Læknablaðið - 15.06.2002, Blaðsíða 10

r
F^NTEX*
FLUOXETIN
Pera er EKKI bara pera.
Þegar þú ávísar Fontex fær sjúklingurinn afgreitt Fontex í apótekinu.
FONTEX Eli Lilly Oanmark
LAUSNARTÚFLUR TILINNTÓKU; N 06 A B 03. Hver lausnartafla til inntöku inniheldur: Fluoxetinum INN, klóriö, samsvarandi Fluoxetinum INN 20 mg, MIXTÚRA; N 06 A B 03.1 ml af mixtúru inniheldur Ruoxetinum INN, klörlö, 4,472 mg, samsvarandi Ruoxetinum INN
4 mg. Abendingar: Punglyndi, ICD 10: Til meðferðar á vægu/erfiðu þunglyndi, með eða án kviða. Lotugræðgi. Áhrif af meðferð við lotugrxðgi I meira en 8-12 vikur eru öviss. Þráhyggjusýki. Fyrírtlðavanlíðan (Pre-Menstrual Oysphoríc Disorder) Skemmtastarölr fyrir
tullorðna: Við þunglyndi, með eða ín kviða:20 mg einu sinni á dag. Við lotugræðgi: 60 mg á dag. Við þrihyggjusýki:20 mg á dag, ef ekki næst viðunandi árangur, má auka skammtinn eftir 3-4 vikur. Við tyrirtíðavanliðan (PMDD). 20 mg einu sinni á dag. Fyrsta með-
ferð ætti ekki að vera lengri en 6 mánuðir, en þá ætti að leggja mat á hvort sjúklingur muni hafa gagn af lengri meðferð. Aldraöin Rannsóknir benda ekki til þess að nauðsyn sá á skammtabreytingum hjá ðldruðum. Við alvarlega skerta lifrarstartsemi og/eða etlyfið er
getið samtimis öðmm lytjum: Til greina kemur að gefa þessum sjúklingum lægri eða færrí skammU (Ld 20 mg annan hvem dag eða 10 mg (1/2 Ufla eða 2.5 ml) á dag). Allar ibendingar: SkammU má hækka eða lækka. SkammUr yfir 80 mg/dag hafa ekki verið rannsak-
aðir. Ekki er nauðsynlegt að minnka skammU smám saman þegar meðferð er hætt, þar sem flúoxetin og virka umbrotsefnið norflúoxetin hafa langan helmingunartima. Rúoxetfn má Uka án tillits til máltiða. Skammtastærðir fyrlr bðm: Upplýsingar um reynslu og áhríf
skortir. Frábendlngar: Ofnæmi fyrir flúoxetlni eða öðrum innihaldsefnum. Flúoxetín má ekki gefa samtimis MAO-hemli (MA0I). Llða skulu a.m.k. 14 dagar frá þvi að gjóf MAO-hemils er hætt áður en meðferð með flúoxetlni er lufin. Llða skulu a.m.k. 5 vikur frá þvf að
gjóf flúoxetlns er hætt áður en meðferð með MAO-hemli er hafin. Ef flúoxetinmeðferð hefur veríð langvinn og/eða I háum skömmtum, kemur tH greina að láu liða enn lengrí tima. Atvaríegum og banvænum tilfellum at serótónínheilkennum (sem kunna að llkjast og vera
greind sem neuroleptiskt malignant heilkenni) hefur veríð lýst hjá sjúklingum sem fengu flúoxetin og MAO-hemil með skömmu millibili. Vemaðarorð og varúðarreglur: SjálfsmoróshætU er mikil þegar um þungtyndi er að ræða, og getur hún haldist þótt baUmerki
sjáist. Því þarf að fylgjast vel með sjúklingum I byrjun meðferðar. Útbrotum, bráöaofnæmi og stigvaxandi bráðaofnæmi, stundum alvaríegu, með einkennum I húð, nýrum, lifur eða lungum hefur veríð týst hjá sjúklingum sem fengu flúoxetfn. HætU skal meðferð ef fram
koma útbrot eða önnur ofnæmisviðbrögð sem ekki eiga sér aðra orsök. Eins og með önnur þunglyndistyf, er mætt með þvf að flúoxetin sé noUð með varúð ef sjúklingur hefur sögu um krampa. Lýst hefur veríð tilfellum um lækkun natrfums (sumum með serum natríum
lægra en 110 mmol/l). I flestum tilfellum hefur verið um að ræða aldraða sjúklinga, sem fengu jafnframt meðferð meö þvagræsilyfjum, eða með vökvaUp af öðrum orsökum. Blóösykurslækkun hefur komið fram hjá sykursjúkum I flúoxetln meðferð, en blóösykurshækkun
eftir að meðferð er hætt. Þvl getur verið nauðsynlegt að endurskoða lyfjameðferð við sykursýki, I upphafi og við lok flúoxetfn meðferðar. Við meðferð á þunglyndistimabilum sjúklinga með geðklofa geU geðveikieinkenni versnað. Hjá sjúklingum með geðhvarfasý
(manio depressive sjúkdóm), getur sjúkdómurínn sveiflast yfir I oflætisfasann (maniu). Gæta ber varúðar hjá sjúklingum með skerta lifrarsUrfsemi. Aukaverkanir, sem eru háðar styrk lyfsins I blóði, geU sUðið lengur en þegar um önnur SSRI-lyf er að ræða, vegna hins
langa helmingunartima flúoxetins og norflúoxetins. Ekki er mælt með notkun flúoxetins hjá börnum, þar eð ekki hefur veríð sýnt fram á öryggi né árangur slíkrar meðferðar. Meðferö með flúoxetlni getur leitt til tannskemmda vegna munnþurrks. Mllliverkanir Flúoxetín
getur hamið cýtókróm P450IID6. GæU skal varúðar þegar lyf sem umbrotin eru með cýtókróm P450IID6 og hafa tiltölulega þröngan lækningalegan stuðul eru notuð samtímis flúoxetíni, eða ef flúoxetin hefur veríð notað á síðustu 5 vikum. Ef noU á flúoxetin samtn
þessum lyfjum, skal ihuga að lækka skammU þeirra. Plasmaþéttni fenýtóins, halóperidóls, karbamazepins, klózapins, diazepams, alprazólams, litíums, imipramins og desipramins getur breyst, og i einsUka tilfellum geta klinisk eitrunareinkenni komið fram. Samtímis
notkun flúoxetins og litiums getur orsakað skjáltta og skort á samhæfingu (serótóninheilkenni). Einkennin hverfa þegar meóferö er hætt. GæU skal varúðar við skömmtun þessara lyfja og fylgjast með klinísku ásUndi. Fiúoxetin er mikið próteinbundið og þvi (
samtimis notkun lyfja sem eru mikið próteinbundin hatt áhríf á blóðþéttni þeirra beggja. Við samtimis notkun flúoxetins og warfarins hefur f einsUka tilfellum komið fram breyting i segavarnandi áhrífum (tilraunastofugildum og/eða kliniskum einkennum). Fytgjast skal
með sjúklingum I warfarin meðferð f upphafi eða við lok flúoxetfn meðferðar. Samtlmis notkun flúoxetins og raflostsmeöferðar (ECT) hefur i einstaka tilfellum lengt krampaköst. Ef gefa á lyf sem hafa milliverkanir við flúoxetin eða virka umbrotsefnið norfli
að meðferð lýkur, er mikilvægt að hafa i huga Ungan helmingunartima þeirra. Hjá sjúklingum með sykursýki hefur sykurfall (hypoglykemia) komið fyrír I meðferð með flúoxetini, og þegar meðferö með lyflnu er hætt getur orðið blóðsykurshækkun. Nauðsynlegt getur
veríð aö breyU skömmtum sykursýkislyfja ef sjúklingur er samtimis i meðferð með insúlini og/eða sykursýkislyfjum til inntðku. Ekki ætti aö noU tryptófan með lyfinu. Hjá sjúklingum, sem eru á stöðugri fenýtóinmeðferð getur blóðþéttni tenýtóins aukist og k
áhrifum ef flúoxetin er gefið samtimis. Aukaverkanlr. Almennar: Ósjálfráð einkenni, þ.m.t munnþurrkur, aukin sviUmyndun, æðavikkun og kuldahrollur. Ofnæmiseinkenni. Serótónlnheilkenni, sem lýsir sér með breytingum á geöi og vöðvavirkni ásamt truflunum á starf-
semi ósjáltráða Uugakerfisins. Ljósnæmi. Meltingartæri: Niðurgangur, ógleði, uppköst, meltingartruflanir, kyngingartregða, bragöskynstruflanir og mjðg sjaldan lifrarbólga. Innkirttan Ónóg seytun ADH. Blóðris og sogæðakerh: Marblettir (ecchymosis). Miðtaugakerfi:
Óeðlilegar hreyfingar/skjálfti. Lystarleysi. Kvfði og skyld einkenni. Svimi. Þreyta. Erfiðleikar við einbeitingu og hugsanatruflanir. Mania. Svefntruflanir. Öndunartæri: Geispar. Húð: Háríos. Skyntæri: Sjóntruflanir. Pvag- og kynfæri: Þvagteppa. SUndpina. Truflanir á kynlifi,
þ.m.t. minnkuð kynhvðt, seinkað eða ekkert sáðlát, ná ekki fullnægingu og getuleysi. Einkenni eins og svimi, náladofi, hófuðverkur, kvfði og ógleði hafa komið fram þegar meðferð með geðdeyfðartyfjum er hætt. þ.á m. meðferð með sérhæfðum serótóninupptökuhemlum.
HætUn á þessum einkennum er minni hjá flúoxetíni en óórum geðdeyföartyfjum þar sem bæði flúoxetin og virka umbrotsefnið lufa tittölulega langan helmingunaitima. Pakkningar og verð 1.4.2002: Lausnartöflur til inntöku; 30 stk. (þynnupakkað) kr. 5.178; 100 stk.
(þynnupakkað) kr. 14.579. Mixtúra: 70 ml, kr. 3.480. Hámarksmagn sem ávisa má með lyfseðli er sem svarar 30 daga skammti. Afgreiðslutilhögun og greiösluþátttaka almannatrygginga: R, B.
V.