Læknablaðið - 15.07.2006, Page 54

UMRÆÐA & FRÉTTIR / ÚTSKRIFT LÆKNAKANDÍDATA
Boð fyrir 39 kandídata úr læknadeild
LÍ bauð nýja lækna velkomna í hópinn
Védís
Skarphéðinsdóttir
Nýútskrifaðir lœknar
búnir að hreiðra um sig í
fundarsal stjórnar LÍ.
Hvern hefði órað fyrir því í byrjun 20. aldar þegar
konum tókst að arga það í gegn að fá kosningarétt
að tæpri öld síðar yrði eitt helsta vígi karlmanna
fallið? Af 39 kandídötum vorið 2006 eru 24 konur
og 15 karlmenn, hlutfallið einkennilega laust við
jafnvægi - vorið 2005 útskrifuðust 20 konur og 23
karlar - hvaða öfl eru að verki núna? Það er sann-
arlega umhugsunarefni þessa dagana þegar tíminn
líður greinilega hraðar en hann hefur áður verið
fær um og vér aumar mannskepnur eigum bágt
með að fylgja honum eftir. - Það var bjart yfir
hópi kandídata einsog vænta mátti, þau móttóku
glöð lög Læknafélags íslands, siðareglur félagsins
og Medical Ethics Manual frá alþjóðasambandi
lækna. Þau undirrituðu eið Hippókratesar þar
sem ein greinin hljóðar svo í þýðingu Kristínar
Ólafsdóttur: „Hvar sem mig ber að garði mun ég
kosta kapps um að líkna sjúkum og varast að valda
mönnum viljandi óheillum eða tjóni og sérstaklega
að forðast að misbjóða líkömum karla og kvenna,
hvort heldur eru frjálsborin eða ánauðug."
Sigurbjörn Sveinsson formaður Læknafélags
íslands bauð kandídata velkomna í hópinn og not-
aði tækifærið til að messa yfir þeim:
„Það er skylda lækna að taka þátt í að sinna
réttindum sjúklinga og varðveita þau. Það er líka
skylda lækna að skapa sér þær vinnuaðstæður,
að þeir geti sinnt starfi sínu á fullnægjandi hátt
og mætt siðferðiskröfum stéttarinnar. Það er
lágmarkskrafa að læknar haldi sjálfstæði sínu og að
tillit sé tekið til álits þeirra um veitingu heilbrigð-
isþjónustu. Til að ná þessu markmiði þurfa læknar
að tala einni röddu eða hafa málssvara, sem eftir er
tekið. Þessi málssvari er til í kjarna stéttarinnar, í
fagmennskunni, ekki í læknamafíunni eins og illar
tungur slúðra í skúmaskotum heldur í sameiginleg-
um viðhorfum, í siðferðisefnum og samfélagslegri
ábyrgð, í einstakri menntun, sem byggist á arfi
árþúsunda, í samúð og umhyggju og hæfileika og
vilja til að setja hag annarra ofar sínum eigin.
Læknisfræðin á sér ból á krossgötum, þar sem
öguð náttúruvísindi og mjúkur húmanismi mætast.
Þarna er kjarni læknisfræðinnar. Að vísa veginn til
sannreyndrar læknisfræði og heilbrigðisþjónustu,
sem fetar veg jafnræðis í félagslegu tilliti. Þessa
leiðsögn byggir læknirinn á einstæðri sérþekkingu
sinni og þeirri reynslu, sem hann hefur öðlast við
hversdagsleg úrlausnarefni."
562 Læknablaðið 2006/92