Læknablaðið - 15.06.2002, Blaðsíða 63

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BROSHORNIÐ 27
Samviskubit og töfralampi
1955
Nafntogaður herforingi var í skoðun hjá herlæknin-
um. Læknirinn sá ástæðu til að leggja eftirfarandi
spurningu fyrir herforingjann.
„Ef ég mætti spyrja, sir, hvenær stundaðir þú kyn-
líf síðast?“
„Að sjálfsögðu hef ég ekkert á móti því að svara
spurningunni og skil fullkomlega að þú hafir læknis-
fræðilega ástæðu til að spyrja," svaraði herforinginn.
„Ætli það hafi ekki verið í kringum 1955.“
„Pað er nefnilega það,“ sagði læknirinn, „þú hefur
þá haft þig lítið í frammi um langt skeið.“
„Flnnst þér það?“ sagði herforinginn og leit á
klukkuna, „hún er ekki nema 2140 núna.“
Magnyl og fleira fyrir svefninn
Pað var með trega sem unga konan fékk inni fyrir
aldraðan föður sinn á hjúkrunarheimilinu. Þegar hún
heimsótti hann í fyrsta sinn kom það henni á óvart
hversu ánægður og hress hann var. Hann þreyttist
ekki á að bera staðnum vel söguna og endurtók hvað
eftir annað hversu vel hann svæfi. Þegar dóttirin
spurði hveiju það sætti að hann væri svona ánægður
svaraði gamli maðurinn að læknirinn hefði ákveðið
að hann fengi magnyl og viagra fyrir nóttina. Dóttirin
var handviss um að faðir hennar væri að misskilja
hlutina og spurði því lækninn.
„Jú, þetta er alveg rétt hjá pabba þínum. Magnylið
eyðir verkjunum og bætir þannig svefninn en viagrað
kemur í veg fyrir að hann velti fram úr rúminu.“
Slæm samviska
Kvæntur maður á miðjum aldri hafði um nokkurt
skeið verið að dufla við útlenda konu án þess að það
færi hátt. „Ég er ekki sáttur við það sem ég heyri
þegar ég hlusta á þér hjartað,“ sagði læknirinn við
manninn sem hann fékk til sín á stofu. „Þú hefur
verið með anginu pectoris, er það ekki?“
„Þú ert ansi glöggur verð ég að segja,“ sagði mað-
urinn og varð rauður í framan eins og karfi. „Hún
heitir reyndar ekki angina."
Töfralampinn
Þrír læknar gengu saman á ströndinni og fundu töfra-
lampa. Einn læknanna nuddaði lampann og þá birtist
þeim lampadís sem sagði: „Þið fáið hver um sig eina
ósk.“
Fyrsti læknirinn sem áttaði sig á hvað væri á seyði
sagði: „Ég lækna sjúka en er alltaf með verki sjálfur.
Ég vildi óska að ég væri alveg heill heilsu.“ Þá heyrð-
ist „púff“, reykur steig upp og maðurinn varð verkja-
laus.
Annar læknirinn sagði: „Maður á víst aldrei of
mikið af peningum. Gerðu mig óendanlega ríkan.“
Þá kom „púff“ og einhvers staðar í Sviss bættust tólf
núll við bankainnistæðuna sem hann átti þar.
Þriðji læknirinn hló með sjálfum sér og sagði: „Ég
er bæði hraustur og ríkur þannig að ég gæti hugsað
mér að verða aðeins skynsamari en ég er.“ Aftur kom
„púff“ og þriðji læknirinn breyttist í hjúkku.
í læknisskoðun
Heimilislæknir sem starfar sunnan Garðabæjar var
að framkvæma ítarlega læknisskoðun á ungum
manni úr bænum. Sjónpróf var hluti af skoðuninni.
Hann bað manninn um að standa sex metra frá
spjaldinu með bókstöfunum. „Viltu hylja hægra aug-
að með lófa þínum,“ sagði læknirinn og maðurinn las
6/6 línuna án þess að flaska á staf. „Allt í lagi og svo
vinstra augað,“ og aftur las maðurinn sömu línu villu-
laust.
„Og svo með báðum,“ sagði læknirinn.
Grafarþögn ríkti og þegar læknirinn sneri sér við
sá hann manninn standa með hendurnar fyrir báðum
augum.
Ef til vill með kynsjúkdóm
„Ég á vin sem heldur að hann sé með kynsjúkdóm,”
sagði ungi maðurinn við lækninn og fór allur hjá sér.
„Allt í lagi,“ sagði læknirinn, „út með hann svo ég
geti gengið úr skugga um það.“
Að ástarleik loknum
Nítján ára ljóshærð fegurðardís var spurð af hverju
hún væri komin á slysadeildina. Hún greindi frá því
að hún og kærastinn hefðu verið í ástarleik. Smokk-
urinn hafði skroppið af og hún gat með engu móti
náð honum. Hún sagðist meira að segja hafa farið
fram á salernið og troðið fingrum í kok sér „og gat
ekki kastað honum upp heldur.“
Bjarni Jónasson
bjarni.jonasson@gb.hgst.is
Læknablaðið 2002/88 527