Læknablaðið - 15.02.2004, Blaðsíða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
UMRÆÐA 0 G FRÉTTIR
148 Af sjónarhóli stjórnar:
ímynd lækna og fagmennska
Elínborg Bárðardóttir
149 Þurfum að afla okkur betri
upplýsinga
Rætt við Óskar Einarsson um samn-
ingaviðræður sérfræðilækna og TR
Þröstur Haraldsson
151 Umgjörð og heilsa í starfi
lækna
Lilja Sigrún Jónsdóttir
153 Réttur til læknismeðferðar
utan heimalands vegna
óhæfílegrar biðar eftir aðgerð
Gunnar Ármannsson
Fræðslufundur Félags
áhugamanna um sögu
læknisfræðinnar
154 Læknadagar lukkuðust
listavel
Þröstur Haraldsson
155 Lagabreytingar á árshátíð LR
157 Listrænar afurðir lækna
Ólöf Sigurðardóttir
158 Biðin langa eftir
Heilbrigðisnetinu
Þröstur Haraldsson
161 Sveigjanlegur eftirlaunaaldur
eftir 15 ára bið
Ólafur Ólafsson
Siðfræði lífs og dauða
endurútgefín
163 Sáttmáli lækna
Runólfur Pálsson,
Sigurður Ólafsson
166 Ófagleg umfjöllun um
Iyfjamál
Bjarni Sigurðsson
Athugasemd frá
Læknablaðinu
167 Kristinn heimur miðalda
og Hrafn Sveinbjarnarson
Örn Bjarnason
175 íðorðasafn lækna 163.
Exposure
Jóhann Heiðar Jóhannsson
177 Faraldsfræði 35. Að lýsa
gögnum
María Heimisdóttir
179 Broshorn 45. Eins og hjón
og ormur í áfengi
Bjarni Jónasson
181 Lyfjamál 122. Átak í lyfja-
málum heilbrigðisstofnana
Einar Magnússon
183 Þing/styrkir/námskeið
185 Lausar stöður
186 Okkar á milli
187 Sérlyfjatextar með
auglýsingum
194 Leiðrétting
195 Minnisblaðið
Elías Hjörleifsson lést árið 2001
og var þá aðeins 57 ára gamall.
Hann vann alla tíð að myndlist en
starfaði þó líka sem sjómaður og
kokkur. Hann kunni þá list að gera
hversdagslífið og allt umhverfi sitt
að sköpun og mátaði sig við ólíka
miðla í myndlistinni og ólíkar
stefnur. Verk hans eru nú á stórri
yfirlitssýningu í Hafnarborg sem
sonur hans, Ólafur Elíasson, hefur
haft veg og vanda af.
Ólafur hefur sem kunnugt er
tryggt sér sess sem einn helsti og
frjóasti myndlistarmaður sinnar
kynslóðar og vart líður sá dagur
að erlend stórblöð færi okkur ekki
fréttir af sýningum hans og list-
sigrum á stærstu söfnum og sýn-
ingum heimsins. Ólafur þakkar
það föður sinum að hann sjálfur
hafi lært að hafa tilfinningu fyrir því
sem skapandi er og listrænt í
lífinu. Þannig lifir listin áfram þótt
Elías gæti aldrei helgað sig henni
alfarið. Samt varð honum allt að
list og hann lifði það að sjá hug-
myndir sonar síns verða að veru-
leika.
Myndverk Elíasar eru af ýmsum
toga og honum var náttúran og
vættir hennar til dæmis hugleikin.
Þá eru portrettmyndir hans sér-
staklega skemmtilegar og bera
vott um meðfædda hæfileika hans
til listarinnar. Myndin á forsíðu
blaðsins er hins vegar úr röð sem
Elías vann fyrir um tuttugu árum
þar sem hann blandar á skemmti-
legan hátt formfræði strangflatar-
málverksins og poppáhrifum
klippilistarinnar. Niðurstaðan er í
senn öguð og falleg en líka full af
húmor og léttleika. Þannig var líka
afstaða Elíasar til listarinnar: Listin
er alvara og kímni og hana er að
finna hvar sem við drepum niður
fæti.
Jón Proppé
Heimasíða Læknablaðsins
www.laeknabladid.is
Læknablaðið 2004/90 101