Læknablaðið - 15.07.2006, Qupperneq 52

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LÆKNAR Á HLAUPUM
„Af því að ég get það"
Jórunn Viðar Valgarðsdóttir (1969) er heim-
ilislæknir á Heilbrigðisstofnun Suðurlands á Sel-
fossi, en hún hóf þar störf ásamt eiginmanni sínum,
Arnari Þóri Guðmundssyni, í september 2005 eftir
að hafa búið fjögur ár í Skövde í Svíþjóð þar sem
þau voru bæði í framhaldsnámi í heimilislækn-
ingum.
„Við erum búsett rétt utan við Selfoss, í Ölfusi,
ásamt börnum okkar Valgarði Una 5 1/2 árs og
Katrínu Astu tæplega 4 ára, og unum hag okkar
mjög vel í sveitinni.“
Jórunn hefur stundað hlaup talsvert lengi og hef-
ur náð ágœtum árangri á hlaupaferlinum.
„Ég æfði sund með Sunddeild KR í Vestur-
bæjarlaug á unglingsárunum. Ég fann að hlaup
áttu vel við mig, en þau voru partur af þrekæf-
ingaprógramminu. Ég hef því stundað hlaup í um
20 ár og meðal annars keppt í almenningshlaupum
lengi, í Reykjavíkurmaraþoni 10 km, Flugleiða-
hlaupinu margoft. Einnig má nefna The Great
Aloha Run í Honolulu, ég var þá 18 ára gömul
skiptinemi á Hawaii, þar hlupu 20 þúsund manns
12-14 km minnir mig og þar af 16 þúsund amerísk-
ir hermenn sem hlupu í uppröðuðum fylkingum.
Mjög gaman að fara framúr þeim.“
Jórunn segist hlaupa að jafnaði þrisvar í viku en
það haft þó verið meira áður enda kalli fjölskyldan
og aðrar skyldur á tímann núna.
„Ég hleyp þrisvar í viku í seinni tíð en í lok
síðustu aldar hljóp ég 4-5 sinnum í viku, þá
gjarnan lengra á sunnudögum og stundum með
ÖL-hópnum í Reykjavík, dásamleg langhlaup á
sunnudagsmorgnum. En svoleiðis er tímafrekt og
gengur bara ekki upp á þessum tímapunkti í mínu
lífi.“
Hún leggur þó áherslu á að taka þátt í keppnis-
hlaupum þar sem því fylgir ákveðin spenna og eft-
irvœnting sem gaman sé að upplifa.
„Það er alltaf gaman og spennandi að taka þátt
í keppni, Flugleiðahlaupið er til dæmis árlegur
vorboði í Reykjavík. Svo eru Mývatnsmaraþon,
Laugavegurinn og Reykjavíkurmaraþon stórvið-
burðir og mér þætti gaman að vera í formi til að
hlaupa. Ekki má gleyma Flóahlaupinu og Hlaupið
undan vindi og Brúarhlaupinu á Selfossi. Þessi
hlaup verða vonandi fastir liðir hjá mér næstu
árin.“
Pegar spurt er um árangur í hlaupum til þessa
stendur ekki á svörunum.
„Ég hef hlaupið tvisvar heilmaraþon, á Mývatni
og í Reykjavík. Svo hef ég farið hálfmaraþon
nokkrum sinnum, nú síðast í ár Gautaborgarvarvet,
ivivw.go/ehorgsvflrveí.sevirkilegaskemmtilegthálf-
maraþon með 26 þúsund þáttakendum, var nr. 170
af konunum (sem voru fjórðungur þátttakenda).
Það var svakalega góð stemmning í hlaupinu,
götupartý í borginni og 35 hljómsveitir sem spiluðu
meðfram hlaupaleiðinni. Þetta var mjög vel skipu-
lagt hlaup eins og við er að búast þegar Svíar eru
annars vegar. Að auki hef ég tvisvar hlaupið hinn
dásamlega Laugaveg frá Landmannalaugum inn í
Þórsmörk, últramaraþon 55 km, 1998 og 1999. Ég
stefni á að hlaupa Laugaveginn 15. júlí í ár líka, ef
allt gengur að óskum. Það kemur í ljós.“
Og árangurinn er ekki slakur þegar nánar er
skoðað. Jórunn hljóp til dœrnis Laugaveginn últra-
maraþon 1999 á 6:13.
„Ég var önnur kona í mark það árið á eftir
Bryndísi Ernstsdóttur ofurhlaupakonu sem hljóp
á 5:31,15 sek.!! Svo hljóp ég 10 km í Reykjavíkur-
maraþoni 1995 á 43:58. Marathon í Reykjavík
1999 á 3:31 mín og hálfmarathon í Reykjavík 1997
á 1:35.“
Þegar spurt er hvers vegna Jórunn stundi hlaup
stendur ekki á svarinu.
„Af því að ég get það og það passar mér vel.
Það er algjör sæla! Því fylgir svo mikil líkamleg
og andleg vellíðan, afslöppun og það er frábær
tilfinning að finna kraftinn í eigin líkama Ég er
með Línu Langsokks-komplex, hún er jú sterkasta
stelpa í heimi. Síðan er svo mikil fegurð í nátt-
úrunni, maður nýtur hennar svo vel á hlaupum;
árstíðirnar, fjöllin, dramatískt skýjafar, söngur
fyrstu farfuglanna, kyrrðin. Eða þá skafrenningur,
úrhellisrigning, bílar sem gusa á mann og maður
stígur í poll. Allt hefur sinn sjarma! Svo er þetta svo
góður félagsskapur og gaman að spjalla á hlaupum
en mér finnst langbest að hlaupa með öðrum, ég
næ betri árangri þannig, reyni meira á mig. Hef
þannig hlaupið með þremur mismunandi hópum,
öllum stórgóðum. Síðastliðið haust gekk ég til liðs
við Fríska Flóamenn www.friskirfloamenn.com og
hef hlaupið með þeim í vetur, alveg frábær hópur
og grunnvegalengdin á æfingum er um 13 km sem
passar mér vel. í Svíþjóð æfði ég með IFK Skövde
Friidrott og þar áður með Hlaupahópi Vesturbæj-
ar í Reykjavík.“
Hvað cettu byrjendur að hafa í huga?
„Það er um að gera að byrja bara rólega og ætla
sér ekki um of. Hafa þolinmæði fyrstu vikurnar því
þetta hættir bráðum að vera erfitt. Ég mæli með
því að menn hlaupi með einhverjum öðrum, gjarn-
an finna sér hlaupahóp. Þá hleypur maður í öllum
veðrum og það er ekki eins auðvelt að finna afsak-
560 Læknablaðið 2006/92