Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.08.2014, Blaðsíða 14

*Út fyrir endimörk alheimsins!Bósi ljósár
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17.8. 2014
Fjölskyldan
Róluvöllurinn við Þykkva-bæinn í Árbænum gæti ver-ið eins og hver annar lítill
hverfisleikvöllur en hann er það
ekki. Fyrir utan hina hefðbundnu
rólu, vegasalt og rennibraut er þar
að finna fjöldann allan af hjólum
og bílum, allt frá litlum sparkbílum
uppí stóra jeppa. Þarna eru þríhjól,
kappakstursbílar, gröfur og leik-
föng af ýmsu tagi. Ekki má gleyma
eldavélunum þar sem börn hafa
getað uppfyllt eldhúsdraumana og
„bakað“ eftirlætiskökuna.
Þetta byrjaði allt þegar Jón
Magngeirsson fór að slá grasið á
leikvellinum fyrir einum tíu til
fimmtán árum síðan. Hann býr við
hliðina á rólóinum og segist hafa
hætt „að láta grasið pirra sig“.
„Við í görðunum verðum að slá
sex, sjö sinnum á sumri en þetta
var slegið einu sinni. Ég fór bara
að slá róluvöllinn í leiðinni þegar
ég var að slá fyrir mig. Svo fór ég
í arfann en hætti því fljótlega. Það
eru tvær lóðir sem liggja að rólu-
vellinum og það er arfi í þeim báð-
um,“ segir Jón en þó baráttan við
arfann hafi verið vonlítil spratt
annað og betra uppúr slættinum.
„Við fórum að setja einhver leik-
föng þarna og það virkaði vel.
Stóri bíllinn kom fyrir einum níu
árum. Þá fer þetta fyrst að vinda
uppá sig og fólk fór að koma með
dót. Svo byrjaði ég að fara í Góða
hirðinn og versla, þetta eru hlutir
sem kosta frá 300 krónum upp í
þúsund krónur,“ segir Jón en þó
leikföngin séu ódýr veita þau
ómælda gleði.
„Börn á aldrinum eins og hálfs
til sjö ára hafa gaman af þessu og
það fullorðna fólk sem hefur ennþá
sýn barnsins á heiminn. En það
hafa margir komið og sagt að þetta
sé algjört rusl,“ segir Jón.
Hann segir vinnu sína við leik-
völlinn ekki síður ástæðu til þess
„að fara út og tala við fólkið þegar
það kemur“. „Afar og ömmur koma
hérna með barnabörnin og fara að
tala saman,“ nefnir hann sem
dæmi og segir að nágrannar sem
hafi ekki þekkst fyrir kynnist á
leikvellinum.
Berjarunnar og jarðarber
Á síðastliðnu ári hefur Jón aukið
við notagildi leikvallarins með því
að planta nytjajurtum í beðin. Hug-
myndin kom frá verkfræðingi sem
var að gera úttekt á leikvöllum
borgarinnar og að sjálfsögðu spjall-
aði Jón við konuna. „Hún sagði
þennan leikvöll bera af öðrum
svona leikvöllum. Hún spurði hvort
það væri ekki sniðugt að setja nið-
ur rifsberjatré og sólberjatré á leik-
vellinum,“ segir Jón en þetta var
fyrir tveimur árum. Borgin gerði
ekkert þá en í fyrra tók Jón upp
þráðinn og ákvað sjálfur að planta
jurtum í beð við leikvöllinn. „Ég
grisjaði jarðarberin hjá mér og fór
líka með hnaus af rabbarbara og
graslauk. Í vor fór ég síðan nið-
ureftir til borgarinnar og fékk rifs
og sólber,“ segir hann þannig að
brátt verður hægt að tína ýmislegt
gómsætt upp í sig í garðinum.
Hann vill gjarnan halda áfram á
þessari braut og sér fyrir sér að
þarna væri ef til vill hægt að
rækta gulrætur, rófur eða radísur.
Kettir framar börnum?
Jón er ekki sáttur við frekar en
margir aðrir að borgin hafi lokað
öllum sandkössunum á leiksvæðum
í borginni. „Við komum sjálf með
þrjár kerrur af hvítum sandi í
sandkassann. Borgin hellulagði síð-
an yfir sandkassann út af kött-
unum. Ég hafði eftirlit með sand-
kassanum, fór út með sigti og fann
aldrei skít,“ útskýrir hann en sagt
er að hvítur sandur sé betri að
þessu leyti. „Takið frekar kettina.
Kettirnir ganga fyrir en ekki börn-
in. Þetta passar ekki í hausinn á
mér.“
Leikskólar í hverfinu eru á með-
al þeirra sem nota Þykkva-
bæjarróló. „Þeir koma mjög oft
hingað í göngutúr og dvelja hérna í
um klukkutíma,“ segir Jón sem
gladdist líka þegar hann hitti fyrr í
sumar leikskólabörn sem komu úr
Norðlingaholti til að kíkja á leik-
völlinn. Gestrisinn var hann sem
fyrr og færði börnunum skál af
jarðarberjum úr garðinum sínum.
„Þau komu með strætó! Mér
fannst það svo frábært.“
Jón er dæmi þess að venjulegir
borgarar geta látið til sín taka á
ýmsan hátt. „Það er alltof mikið
um það að það sé alltaf þessi lína
fyrir utan. Þú átt ekki að láta það
pirra þig það sem er hinum megin
við línuna. Ef það er arfi hinum
megin við línuna, reyttu hann bara.
Þetta á við um margt, ekki bara
lóðir,“ segir Jón sem hvetur fólk til
að láta sig umhverfi sitt varða.
Vantar hjólabraut
Ein hugmynd sem upp hefur kom-
ið til að gera Þykkvabæjarróló
betri er að koma upp hjólabraut í
laginu eins og 8 á svæðinu. Þarna
eru svo mörg hjól og bílar af ýmsu
tagi sem myndu nýtast betur með
svona braut. Þetta hljómar eins og
góð hugmynd fyrir Betri Reykjavík
og kannski að einhver Árbæingur
taki hana upp á sína arma?
Aðspurður hvort umhirða leik-
vallarins sé mikil vinna fyrir hann
neitar hann því. „Ég veit ekki hvað
þetta eru margir tímar, ég tel þá
aldrei. Ég fer þarna til að slá en
oftar en ekki stoppa ég og tala við
þennan eða hinn. Hvernig á að
mæla það?“
Árlegt nágrannagrill
Í vikunni var haldið árlegt nágranna-
grill á Þykkvabæjarróló. Jón hefur
titilinn götustjóri og virkjar fólk til
þátttöku. Hann sér um að skreyta og
fólk kemur sjálft með stóla og grill.
Skemmtiatriði eru ennfremur alltaf
vel þegin á þessari hátíð sem efnt
hefur verið til árlega í 18 ár. Þarna
hjálpast grannarnir að, rétt eins og
með róluvöllinn. Jón setur nágrann-
ana gjarnan í ýmis verk, þá helst það
að gera við leiktækin. Þegar blaða-
maður var í heimsókn í blíðviðrinu í
vikunni var stýrið á einum kappakst-
ursbílnum dottið úr sambandi og ætl-
aði Jón strax að biðja ákveðinn mann
í nágrenninu að gera við hann. „Við
gerum við hérna en hendum ekki
öllu. Ég bið fólk bara um að gera
þetta. Þessi ákveðni maður gerir við
bílinn vegna þess að hann á græjur í
það. Það getur enginn sagt nei,“ seg-
ir Jón, enda er málefnið gott.
Hann segir nágrannagrillið gera
mikið fyrir stemninguna í hverfinu.
„Það er mikilvægt að virkja fólkið,
hús skipta til dæmis um eigendur.
Það er nauðsynlegt að tengja fólk
svona.“
ÓVENJULEGUR LEIKVÖLLUR STENDUR VIÐ ÞYKKVABÆ Í ÁRBÆNUM
Stígur út
fyrir línuna
Jón ásamt barnabörnunum Heklu Margréti, þriggja ára, og Kára, tólf ára, en þau búa í næstu götu við afa sinn.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
ÁRBÆINGURINN JÓN MAGNGEIRSSON TÓK LEIKVÖLL
Í FÓSTUR LÖNGU ÁÐUR EN ÞAÐ KOMST Í TÍSKU.
HANN HEFUR GÆTT RÓLÓINN VIÐ HLIÐINA Á
HEIMILI SÍNU Í ÞYKKVABÆNUM LÍFI Í MEIRA EN ÁRA-
TUG OG GLATT Í LEIÐINNI ÓTALMÖRG BÖRN.
Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is
Eldhúsleikurinn er sívinsæll hjá krökkunum.
Jón Magngeirsson vill nota
tækifærið til að auglýsa eftir
þessum flotta bíl, á meðfylgj-
andi mynd, sem var stolið af
róluvellinum. Oftast fá hlut-
irnir að vera í friði á leikvell-
inum en því miður hvarf þessi
forláta bíll fyrir um tveimur
árum. Bíllinn er sérsmíðaður
af nágranna Jóns, Viðari Ósk-
arssyni, sem lést fyrir tíu ár-
um. „Ekkjan bað mig að varð-
veita þennan bíl og láta nota
hann,“ segir Jón.
Hann telur bílinn hafa verið
tekinn af leikvellinum í
tengslum við gleðskap í hverf-
inu og þaðan hafi hann farið
enn lengra að heiman en síð-
ast hafi sést til hans á Ártúns-
höfða. Ef einhver veit um bíl-
inn væri þakklátt ef sá sami
skilaði honum á Þykkva-
bæjarróló.
SÉRSMÍÐAÐUR BÍLL
HVARF
Hvar er
bíllinn?
Kappakstur á Þykkvabæjarróló. Fararskjótarnir eru margir og mismunandi.
Vegasaltið er hægt að nota á ýmsa vegu og er alltaf skemmtilegt.