Fréttablaðið - 18.05.2013, Blaðsíða 36

18. maí 2013 LAUGARDAGUR| HELGIN | 36
Fótboltinn gerði mig að því sem ég er í dag,“ segir Gulli sem bjó í Stykkishólmi til fimm ára aldurs þegar hann flutti með foreldrum sínum og tveimur eldri bræðrum í
Kópavoginn.
Gunnleifur byrjaði að æfa fótbolta
með Íþróttafélagi Kópavogs sex eða
sjö ára gamall og valdi strax stöðu
markmanns. „Það var gaman að vera
öðruvísi en allir hinir. Vera í skemmti-
legum búningum og svona,“ segir Gulli.
Honum gekk vel í yngri flokkum, var
valinn besti markvörðurinn á Tomma-
mótinu í Vestmannaeyjum 1985, varð
Íslandsmeistari í handbolta með HK
og íþróttamaður Kópavogs tólf ára og
yngri.
Líklega eru fáir sem vita af því
þegar hann laumaði sér með vini sínum
í Fram í 5. flokki í fótbolta. Þá spilaði
hann sem framherji en þjálfarinn var
enginn annar en Gylfi Þór Orrason,
einn besti dómari sem Ísland hefur
alið.
„Hann hefur sagt að ég hefði orðið
betri senter en markvörður,“ segir
Gulli sem raðaði inn mörkunum í bláum
búningi Safamýrarliðsins þetta sumar.
Árið 1991 var ÍK úrskurðað gjald-
þrota þannig að Gulli, þá 17 ára, söðlaði
um og spilaði með FH sumarið 1992.
Hann segist hafa verið kominn í mikið
rugl á þeim tíma. „Ég mætti í slæmu
ástandi í leik með FH og hætti í fótbolta
eftir það.“
Setti tappann í flöskuna 18 ára gamall
„Ég var ekkert í slæmum félagsskap og
flestir af strákunum sem ég ólst upp
með eru enn góðir vinir mínir í dag,“
segir Gulli um lífsmáta sinn á tánings-
árum. „Við skemmtum okkur mikið og
prófuðum mikið. Lifðum lífinu, ef svo
má að orði komast, og vorum kæru-
lausir. Ég fór bara alltof langt niður og
réði ekki við þetta.“ Hann bendir á að
alkóhólismi hafi verið fjölskylduvanda-
mál. „Ég var kominn mjög langt niður
og ef ég hefði ekki hætt þá hefði farið
mjög illa.“
Það var 8. maí 1994 sem markvörð-
urinn litríki sagði skilið við flöskuna.
„Ég lokaði mig af frá öllu í einn
mánuð inni hjá mömmu þar sem við
bjuggum tvö. Ég reyndi að finna sjálfan
mig og byrja á núlli,“ segir Gulli. Um
fyrsta tímapunktinn var að ræða af
þremur sem hann skiptir ævi sinni
upp eftir. Hann segist ekki hafa farið í
meðferð en notið stuðnings bróður síns
sem var meðferðarfulltrúi. Gulli telur
að hann hefði þó haft gott af því að fara
í hefðbundið meðferðarferli eftir á að
hyggja. Þótt hann hafi náð grjót hörðum
tökum á neyslu sinni hafði hann ekki
jafngott tak á lífi sínu. Gulli segir það
hafa hjálpað mikið að geta leitað til
HK og hent sér af krafti í handboltann
þegar fótboltaskórnir fóru á hilluna
sumarið 1992.
„HK og Þorbergur Aðalsteinsson
þjálfari stóðu þétt við bakið á mér,“
segir Gulli sem var hörkuskytta hjá
Kópavogsfélaginu. Hann er þó ekki
Lagði flöskuna á
hilluna 18 ára
Líf markvarðarins Gunnleifs Gunnleifssonar, sem allir þekkja sem Gulla,
hefur verið kaflaskipt svo ekki sé fastar að orði kveðið. Íþróttir hafa verið
rauði þráðurinn og haldreipi landsliðsmarkvarðarins sem á dögunum
fagnaði því að nítján ár eru liðin frá því tappinn var settur í flöskuna. Gulli
skiptir ævi sinni í fjóra kafla eftir þremur lykilaugnablikum á árunum 38.
GLÆSILEG FJÖLSKYLDA Gunnleifur og Hildur eru moldrík þegar kemur að börnum þeirra. Frá vinstri: Gunnleifur Orri, Arnar Bjarki, Signý María og Ester Ósk. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Ég var
kominn mjög
langt niður
og ef ég hefði
ekki hætt þá
hefði farið
mjög illa.
í neinum vafa um að fótboltinn hafi
hentað sér betur.
„Ég nennti ekki að spila vörn og átti
kannski ekki mikla framtíð þrátt fyrir
að vera ágætis skytta,“ segir Gulli hóg-
vær. Hann tók fram hanskana með HK
í sumarlok 1994 og hitti svo fyrir vin
sinn úr handboltanum, Róbert Haralds-
son, hjá KVA frá Reyðarfirði í 3. deild-
inni sumarið 1996.
„Það gekk mjög vel en mér leið ekki
vel þar. Ég er svo mikið borgarbarn og
var óþroskaður,“ segir Gulli sem gekk
til liðs við HK fyrir sumarið 1997. Liðið
vann 2. deildina og Gulli segist hafa
verið farinn að taka fótboltann alvar-
lega.
Áhugi frá Manchester United
Í ársbyrjun 1998 kom símtal úr Vestur-
bænum. Atli Eðvaldsson og Guðmundur
Hreiðarsson markvarðaþjálfari voru
teknir við KR og vildu fá Gunnleif sem
varamarkvörð fyrir Kristján Finnboga-
son.
„Ég eiginlega stökk á það enda KR
stærsta félagið á landinu,“ segir Gunn-
leifur og bætir við að Guðmundur
FYRIRLIÐINN Gulli fer fyrir fagnaðarlátum FH-inga sumarið 2012. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
„Ég er enn mjög stoltur í hvert skipti
sem ég er valinn í íslenska landsliðið,“
segir Gulli sem var fyrst valinn í lands-
liðiðið fyrir æfingaleik gegn Möltu
sumarið 2000. Hann kom inn á fyrir
Birki Kristinsson þegar sjö mínútur lifðu
leiks.
„Ég var ein taugahrúga en það gekk
vel og við unnum 5-0,“ segir Gulli sem
bætti tveimur landsleikjum í sarpinn í
ársbyrjun 2001. Tæp átta ár liðu áður en
hann varði mark landsliðsins aftur en í
dag eru landsleikirnir orðnir 24.
„Ég er mjög stoltur af landsliðsferl-
inum þótt ég hefði viljað að leikirnir
hefðu verið fleiri. En ég þroskaðist
seint og í þrepum þannig að það er
mjög eðlilegt,“ segir Gulli. Hann segist
virkilega stoltur af landsliðsverkefninu
sem í gangi er í dag þar sem hópurinn
sé frábær og þjálfarinn ekki síðri. „Það
eru virkilega skemmtilegir tímar fram
undan og gaman að vera hluti af því.“
Í FREMSTU RÖÐ Gunnleifur hefur varið mark Íslands með miklum
sóma undanfarin ár. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
Íslenska landsliðið
Kolbeinn
Tumi Daðason
kolbeinntumi@365.is