Læknablaðið - 15.07.2005, Page 40

UMRÆÐA & FRÉTTIR / EVRÓPUSAMSTARF
Katrín Fjeldsted varaforseti CPME
Katrín Fjeldsted heim-
ilislœknir og varaforseti
Fastanefndar evrópskra
lœkna, CPME.
Um næstu áramót verða
þau tíðindi í lífi Katrínar
Fjeldsted að hún tekur
við embætti eins af
fjórum varaforsetum
Fastanefndar evrópskra
lækna (skammstafað
CPME). Þetta eru um
leið tíðindi fyrir íslensk
læknasamtök því þau
hafa aldrei átt svo hátt-
settan fulltrúa í röðum
evrópskra lækna.
Þegar Læknablaðið
innti Katrínu eftir starfi
hennar á vettvangi
CPME sagðist hún hafa verið fulltrúi LI á fundum
nefndarinnar á sjötta ár. „Sendinefndirnar á þessum
fundum eru misstórar, sum lönd senda allt upp í
átta manns, en ég hef oftast verið ein,“ segir hún en
bætir því við að nú muni það væntanlega breytast.
„Eg mun nú sækja fundina sem varaforseti en LI
getur þá sent annan fulltrúa með mér. En eftir sem
áður höfum við eitt atkvæði eins og aðrar þjóðir.“
Ráðgjöf til ESB
Fastanefndin gegnir veigamiklu hlutverki í sam-
starfi evrópskra lækna, ekki sísl á vettvangi Evr-
ópusambandsins. „Nefndin er ESB til ráðgjafar
um öll mál sem lúta að heilbrigðisþjónustu. Hún
fær til umsagnar mál sem Evrópuþingið er að fást
við og rekur einnig talsverðan lobbíisma í höfuð-
stöðvum ESB. Þetta er ekki stór stofnun, starfs-
menn eru innan við tíu,“ segir Katrín.
Undanfarin ár hefur CPME verið upptekin af
stækkun Evrópusambandsins. „Þar hefur verið að
ýmsu að hyggja, svo sem frjálsri för sjúklinga til að
leita sér lækninga utan heimalandsins, gagnkvæmri
viðurkenningu á réttindum lækna og samanburði
á menntun þeirra svo fáll eitt sé nefnt. Þessi við-
fangsefni snerta alla lækna því þau varða bæði
réttindi okkar til að starfa í öðrum Iöndum og þær
kröfur sem gerðar eru til framhaldsnáms lækna.“
Nú sér fyrir endann á þeirri vinnu sem hlaust af
stækkun ESB svo nú gefst kannski færi á að snúa
sér að innri málum. „Það er nauðsynlegt að endur-
skipuleggja starfsemi Evrópusamtaka Iækna eins
og Sigurbjörn Sveinsson formaður LI fjallaði um
hér í blaðinu fyrir nokkru. Fastanefndinni er ætlað
Þröstur að Vera eins konar regnhlífasamtök en auk þeirra
Haraldsson starl'a önnur samtök, svo sem samtök heimilis-
lækna, UEMO, og sérfræðinga, UEMS. Nefndin
hefur reynt að stilla saman kraftana og tala einum
rómi gagnvart ESB og það hefur gengið ágætlega.
En komi upp ágreiningur milli hinna samtakanna
gæti reynt á samstöðuna. Það hefur sem betur fer
ekki komið upp enn.“
Risaeöla á batavegi
Katrín segist hafa verið vöruð við því að starfið
á vettvangi CPME væri ákaflega þunglama-
legt, nefndin væri hálfgerð risaeðla og það tæki
að minnsta kosti þrjú eða fjögur ár að hnika til
kommu í samþykktum hennar. „Þetta hefur sem
belur fer verið að breytast, ekki síst vegna þess að
það hefur komið yngra fólk til starfa," segir hún.
Katrín var kjörin til tveggja ára en að því loknu
er hægt að endurkjósa hana til tveggja ára í viðbót.
Næstu tvö eða fjögur árin þarf hún því að sækja
mánaðarlega fundi sem flestir fara fram í höfuð-
stöðvum nefndarinnar í Brussel. Aðalfundirnir eru
hins vegar oftast haldnir í heimalandi forsetans
sem nú er Svíþjóð en verður Lúxemborg frá og
með næstu áramótum.
„Þarna fer fram umræða sem skiptir alla lækna
máli, íslenska jafnt sem aðra. Þarna hefur til dæmis
verið rætt um samskipti lækna við lyfjafyrirtæki.
Reyndar beitti CPME sér fyrir viðræðum milli
lækna og samtaka lyfjafyrirtækja og lyfjaframleið-
enda með það fyrir augum að eyða tortryggni og
setja samskiptum lækna og lyfjafyrirtækja ákveð-
inn ramma sem hægt væri að hafa að leiðarljósi í
aðildarlöndunum. Sá ramrni hefur nú verið sam-
þykktur af báðum aðilum, af læknum í apríl og
lyfjaiðnaðinum í júní.
Um alla Evrópu og víðar eiga sér stað miklar
hræringar í starfsumhverfi lækna og uppstokkun í
heilbrigðiskerfinu er hvarvetna á dagskrá. Það er
mikilvægt að læknar taki þátt í þeirri uppstokkun
og að þeir beri saman bækur sínar. Þá geta þeir
talað einni röddu og haft áhrif á ákvarðanir stjórn-
valda,“ segir Katrín.
Nýi varaforsetinn hefur einnig komið málum
sem varða ísland á dagskrá hjá CPME. „Ég kom
hnefaleikunum á framfæri við nefndina og hún
samþykkti að senda Alþjóða ólympíunefndinni þau
tilmæli að banna högg fyrir ofan viðbein í ólymp-
ískum hnefaleikum. Einnig hef ég lagt áherslu á
umhverfismál, að læknar geri sér grein fyrir heilsu-
spillandi mengun sem víða dregur úr hollustu
vatns, andrúmslofts og annarra lífsgæða,“ segir
Katrín Fjeldsted varaforseti CPME að lokum.
608 Læknablaðið 2005/91