Skessuhorn - 19.12.2007, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER
Gamla orða til tæk ið „að láta
baslið ekki smækka sig,“ á á gæt lega
við um Sævöru Þor varð ar dótt ur og
fjöl skyldu henn ar í Grund ar firði.
Þessi sjö manna fjöl skylda hef ur
átt í mikl um erf ið leik um und an far­
in ár vegna veik inda. Tveir yngstu
drengirn ir af fjór um í barna hópn­
um eru báð ir með mjög sjald gæf­
an sjúk dóm, Crohns, sem leggst á
melt ing ar veg inn. Valdi mar, sem er
í dag 16 ára, greind ist með þenn­
an sjúk dóm fyr ir fjór um árum. Jón
Þór, sem er 14 ára, fékk sjúk dóm­
inn þeg ar hann var að eins sex ára.
Að auki er yngsta barn ið, Snæ dís,
ekki al veg heil heilsu. En þrátt fyr­
ir þetta bras hef ur fjöl skylda Sævar­
ar lag á því að sjá björtu hlið arn ar á
til ver unni og finna upp á ein hverju
til að gera sér daga mun. Í síð asta
mán uði fóru þau öll í ferð með
Vild ar barna klúbbi Flug leiða til Or­
lando í Banda ríkj un um. Það var
vegna þess ar ar ferð ar sem blaða­
mað ur Skessu horns á kvað að hafa
tal af Sævöru. Reynd ar kom upp úr
dúrn um í þessu sam tali skemmti­
leg jóla saga frá því fjöl skyld an hélt
jól í Húsa felli í Borg ar firði fyr ir
nokkrum árum.
Tek ur ein ung is dag inn
Sævör er af sjó manns fjöl skyldu úr
Grund ar firði. Ein ar Guð munds son
mað ur henn ar er líka sjó mað ur og
bjó fjöl skyld an um ára bil á Siglu­
firði. Flutti svo aft ur til Grund ar­
fjarð ar fyr ir tæp um þrem ur árum.
„Þeg ar veik ind in komu upp, kom
það fljót lega í ljós að það var ó hag­
stætt fyr ir okk ur að búa á Siglu­
firði og við fór um að leiða hug ann
að því að koma okk ur nær höf uð­
borgar svæð inu. Við sjá um það best
eft ir að við kom um hing að vest­
ur að það var rétt á kvörð un. Núna
tek ur það okk ur að eins dag inn að
fara á milli þeg ar þarf að fara með
dreng ina á Land spít al ann í lyfja gjöf
eða eft ir lit. Þess ar ferð ir tóku okk ur
minnst þrjá daga þeg ar við bjugg­
um á Siglu firði. Síð ustu tvö til þrjú
árin hef ur það ver ið þannig, að það
hef ur varla dott ið úr vika þar sem
við höf um ekki þurft að fara á spít­
al ann. Þetta hef ur þó ver ið ró legra
núna síð ustu tvo mán uð ina eft ir að
Valdi mar fór í að gerð í sum ar, sem
virð ist hafa tek ist á gæt lega.
Með jóla dót ið í Húsa fell
Það er mik ið álag sem fylg ir því
að vera með veik börn og fyr ir jól­
in 2003 var kom in svo lít il þreyta í
fjöl skyldu Sævar ar. Þá fannst þeim
nauð syn legt að brjóta að eins upp
hvers dags leik ann.
„Ég vann hjá Spari sjóði Siglu­
fjarð ar og við höfð um not ið þess
að dvelja í bú stað sem sjóð ur inn á í
Húsa felli. Það var á kveð ið að fá bú­
stað inn leigð an yfir jól in og halda
há tíð ina þar, þótt við viss um að
þetta myndi vænt an lega þýða eitt­
hvað meira vafst ur en að vera heima
um jól in. Við feng um lán aða kerru
hjá ná grann an um, kom um þar fyr­
ir jóla pökk un um, jólasteik inni og
stóra pott in um, á samt ýmsu öðru
dóti til jól anna. Mamma náði rétt
að koma á mig poka með jólakúl um
og pakka borð um áður en við brun­
uð um af stað á okk ar „fjalla bíl.“ Við
lögð um af stað dag inn fyr ir Þor­
láks messu.
Ferð in í Borg ar fjörð gekk á gæt­
lega og við kom um okk ur fyr ir í
bú staðn um um kvöld ið. Að morgni
Þor láks messu var síð an hald ið vest­
ur á Snæ fells nes, í skötu veislu til
Óla Sigga bróð ur míns heima í
Grund ar firði. Við átt um góð an dag
með minni fjöl skyldu og síð an var
hald ið til baka í Húsa fell um kvöld­
ið.
Vopn uð haka og
stungu spaða
Þá kom það upp úr kaf inu að við
átt um eft ir að út vega okk ur jóla tré.
Það lá bein ast við að spyrja starfs­
mann inn sem lét okk ur fá lyk il­
inn að hús inu kvöld ið áður, hvern­
ig væri best að snúa sér í að út vega
tréð. Mað ur inn sagði við okk ur að
þetta væri nú lít ið mál, bara fara
stein snar og ná sér í lít ið tré. „Ég
geri það alltaf og ég get ekki ann­
að séð en það sé í lagi fyr ir ykk ur,“
sagði mað ur inn.
Í fyrstu vor um við að eins að velta
því fyr ir okk ur hvort við ætt um nú
að þora að sækja okk ur tréð, en svo
var það á kveð ið og upp hófst þá leit
að verk fær um til að fella tréð. Í
geymsl unni með bú staðn um fund­
um við haka og stungu spaða, þau
verk færi sem bestu gætu nýst til
skóg ar höggs.
Á að fanga dags morg un var svo
far ið að leita að jóla tré. Við kunn um
ekki við ann að en fara inn í skóg­
inn spöl korn frá bú staðn um til að
leita að hæfi legu tré. Fund um svo
eft ir svolitla leit tré sem okk ur leist
á gæt lega á. Eft ir að hafa hjakk að á
því dá lít ið með bit laus um hak an­
um og skófl unni varð það á end an­
um laust, svo við gát um far ið með
það heim í bú stað. En þá vant aði
fót und ir tréð. Þar sem að snjór var
yfir öllu og allt fros ið, dugði rusla­
fat an ekki sem fót ur. Okk ur kom
þá helst í hug að hægt væri að nota
vara dekk ið und an kerrunni fyr ir
fót. Það tókst að skorða tréð á gæt­
lega nið ur á dekk ið. Á tréð var svo
sett eina ljósa ser í an sem með ferð is
var og kúl urn ar og pakka borð arn­
ir frá mömmu komu í góð ar þarf ir
sem skraut á jóla tréð.
Við átt um svo al veg ynd is leg jól.
Að fanga dags kvöld ið á kaf lega fal­
legt, stjörnu bjart ur him inn og stilla
á Húsa felli. Fjöl skyld an var sam­
mála um að varla hefð um við áður
ver ið með fal legra jóla tré, þótt
vissu lega væri það svo lít ið skrít ið
að sjá vara dekk ið und ir því á gólf­
inu.
Heim sókn
í geim ferða stöð ina
Þeg ar Sævör var með Valdi mar
son sinn á sjúkra hús inu sl. vet ur
voru þau að „ vafra“ á net inu og sáu
þar til kynn ingu frá Vild ar barna­
klúbbi Flug leiða. En sem kunn ugt
er styrk ir þessi klúbb ur ferð ir fyr­
ir lang veik börn. Á síð asta ári veitti
klúbb ur inn í til efni 70 ára af mæl is
flug fé lag ins, ferð um til 70 barna og
fjöl skyldna þeirra. Hver fjöl skylda
fær frítt far fyr ir fimm ein stak linga,
bíla leigu bíl og íbúð í 10 daga.
„Við Valdi mar á kváð um af rælni
að sækja um þessa ferð. Við urð um
því á kaf lega glöð í apr íl byrj un þeg­
ar haft var sam bandi við okk ur og
til kynnt að við hefð um ver ið með al
þeirra heppnu sem dreg in voru út.
Við fór um öll fjöl skyld an í ferð­
ina og það var lagt af stað til Or­
lando 12. nóv em ber. Við vor um
búin að á kveða að hafa þetta bæði
skemmti ferð og líka svolitla afslöpp­
un. Það seg ir sig sjálft að það má
ekki vera stíft próf gram þeg ar veik­
ir og þrótt litl ir ein stak ling ar eru
með í för. Or lando er eins og fólk
veit borg skemmti garð anna og því
margt skemmti legt að sjá. Það var
far ið svona ann an hvorn dag í sýn­
is­ og skemmti ferð ir og slapp að af
þess á milli. Vita skuld var Dis n ey­
land ið skoð að og líka far ið í Uni­
ver sal Studio, sem er skemmti garð­
ur fyr ir stóru börn in, eins og okk­
ur Ein ar.
Ég held nú samt að topp ur inn í
ferð inni hafi ver ið dag ur inn sem
við skrupp um 40 míl ur á bíln um til
Nasa, að skoða geym ferða stöð ina.
Það var mjög til komu mik ið, því
þetta er allt miklu stærra í snið um
en við höfð um gert okk ur í hug ar­
lund. Það var skammt í eld flauga­
skot í stöð inni, þannig að það stóð
ein eld flug uppi. Okk ur var boð­
ið að setj ast inn í eld flauga hermi,
þar sem við upp lifð um eld flauga­
skot, þrýst ing og þyngd ar leysi og
allt sem svona ferð um fylg ir. Það
var mik il upp lif un og svo feng um
við góða kynn ingu á stöð inni hjá
leið sögu manni, sem fór með okk­
ur um svæð ið. Þetta var á kaf lega
skemmti leg ur dag ur.
Síð asta kvöld ið borð aði svo hóp­
ur inn sam an heil mikla mál tíð,
kalkún með öllu. Þessi ferð gekk
á kaf lega vel, ekk ert sem kom upp á
og all ir á nægð ir þeg ar heim kom,“
seg ir Sævör Þor varð ar dótt ir.
þá
Sævör og fjöl skylda dug leg að gera sér daga mun
Sævör og Ein ar á góðri afslök un ar stundu í Or lando.
Með Mikka mús í Dis neylandi. Sævör og Ein ar á samt börn un um: Sæ valdi, Jó hann esi, Jóni Þór, Valdi mar og Snæ dísi.
Sævör og Snæ dís með upp á halds höf uð fat ið í Dis neylandi.