Læknablaðið - 15.07.2006, Blaðsíða 60

Heilbrigðisstofnun
Suðurlands
Fæðingar- og kvensjúkdómalæknir
Laus er staða fæðingar- og kvensjúkdómalæknis við Heilbrigðisstofnun Suðurlands, Selfossi.
Starfshlutfall er samningsatriði.
Á deildinni starfa tveir læknar og ætlunin er að styrkja starfsemi deildarinnar með ráðningu þessari.
Þátttaka í vöktum er því nauðsynleg. Fæðingar eru u.þ.b. 150 á ári og er starfið liður í að sinna þeim ásamt
skurðstofu- og göngudeildarvinnu.
Umsóknarfrestur er t.o.m. 25 júlí.
Upplýsingar um stöðuna veita Óskar Reykdalsson lækningaforstjóri HSU í síma 868-1488 eða Jón B. Stefánsson
yfirlæknir í síma 553-7067.
EFEXOR DEPOT N06AX16 RB
Wyeth AB. Venlafaxln-hýdróklórld, samsvarandi venlafaxín 37,5 mg, 75 mg eda 150 mg. Foröahylki, hart. Ábendingar: Þunglyndi (major depression), þar meö talid bædi djúpt og alvarlegt innlægt þunglyndi (melancholia) og kvlðatengt
þunglyndi. Almenn kvldaröskun (GAD). Til ad koma I veg fyrir bakslag þunglyndis eöa til ad koma I veg fyrir endurtekið þunglyndi. Félagsfælni. Felmtur með eða án vlðáttufælni. Skammtar og lyfjagjöf: Efexor Depot ætti að taka með
mat. Hylkin skal gleypa heil. Efexor Depot ætti að gefa einu sinni á dag. Upphafsskammtur er 75 mg. Þunglyndi: Ef þörf krefur, er hægt að auka skammtinn um 75 mg á dag á a.m.k. 4 daga fresti. Við miölungs alvarlegu þunglyndi má tltra
skammta upp (225 mg á dag og við alvarlegu þunglyndi er hámarksskammtur 375 mg á dag. Almenn kvídaröskun (GAD/Félagsfælm): Hjá sjúklingum sem ekki sýna neina svörun við 75 mg upphafsskammti á dag, getur verið gagnlegt að
auka skammta upp að hámarki 225 mg á dag. Skammta má auka með u.þ.b. 2 vikna millibili eða meira, en aldrei skemur en 4 daga fresti. Felmtur: Ráölagður skammtur er 75 mg af Efexor Depot einu sinni á dag. Við upphaf meðferðar
skal gefa 37,5 mg upphafsskammt á dag af Efexor Depot fyrstu 4-7 dagana, en auka slðan skammtinn upp f 75 mg einu sinni á dag. Hjá sjúklingum sem ekki sýna neina svörun við 75 mg skammti á dag, getur verið gagnlegt að auka
skammta upp I að hámarki 225 mg á dag. Til að lengja losun venlafaxlns (extended-release) má auka skammta um 75 mg á dag með u.þ.b. 2 vikna millibili eða meira. en aldrei skemur en á 4 daga fresti. Þegar æskilegur árangur hefur
náðst ætti að minnka skammtinn smám saman niður I minnsta viðhaldsskammt miðað við svörun og þol sjúklings (yfirleitt 75-150 mg/dag). Hjá öldruðum og sjúklingum með hjarta- og æðasjúkdóma/háþrýsting ætti að auka skammtinn
með varúð. Við meðferð sjúklinga með skerta nýrna- og/eða lifrarstarfsemi er mælt með minni skömmtum. Ef kreatlnlnúthreinsun er 10-70 ml/mln. þarf að minnka skammt um 25-50%. Heildardagskammt af venlafaxlni þarf að minnka
um 50% I blóðskilunarsjúklingum. Ekki má gefa venlafaxín fyrr en blóðskilun er lokið. Við meðal alvarlega skerðingu á lifrarstarfsemi ætti að minnka skammtinn um 50%. Ef um alvarlega skerðingu á lifrarstarfsemi er að ræða kann
að reynast nauðsynlegt að minnka skammtinn enn meir. í sllkum tilvikum kann aö vera nauösynlegt aö gefa Efexor töflur. Skammtar til að koma I veg fyrir bakslag eða endurtekið þunglyndi eru venjulega þeir sömu og notaðir eru við
upphaflegu meðferðina. Hafa skal reglulegt eftirlit með sjúklingum til að hægt sé að meta árangur af langtímamedferð.Lyfið er ekki ætlað börnum yngri en 18 ára. Ekki er mælt með neinni skammtaaðlögun venlafaxlns vegna aldurs.
Efexor depot forðahylki inniheldur kúlur, sem losa lyfið hægt út f meltingarfærin. Óuppleysanlegur hluti þessara kúlna skilst út og getur sóst I hægðum. Eftirlit með lyfjagjöf og skömmtum. Meðferð ætti að halda áfram I a.m.k. þrjá
mánuði (yfirleitt f sex mánuði) eftir að bata er náö. Þegar ætlunin er aö hætta meðferð með Efexor Depot ætti að minnka skammt sjúklings smám saman I a.m.k. tvær vikur ef venlafaxín hefur verið notað I meira en 6 vikur að viðhaföri
aðgát vegna hættu á bakslagi. Tfminn sem þarf til að minnka skammtinn getur verið háður skammtinum, lengd meðferðar og ástandi sjúklings. Haft skal samband við sérfræðing ef enginn bati hefur náðst eftir eins mánaðar meðferð.
Frábendingar: Brátt hjartadrep, bráður sjúkdómur f heilaæðum og ómeðhöndlaður háþrýstingur. Samtlmis meðferð með mónóamlnoxlðasahemlum. Ofnæmi fyrir venlafaxlni eða einhverjum hjálparefnanna. Sórstök varnaðarord og
varúðarroglur við notkun: Aldraðir (>65 ára). Sjúklingar með þekktan sjúkdóm f hjarta-æðakerfi eða heilaæðum, þ.m.t. meðhöndlaður háþrýstingur. Skert nýrna- og/eða lifrarstarfsemi. Krampa getur orðið vart við venlafaxln meðferð,
nota ætti venlafaxln með varúð hjá sjúklingum með sögu um krampa. Þegar er skipt frá mónóamlnoxíðasahemli til venlafaxlns skal gera minnst 14 daga meðferðarhló. Ef breytt er meðferð frá venlafaxlni til mónóamlnoxíöasahemils
er mælt með 7 daga meðferðarhlói.Gera verður ráð fyrir hættu á sjálfsvígi hjá öllum sjúklingum sem haldnir eru þunglyndi og ávísa ætti minnsta skammti I upphafi til að draga úr hættu á ofskömmtun. Hætta á sjálfsvlgi fylgir þunglyndi
og kann að vera fyrir hendi þar til verulegur bati hefur náðst. Fylgjast þarf vel með hvort sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með venlafaxln versnar og einnig hvort sjálfsvlgshugsanir gera vart við sig, sórstaklega I upphafi meðferðar
eða þegar einhverjar breytingar verða á skammtastærð eða skammtafyrirmælum.Venlafaxln kann hjá sumum sjúklingum að valda hækkuðum blóðþrýstingi (lagbilsþrýstingur hækkar um 10-30 mmHg). Mælt er með þvl að viðkomandi
læknir fylgist meö blóðþrýstingi við hverja heimsókn sjúklings. Hjá öldruðum og sjúklingum með þekktan hjarta- og æðasjúkdóm ætti aö fylgjast með blóðþrýstingi á hálfsmánaöar fresti 14-6 vikur og eftir það við hverja heimsókn til
viðkomandi læknis. Sjúklinga I langtimamedferð ætti að fræða um mikilvægi góðrar tannhirðu vegna þess að þurrkur I munni kann að valda aukinni hættu á tannskemmdum. Ekki hefur fengist reynsla af meðferð sjúklinga með geðklofa.
Áhrif venlafaxíns á þunglyndi I geðhvarfasýki (bipolar depression) hafa ekki verið könnuð. Hjá sjúklingum með geðhvarfasýki getur oröið þróun til geöhæöarfasa. Sjúklingar með flogaveiki þarfnast viðeigandi flogaveikilyfja á meðan á
meðferð stendur. Ekki hefur fengist kllnísk reynsla hjá börnum. Lækkun natrlums I blóði og/eða óeölileg seyting þvagtemprandi hormóns (Syndrome of Inappropriate Antidiuretic hormone (SIADH)) hefur stöku sinnum sést við meðferð
með geðlægðarlyfjum, m.a. serótónlnupptökuhemlum, oftast hjá öldruðum og sjúklingum sem eru á þvagræsilyfjum. Upp hafa komið örfá tilvik með lækkun natríum I blóöi af völdum Efexors, yfirleitt hjá öldruðum, sem hefur leitt til
þess að hætt var viö að gefa lyfið. Hraðari hjartsláttur getur komið fyrir, sórstaklega við töku hærri skammta. Varúöar ætti aö gæta hjá sjúklingum þar sem undirliggjandi sjúkdómar gætu versnað með hraöari hjartslætti. Ljósopsstæring
getur komið fyrir I tengslum við venlafaxín. Mælt er með að sjúklingar með hækkaðan augnþrýsting eða sjúklingar með hættu á þrönghornsgláku séu undir sérstöku eftirliti. Hættan á húð- og slímhúðarblæðingum getur aukist hjá
sjúklingum sem taka venlafaxln. Nota ætti venlafaxln með varúð hjá sjúklingum sem eiga til aö fá blæðingar á þessum stöðum.Öryggi og virkni venlafaxln meðferöar samhliða megrunarlyfjum hefur ekki verið könnuð. Ekki er mælt með
samhliða töku venlafaxlns hýdróklórlðs og megrunarlyfja. Venlafaxín er ekki ætlaö sem megrunarlyf, hvorki eitt og sór, nó samtlmis töku annarra efna. í kllnlskri rannsókn þar sem venlafaxín var borið saman við lyfleysu, sást aukning á
kólesteróli I blóði sem skipti máli hjá 5,3% sjúklinga sem fengu venlafaxln en 0,0% sjúklinga sem fengu lyfleysu I a.m.k. 3 mánuði. íhuga ætti að mæla kólesteról I blóði við langtlmameðferð.l kllnlskri rannsókn hjá börnum, var aukning
I skráningu á neikvæðum hugsunum og. sórstaklega þar sem um alvarlegt þunglyndi var að ræða, aukning á sjálfsmorðstengdum atvikum eins og sjálfsmoröshugsunum og sjálfskaða. Fráhvarfseinkenni sem fram koma þegar töku
gedeyfðarlyfja er hætt eru vel þekkt. Þvl er mælt með að venlafaxín skammturinn verði smám saman minnkaður og fylgst verði vel með sjúklingnum. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Engar milliverkanir hafa komið
fram hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum eftir einfaldan skammt af litlum, dlazepami og etanóli á meðan á meðferð stendur með venlafaxlni. Rannsóknir benda til þess að venlafaxln umbrotni I O-desmetýlvenlafaxln af völdum Isóensfmsins
CVP2D6 og I N-desmetýlvenlafaxln af völdum Isóenslmsins CYP3A3/4. Vænta má eftirtalinna milliverkana þótt þær hafi ekki verið rannsakaðar sórstaklega in vivo. Samtlmis meðferð með lyfjum, sem hamla CYP2D6, gæti valdið
aukinni uppsöfnun venlafaxlns svipað þvl og búast má við I einstaklingi með hæg umbrot debrisokfns. Aðgát skal höfð þegar Efexor er gefið ásamt lyfjum svo sem klnidfni, paroxetlni (sjá fleiri dæmi I þessum kafla). Þar eð venlafaxln
gæti dregið úr umbrotum annarra lyfja sem CYP2D6 umbrýtur ætti að gæta varúðar við notkun venlafaxíns ásamt sllkum lyfjum þar eð plasmaþéttni þeirra gæti aukist. Búast má við mikilli uppsöfnun venlafaxíns ef einstaklingi með hæg
umbrot CYP2D6 er gefinn CYP3A3/4 hemill á sama tíma. Þvl skyldi gæta varúðar við notkun Efexors samfara lyfjum sem hamla gegn CYP3A3/4 t.d. ketókónasóli. Segavarnaráhrif warfarins geta aukist hjá sjúklingum við það að taka
venlafaxln samtlmis.Rannsókn á lyfhrifum með gjöf halóperidóls hefur sýnt eftirfarandi niðurstöður fyrir halóperidól: 42% minnkun á heildarúthreinsun við inntöku (oral clearance), 70% aukning á AUC og 88% aukning á Cmax en
engin breyting á helmingunartfma. Sýnt hefur verið fram á að clmetidln kemur I veg fyrir umbrot venlafaxíns við fyrstu umferð I lifur við stöðugt ástand; címetidln hefur aftur á móti engin áhrif á lyfhrif O-desmethylvenlafaxlns. Talið er
að heildarlyfhrif venlafaxlns og O-desmethylvenlafaxlns aukist aðeins I flestum sjúklingum. í öldruðum og I sjúklingum meö skerta lifrarstarfsemi getur verið að þessi milliverkun sé greinilegri. Byggt á þekkingu á virkni venlafaxlns og
möguleika á serótónin heilkenni, er mælt með varúð þegar venlafaxín er gefið samtlmis öðrum lyfjum sem gætu haft áhrif á serótónin boðefnakerfið, svo sem triptan.og sórtækir serótónln endurupptöku blokkarar. Meðganga og
brjóstagjöf: Meðganga: Takmörkuð kllnlsk reynsla hefur fengist af þvi að gefa barnshafandi konum lyfið. Rannsóknir á dýrum hafa leitt I Ijós minnkaða þyngd og stærð fóstra og lakari lífsmöguleika, líklega vegna eiturvirkni á móður.
Þar til frekari reynsla hefur fengist af Efexor ætti ekki aö gefa það á meðgöngutlma nema að vandlega athuguðu máli. Ef venlafaxín er gefið fram að fæðingu eða skömmu fyrir fæðingu, getur nýburinn orðið fyrir fráhvarfseinkennum.
Nýburar sem hafa verið útsettir fyrir venlafaxln seint á þriðja hluta meðgöngu hafa fengið einkenni sem krefjast aðstoðar við öndun eða lengri sjúkrahúsdvalar. Brjóstagjöf: Venlafaxln og O-desmethylvenlafaxín skiljast út I móðurmjólk;
þvl ætti að taka ákvörðun um það hvort halda skuli brjóstagjöf áfram eða hætta töku venlafaxlns. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Hugsanlegt er að meðferð með Efexor Depot kunni að hægja á viðbrögðum sumra
sjúklinga. Þetta ætti að hafa I huga við aðstæður sem krefjast sérstakrar árvekni, t.d. við akstur. Aukaverkanir: Algengar (>1/100):A/mennar Þróttleysi. lystarleysi, höfuðverkur, kviðverkir, þyngdarminnkun eða þyngdaraukning, svitaköst
(einnig nætursviti), kláði, syfja, skjálfti.fl/ódrás: Háþrýstingur, stööubundinn lágþrýstingur, hraðtaktur, æðavíkkun, hjartsláttarónot. Miðtaugakerfi: Rugl, martröð, minnkuð kynhvöt, svefnleysi, truflað húöskyn, kvlði, aukinn vöðvasam-
dráttur, taugaóstyrkur. Meltingafæri: Ógleði, uppköst, minnkuð matarlyst, hægðatregða, meltingartruflun, munnþurrkur. Efnaskipti:Hækkun á kólesteróli I blóði (sórstaklega við langvarandi notkun og hugsanlega I stórum skömmtum).
Húð: Sviti (þar með talinn nætursviti). Þvag- og kynfæri: Áhrif á sáðlát/fullnægingu, getuleysi, minnkuð þvaglát (aðallega erfiðleikar við losun (mostly hesitancy)). Augu: Sjónstillingartruflun, Ijósopsstæring, sjóntruflanir. Sjaldgæfar
(>1/1000, <1/100) Almennar: Bjúgur, eyrnasuð.fl/ód: Flekkblæðing, blæðingar I sllmhúd.Blóðrás: Lágþrýstingur, róttstöðuþrýstingsfall, hraðtaktur. Miðtaugakerfi: Slen, ósamhæfðar hreyfingar, ofhreyfni, ofskynjanir, geðhæð, sljóleiki,
vöövakippir, æsingur. Meltingarfæri: Bólga I vólinda, magabólga, tannholdsbólga, bragðbreytingar, tannagnlstur.niðurgangur. Húð: Hárlos, útbrot, ofsakláði, aukið Ijósnæmi. Lifur: Hækkuð lifrarensím I blóði, blóðnatríumlækkun. Önd-
unarfæri: Astmi. Kyn- og þvagfæri: Óeðlileg fullnæging (konur), miklar tlðablæðingar, þvagteppa. Augu: Tárubólga. Mjög sjaldgæfar (<1/1000) Almennar: Hálfdvali (stupor). Blóð: Lenging á blæðingartlma, blóðflagnafæð. Blóðrás:
Breytingar á hjartarafriti (T-bylgja, S-T hluti, gátta-sleglarof af gráðu I). Miðtaugakerfi: Krampar, einkenni um utanstrýtukvilla (Parkinsonlík einkenni), persónuleikatruflun, illkynja sefunarheilkenni (NMS), serótónvirkt heilkenni (Serotoner-
gic Syndrome). Lifur: Lifrarbólga, óeðlileg seyting þvagtemprandi hormóns (SIADH). Koma örsjaldan fyrir (<1/10 000) Almennar: Ofnæmislost. Blóðrás: QT lenging, sleglatif, sleglahraðsláttur (þar með talið torsade de pointes). Melt-
ingarfæri: Brisbólga. Blóð: Blóðmein (þar með talið kyrningahrap, vanmyndunarblóðleysi, daufkyrningafæð og blóðfrumnafæð). Efnaskipti: Aukning I prólaktlni. Stoðkerfi og stoðvefur: Rákvöðvasundrun. Miðtaugakerfi: Æði, utanstrýtu
einkenni (þar með talið trufluð vöðvaspenna og hreyfingatregða), slðkomin hreyfitregða. Öndunarfæri: Fjölgun eósínóflla I lungum. Húð: Regnbogaroðasótt, Stevens Johnson heilkenni, kláði. Tllkynnt hefur verið um eftirfarandi
einkenni þegar meðferö hefur verið hætt skyndilega: ólmhugur, kvlði, geöæsingur, taugaóstyrkur, rugl, svefnleysi og aðrar svefntruflanir, þreyta, svefnhöfgi, náladofi, krampi, sundl, svimi, höfuðverkur, eyrnasuð, sviti, munnþurrkur,
þyngdartap, niðurgangur, ógleði og uppköst. Meiri hluti þeirra einkenna sem koma fram þegar meðferð er hætt eru væg og ganga til baka án meðferðar. í þunglyndi er ávallt erfitt að greina á milli raunverulegra aukaverkana lyfja og
einkenna um þunglyndi. Aukaverkanirnar ógleði og uppköst tengjast skammtastærð; stærri upphafsskammtar valda aukinni tlðni af ógleði. Styrkur og tlðni þessarar aukaverkunar minnka yfirleitt við áframhaldandi meðferð. I kllniskum
rannsóknum á börnum og unglingum (6-17 ára) sáust almennt sömu aukaverkanir af venlafaxlni og hjá fullorðnum. Þó sást aukning I skráningu á neikvæðum hugsunum og, sérstaklega þar sem um alvarlegt þunglyndi var að ræða.
aukning á sjálfsvígstengdum atvikum eins og sjálfsvígshugsunum og sjálfskaða. Ofskömmtun: Eftir markaðssetningu hefur aðallega verið tilkynnt um ofskömmtun venlafaxlns I tengslun við samhliða notkun alkóhóls og/eða annarra
lyfa. Eiturvirkni: Fullvaxnir einstaklingar hafa tekið inn allt að 6,75 g og orðið fyrir meðalsvæsnum eitrunaráhrifum. Einkenni: Bæling miðtaugakerfisins, krampar, andkólínvirk einkenni. Hraötaktur (gúls og slegils), hægataktur, lækkaður
blóðþrýstingur, breytingar á hjartarafriti, ST/T-breytingar, lenging QT-bils, lenging QRS-bils. Meðferð: Tryggja að öndunarvegur só vel opinn, fylgjast með hjartarafriti; lyfjakol; magaskolun kemur til greina. Þegar hætta er á ásvelgingu er
ekki mælt með að framkalla uppköstum. Ráðstafanir sem beinast að einkennum. Óllklegt er að þvinguð þvaglát. skilun, hreinsun blóðs með aðsogi og blóðskipti kom að gagni. Engin þekkt mótefni eru fyrir venlafaxlni. Sórlyfjaskrár-
texti: 17. mars 2006 Pakkningar og verð f júní 2006: Efexor Depot forðahylki 75 mg: 28 stk 5.016 kr„ 98 stk. 13.918 kr., 100 stk 14.518 kr. Efexor Depot 150 mg: 28 stk. 8.688 kr, 98 stk. 25.367 kr., 100 stk 25.679
Wyeth
icepharma
568 Læknablaðið 2006/92