fjallsins“ sem borgin er
nefnd eftir. Það mikilvægasta við þennan rúmlega 200 metra háa hól eru þau
virku, mótandi áhrif sem hann hefur á mannlífið og samgöngur. Það nennir
t.d. enginn að fara í partý norðanmegin því þá þarf að taka þrjár lestir um-
hverfis fjallið.
Reynslan af því að labba upp er athyglisverð. Á veturna tekur maður
kannski eitt skref áfram en lekur síðan tvö til baka ef ekki er búið að salta vel.
Það er þó algjörlega þess virði – gömlu byggingarnar á leiðinni upp eru ótrú-
lega fallegar. Þær eru sögulegir minnisvarðar um þá sem höfðu hvorki bíla né
strætó. Svo ég tali ekki um útsýnið og skíðaaðstöðuna! Á leiðinni er líka að
finna uppáhalds staðinn minn hér, lítið og vel falið bókasafn, þar sem ég get
lært í algjörum friði frá glundroða miðbæjarins.
Tryggvi Brynjarsson Uppi á „fjallinu“ á sólardegi, með miðbæ Montréal í bakgrunni. Fallegt útsýnið úr bókasafninu.
Hóllinn mótar mannlífið
Eitt þekktasta dæmið um brútal-
ískan arkitektúr er hér, Habitat 67.
PÓSTKORT F
RÁ MONTRÉ
AL
P
lanið var að vera þarna í vikutíma, ná aðeins að
æfa og hita upp í nokkra daga, og keppa síð-
an,“ segir Jón. Ekki vildi betur til en svo að
þegar nálgaðist keppnina, sem fer árlega fram
nálægt bænum Liberec um 110 km norðan við Prag,
kom í ljós að nánast snjólaust var á
helmingi hinnar 50 kílómetra löngu
keppnisleiðar. Hún var því blásin af
með aðeins nokkurra daga fyrirvara.
„Martin Matzner, tékkneskur verk-
fræðingur, sem dvaldist hér á landi í
fyrra, varð eiginlega kveikjan að því
að við ákváðum að skella okkur. Hann
er mjög fær gönguskíðamaður og var
okkur innan handar úti,“ segir Jón.
Ákvað hópurinn í snarheitum að finna
annað svæði ofar í landinu, þar sem
meiri snjó var að finna og helst einnig
keppni. Það tókst á svæðinu Krko-
nose-Vrchlabi. „Þar fór fram mót í 10
km göngu sem við gátum skráð okkur
í á síðustu stundu. Það var reyndar í
svokallaðri „skautaskíðagöngu“, sem
er aðeins annar handleggur, en
maður lét vaða,“ segir Jón. Fór hann
10 kílómetrana en hafði einungis náð einni æfingu um
morguninn á búnaðinum í „skautið“, en hann hafði
hann fengið lánaðan þegar ljóst var í hvað stefndi.
„Það má kannski segja að ég hafi ekki tekið fram úr
mörgum, eða eiginlega nokkrum manni, í keppninni,“
segir hann kankvís. „En það var mjög gaman að vera
með og upplifa stemninguna. Þarna var mikið af mjög
öflugu skíðafólki, m.a. úr unglingalandsliði Tékka,“
bætir hann við.
Þess má geta að Jón hafði fest kaup á forláta göngu-
skíðagalla hjá tékkneskum félaga sínum fyrir keppnina.
Reyndist um að ræða landsliðsgalla Tékka frá árinu
2011, sem vakti mikla lukku. „Allir héldu að ég væri
grjótharður landsliðsmaður. En svo kom tæknin í
„skautinu“ upp um mig,“ segir hann léttur.
Yfir 400 km af leiðum
Að sögn Jóns er mikil hefð fyrir
gönguskíðaíþróttinni í Tékklandi. „Á
góðum degi eru yfir 400 km af troðn-
um gönguskíðasporum fyrir skíðafólk
þar,“ segir hann. Mælir hann heilshug-
ar með landinu fyrir áhugasama. Auk
þess sem aðstæður fyrir gönguskíða-
iðkun eru frábærar þar er verð á gist-
ingu og mat mjög hagstætt.
Allir sem héldu í Tékklands-ferðina
eru meðlimir í Skíðagöngufélaginu Ulli
í Reykjavík en gönguskíðaíþróttinni
hefur vaxið mikill fiskur um hrygg að
undanförnu.
„Við finnum vel fyrir auknum áhuga.
Aðstæður eru líka orðnar miklu betri
en þær voru. Bláfjallamenn eru orðnir
ansi duglegir við að troða og leggja
fyrir okkur spor og það er mikil að-
sókn í námskeið,“ segir Jón. Mælir hann heilshugar
með íþróttinni enda frábær útivist, sem reynir vel á.
Þess má geta að um helgina fer fram svokölluð Her-
mannsganga á Akureyri. Blásið verður til Bláfjalla-
göngunnar þann 15. febrúar þar sem öllum er frjálst
að taka þátt og hvattir til. Síðan í byrjun maí fer
Fossavatnsgangan á Ísafirði fram en það er nokkurs
konar uppskeruhátíð, 50 km keppni og einnig styttri
vegalengdir. „50 km keppnin þar er einmitt hluti af
Landvættarkeppninni svokölluðu sem er mjög
skemmtileg,“ segir Jón að lokum.
MEÐLIMIR Í ULLI Á FARALDSFÆTI
Á gönguskíðum
í Tékklandi
JÓN ÓLAFUR SIGURJÓNSSON TANNLÆKNIR HÉLT Í FÉLAGI VIÐ NOKKRA AÐRA ÁHUGA-
MENN UM GÖNGUSKÍÐI TIL TÉKKLANDS Í UPPHAFI ÁRS TIL AÐ TAKA ÞÁTT Í JIZERSKÁ-
SKÍÐAGÖNGUKEPPNINNI. SNJÓLEYSI SETTI HINS VEGAR ÓVÆNT STRIK Í REIKNINGINN EN
MENN LÉTU ÞAÐ EKKI STÖÐVA SIG.
Gunnhildur Ásta Guðmundsdóttir gunnhildur@mbl.is
Aðstæður í Tékklandi voru frábærar að sögn Jóns. Hér sést hann á fullri ferð.
Jón Ólafur í tékkneska landsliðsgall-
anum sem vakti athygli heimamanna.
Á toppi Misecky-fjalls en Královéhradecký-keppnin fór fram á sama svæði. F.v.:
Martin Matzner, Katrín Árnadóttir, Jón Ólafur og Snorri Ingvarsson.
Ljósmynd/Þórdís Ingadóttir