Læknablaðið - 15.03.2001, Blaðsíða 74

VIOXX
MSD 990068 TÖFLUR MOIAH
Virkt innihaldsefni: 123 mg cða 25 mg rofckoxib. Töflumar inni-
halda laktósu. Ábcndingar: Mcðferð við cinkcnnum af völdum
slitgigtar. Skammtar: RAðlagður upphafsskammtur cr 12,5 mg
cinu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag er 25 mg. Aldraðir:
Gæta skal varúðar þegar dagskammturinn cr aukinn úr 12,5 mg í
25 mg hjá öldruðum. Skerl nýmaslarfsemi: Skammta þarf ekki að
aðlaga hjá sjúklingum mcð kreatínín klcrans 30-80 ml/mín. Skert
lifrarstarfsemi: Sjúklingum mcð væga skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gcfa mcira en minnsta ráðlagðan
skammt, 12,5 mg einu sinni á dag. Frábendingan Rófckoxíb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þckkt ofnæmi fyrir einhverjum af
innihaldscfnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm í
meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
miðlungsalvarlega eða verulcga skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 2 7). Sjúklingum með áætlaðan kreatfnfn klcrans
< 30 ml/mín. Sjúklingum sem hafa haft einkenni astma, bólgu í
nefslímhúð, sepa í nefslfmhúö, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inn-
töku acetýlsalicýlsýru eða annarra bólgueyðandi verkjalyfja. Ttl
notkunar á síðasta þriðjungi meðgöngu eða mcðan á brjóstagjöf
stendur. Sjúklingum með bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum
með langt gengna hjartabilun.
Vamaðarorð og varúöarrcglur Þegar blóðflæði um nýru er
minnkað getur rófekoxíb dregið úr myndun prostaglandína og
með þvf minnkaö blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem em í mestri hættu m.t.t.
þessa em sjúklingar sem hafa vemlega skerta nýmastarfsemi fyr-
ir, hjartabilun sem líkaminn hefur ekki náð aö bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slíkra sjúklinga. Gæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með vemlegan vökvaskort. Ráölcgt er að bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófekoxíbi er hafin. Eins og
á við um önnur lyf sem koma í veg fyrir myndun prostaglandína,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxíb meðfcrð. Þar sem meðferð með rófekoxíbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fengið
hjartabilun, tmflanir á starfscmi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðmm orsökum. Eftirlit skal haft með öldruðum og sjúklingum
með tmflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfscmi, þegar þeir em á
rófekoxfb meðferð. í klínískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem vom á rófekoxíbi meðferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingarveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem vom eldri en 65 ára virtust vera í
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fer yfir 25 mg á dag, cykst hættan á cinkcnnum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða mcira) hafa
verið skráöar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klinískum rannsóknum á
rófekoxíbi. Ef sjúklingur fær einkenni sem benda til tmflana á lifr-
arstarfsemi, eða niðurstöður úr lifrarprófum em óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meðferð ef óeðlileg lifrarpróf em viðvarandi (þre-
föid eðlileg efri mörk). Rófekoxíb getur duliö hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla
COX-2, er ckki ráðlögð hjá konum sem em að reyna að verða
þungaðar. Börn: Rófekoxfb hefur ekki verið rannsakað hjá bömum
og skal aöeins gefið fullorðnum. Magn laktósu í hverri töflu er lík-
lega ekki nægilegt til þess að framkalla einkenni laktósuóþols.
Milliverkanir: Hjá sjúklingum sem náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarín meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglega gjöf 25 mg af rófekoxíbi. Því skal hafa nákvæmt
eftirlit með prótrombfntíma hjá sjúklingum sem eru á warfarín
meðferð þegar rófekoxíb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum með
vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlítil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxíbi á dag og ACE-hemils í 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla
cýclóoxýgenasa, þá getur gjöf ACE-hemils samhliða rófekoxíbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfscmi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulega til
baka. Þessar milliverkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófekoxíb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja samhliða rófekoxfbi gæti cinnig dregið úr blóðþrýstingslækk-
andi verkun beta-blokka og þvagræsilyfja sem og annarra verkana
þvagræsilyfja. Forðast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eða bólgueyöandi verkjalyfja og rófekoxfbs.
Samhliða gjöf cýklósporfns eða takrólfmus og bólgueyðandi
verkjalyfja getur aukið eiturverkanir cýklósporfns eða takrólímus
á nýru. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófekoxfb er
gefið samhliöa öðm hvom þessara lyfja. Áhrif rófekoxíbs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litfums getur aukist af völdum
bólgueyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðeigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrcxati þegar rófekoxib er
gcfið samhliða metótrexati. Engar miilivcrkanir við dfgoxfn hafa
komið fram. Gæta skal varúöar þegar rófekoxfb er gefið samhliða
lyflum sem umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
teófyllíni, amitryptilíni, tacrfni og zileútoni).Gæta skal varúðar
þegar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstiili CYP3A4 er ávísað sam-
hliða rófckoxfbi. í rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxíb ekki klinfskt mikilvæg áhrif & lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðarvamartaflna (etinýlöstradíóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxfbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar em ekki til staöar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotsleið rófckoxíbs. Engu aö síður olli samhliða
gjöf rófekoxíbs og rífampíns, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþóttni rófckoxíbs. Þvf skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegar það er gefið samhliða lyfj-
um sem em öflugir innleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs í
blóði. Címetidfn og sýruhamlandi lyf hafa ekki klínískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs. Meöganga og brjóstagjöf:
Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna aö verða þungaöar.
Rófekoxíb á ekki að nota á sföasta þriðjungi meðgöngu þar sem
það gæti, ems og önnur lyf sem hamla myndun prostaglandfna,
dregið úr samdrætti legs í fæðingu og valdið ótímabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxíbs hcfur ekki verið rannsökuð hjá
þunguðum konum í fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfiö á fyrstu tveimur þriðjungum meðgöngu
nema væntanlegt gagn af meðferðinni róttlæti mögulega áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitað hvort rófekoxíb skilst út í brjóstamjólk,
en það skUst út í mjólk tilraunadýra. Konur sem eru á rófekoxíb
meöferð ættu ekki aö hafa böm á brjósti. Aukavcrkanin Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar, af hærri tíðni en þeg-
ar um lyfleysu var að ræða, f klfnískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 12,5 mg eða 25 mg af rófekoxíbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur,vökvasöfnun, kviðverkir,
svuni. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Bijóstsviöi, óþægindi í efri hluta kviðar, niðurgangur, ógleöi, melt-
ingartruflanir. Taugakerfi: Höfuðverkur. Húð: Kláði. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): Almennar. Þreyta/máttleysi, uppþemba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægöatregða, sár f munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eyru, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfci, svimi.Geðræn einkenni: Geðdeyfð, minnkuö andleg
skerpa. Óndunarfæri: Andþyngsli. Húð: Útbrot, atópískt ekscm.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögð verið skráð f sjaldgæfum til-
vikum í klinískum rannsóknum.Aukaverkanir voru svipaðar hjá
sjúklingum sem fengu rófekoxíb í eitt ár eða lengur. Breytingar á
niðurstöðum blóð- og þvagrannsókna: Algengar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hematókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbíni, hækkun á
kreatíníni, Hækkun á alkalískum fosfatasa, prótein í þvagi, fækk-
un rauðra og hvítra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkan-
ir hafa verið skráðar í tengslum viö notkun bólgueyöandi verkja-
lyfja og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á nýru, þ.á m. millivefs nýmabólga nýrungaheilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturverkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæðingar; eiturverkanir vegna of mikils blóðrúmmáls, þ.á
m. hjartabilun og bilun í vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð í húð. Eins og á viö um bólgueyöandi
verkjalyf geta alvarlegri ofnæmisviðbrögð átt sór stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þess að viðkomandi hafi áður fengiö rófekoxíb.
Pakkningar og verö (desember, 2000): Töflur 12,5 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiösla: Lyfseö-
ilsskylda, GreiösluþáttUka: E. Handhafi markaöslcyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaöili á (slandi:
Farmasía ehf, Síöumúla 32,108 Reykjavík.

ÍFKX
(ROFEKOXIB, MSD)
'KOXlB" á hlamll
& MERCK SHARP& DOHME
o
FARMAStA ehf
EINÁDAG
(rófekoxíb. MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt