Fréttablaðið - 22.03.2014, Blaðsíða 94

Fréttablaðið - 22.03.2014, Blaðsíða 94
22. mars 2014 LAUGARDAGUR| MENNING | 58 Allir þekkja söguna um Hans og Grétu. Óp-hópurinn vill kynna heim óperunnar fyrir börnum á skemmtilegan og ævintýraleg- an hátt og sýnir barnaóperuna um þau Hans og Grétu tvívegis á morgun í Salnum, klukkan 11 og 13.30. Sýningin er um klukkustundarlöng, verkið var stytt í þeim tilgangi að gera það aðgengilegra fyrir börn á öllum aldri. Tónlist Humperdincks og texti systur hans, Adelheid Wette, setja óperuna Hans og Grétu í skondinn búning en um leið vekur hún fólk sterkt til umhugsunar um lífið og til- veruna. Í tónlistinni leynast stef sem eru Íslendingum góðkunn eins og Það búa litlir dvergar í björtum sal. Þegar að þeim hluta sýningarinnar kemur er gestum boðið að taka þátt og syngja með. Í uppsetningarferlinu íslensk- aðist fleira en texti óperunnar því fjölskyldan rekur lopaverk- stæði og nornin er ekki með bakaraofn eins og í upphaflegu sögunni heldur risastóran pott sem hún notar til að sjóða kjöt- súpu. Leikstjóri er Maja Jantar. Hún er hollensk en gift Íslend- ingi og því með sterk tengsl við landið. Hún hefur sérhæft sig í uppsetningu barnaópera. Ekkert hlé er á sýningunni en hún verður samt brotin upp því 2. þáttur verður sýndur í anddyri Salarins og er því for- eldrum, öfum og ömmum bent á að gott getur verið að kippa með sér púðum til að sitja á í öðrum þætti. Sýningar eru líka fyrirhugað- ar sunnudaginn 30. mars klukk- an 13.30 og 16. gun@frettabladid.is Setja óperuna í skondinn búning Barnaóperan Hans og Gréta verður frumsýnd af Óp-hópnum á morgun í Salnum í Kópavogi. Næsta sýning er líka á morgun. Gestir mega syngja með. NORNIN Bylgja Dís Gunnars- dóttir í hlutverki nornarinnar bragðar á kjötsúpunni. MYND/ SIGURLAUG KNUDSEN STEFÁNS- DÓTTIR TÓNLIST ★★★★ ★ Sinfóníuhljómsveit Íslands Tónlist eftir Mozart Einleikari: Hallfríður Ólafsdóttir Stjórnandi: Leo Hussain ELDBORG HÖRPU FIMMTUDAGINN 20. MARS Maður les alls kyns vitleysu á net- inu um klassíska tónlist. Til dæmis að Mozart hafi eitt sinn spurt: „Hvað er leiðinlegra en ein flauta? Jú, tvær flautur.“ Reyndar er til bréf frá honum þar sem hann seg- ist ekki vera hrifinn af þverflaut- unni. Líklega var ástæðan sú að hann var í vondu skapi yfir að ein- hver hafði pantað verk fyrir flautu frá honum, sem hann borgaði svo ekki fyrir. Í öllu falli samdi hann ekki mikið af einleiksverkum fyrir flautu, samanborið við píanókons- ertana sem eru 27 talsins. Eitt af þessum flautueinleiks- verkum var á dagskrá tónleika Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið. Það var konsert nr. 1 í G-dúr og var ein- leikari Hallfríður Ólafsdóttir. Leikur hennar var sérlega falleg- ur. Hröð tónahlaup voru skýr og vandvirknislega leikin. Alls konar stefbrot voru mótuð af kostgæfni. Túlkunin í það heila var lífleg og tilfinningarík. Hljómsveitin spil- aði líka ágætlega undir stjórn Leos Hussain. Almennt talað voru strengirnir vel samstilltir og annað var í góðu jafnvægi. Dagskráin var öll eftir Mozart. Tónleikarnir voru í grænu röðinni svokölluðu, en hún helgast fyrst og fremst af léttmeti, a.m.k. mjög aðgengilegri tónlist. Verk Moz- arts eru ekki alltaf persónuleg, hann gat samið glaðlega tónsmíð þótt allt væri í klessu í einka- lífinu, fjármálin í rúst og heils- an slæm. Þetta kemur sterklega fram í kvikmynd Milos Forman, Amadeus. Hún er vissulega ekki sagnfræðilega rétt. En hún sýnir samt skýrt að tónlist Mozarts var himnesk. Hún streymdi í gegnum hann án nokkurrar fyrirstöðu, þótt hann sjálfur væri hálfgerð- ur asni. Senan þegar hann liggur fyrir dauðanum og er að semja sálumessu er frábær. Fyrst heyr- ist ein og ein rödd sem oft virk- ar skringilega, en svo þegar allt kemur saman er útkoman stór- fengleg. Það er þess virði að sjá Amadeus bara út af þessu atriði. Lítið er að segja um restina af dagskrá Sinfóníutónleikanna. Við fengum að heyra balletttónlist úr fyrstu alvöru óperu Mozarts, Idomeneo, Maurerische Trauer- musik (sorgartónlist fyrir Frí- múrararegluna sem Mozart til- heyrði) og sinfóníu nr. 36. Það var gaman að þessu öllu. Sérstaklega frímúraratónlistinni, sem var óvanalega raddsett, með kraft- meiri bassatónum en vaninn er hjá tónskáldinu. Danstónlistin og sinfónían liðu áfram án þess að neitt sérstakt bæri til tíðinda. Hljómsveitin var í góðu formi. Mismunandi hljóð- færahópar voru með sitt á hreinu. Heildarhljómurinn var þéttur og sannfærandi. Túlkunin var litrík og kröftug. Og samt var tónlist- in svo þægileg áheyrnar að hægt var að loka augunum og slaka á. Það er fátt sem kemur manni í betra skap en að hafa Mozart lágt stilltan á fóninum heima. Dóttir mín fæddist einmitt undir slíkum kringumstæðum. Betri fæðingar- tónlist er vandfundin. Jónas Sen NIÐURSTAÐA: Mozart var prýðilega útfærður og rann ljúflega niður. Skapbætandi tónlist EINLEIKAR- INN Hallfríður Ólafsdóttir. „Leikur hennar var sérlega fal- legur.“ FRÉTTABLAÐIÐ/ VILHELM ➜ Í tónlistinni leynast stef sem eru Íslendingum góðkunn eins og Það búa litlir dvergar í björtum sal. Halldór B. Runólfsson safnstjóri verður með leiðsögn um yfir- litssýningu á verkum Magnús- ar Kjartanssonar, Form, litur, líkami: Háspenna/lífshætta á morgun klukkan 14 í Listasafni Íslands. Sýningin er yfirlitssýning á verkum Magnúsar. Magnús var meðal þeirra listamanna sem brúuðu bilið milli formrænnar myndlistar eftirstríðsáranna – bæði óhlutbundinnar og fígúra- tívrar – og póstmódernískrar listar á 9. og 10. áratug liðinnar aldar. Leiðsögn um sýningu Magnúsar LEIÐSÖGN Höfuðfætlur eftir Magnús Kjartansson. MENNING
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.