Læknablaðið - 15.02.2007, Síða 40

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LÆKNADAGAR
Avarp á
2007
Frú Vigdís Finnbogadóttir ípontu á Nordicahótelinu við opnun Lœknadaga 2007.
Virðulega samkoma!
Fyrst af öllu vil ég votta læknastéttinni aðdáun
mína. Eins og aðrir í þjóðfélaginu er ég einarður
aðdáandi lækna, þekkingar þeirra og visku - en vil
reyndar strax taka það fram að ég er svo lánsöm
að vera við svo góða heilsu að ég kann enga nýlega
brandara af skiftum mínum við þessa stórmerku
stétt. Nema þá kannske eina lungnabólguskruggu,
sem mér var galvasklega bjargað út úr af blíð-
um og laglegum læknum, - það eru allir læknar
svo laglegir og fríðir þegar maður er veikur, og
á sterkasta minningu um það ævintýri að ég var
í hita-fantasíu í óða önn farin að endurbyggja
bókasafnið í Alexandríu, sem brann til kaldra kola
með allri visku heimsins árið 390. Og geri aðrir
betur á bráðavaktinni. Til allrar hamingju höfðu
sérfræðiningar í öðru að snúast en að veita athygli
þessum mjög svo háleitu verkefnum mínum, - það
urðu bara vesalings ættmennin að styðja mig í
þeim flóknu byggingaframkvæmdum.
Þá verður hér í upphafi máls að vera á dagskrá
Gerður Gröndal, Arna Guðmundsdóttir og Þórgunnur Ársœlsdóttir.
Enn á ný stóð
Fræðslustofnun lækna
fyrir Læknadögum
sem haldnir voru á
Nordicahótelinu dag-
ana 15.-19. janúar.
Undirbúningsnefnd
skipuðu þau Arna
Guðmundsdóttir, Gerður
Aagot Árnadóttir, Guðjón
Birgisson, Gunnþórunn
Sigurðardóttir, Margrét
Aðalsteinsdóttir, Ólafur
H. Samúelsson, Ólafur
Már Björnsson, Ólöf
Viktorsdóttir.Trausti
Óskarsson og Valgerður
Rúnarsdóttir.
að þakka þá sæmd að vera boðið að taka til máls
sem leikmaður á Læknadögum. Mér skilst að ég
eigi þann heiður því að þakka að menn vöknuðu
upp við þá hæpnu staðreynd, að fram að þessu
hafði engin kona verið beðin að tala við svo ágætt
tækifæri. Og um það efni má segja: ég hefi komið
hér áður, það hefur oftar en ekki komið fyrir á
mínum ferli að menn hrukku við og spurðu: hvar
er kvenröddin - og hringdu í mig.
Og er það nú í góðu lagi. Síðan kom tilboð frá
Læknadögum sem lítur ósköp vel og sakleysilega
út. Mér var gefið fullt frelsi: þú mátt tala það sem
þér sýnist, um hitt og þetta - eins lengi og þú vilt.
En hvað er hitt og þetta, spurði ég viðmælandann
og svarið var: vertu bara eins og þú ert! - sem ég
sjálf hef auðvitað enga vísindalega yfirsýn yfir,
sem hæfir svona lærðum selskap og hér er saman
kominn.
Þetta frelsi er sem sagt ekki eins notalegt og
menn kynnu að halda. Hvað þýðir að tala „lengi“
og hvað er þá að tala „of lengi“, t.d. þegar ekki
kemur á það símreikningur?
Einu sinni var ég beðin um að opna Bændaþing
og hélt það yrði svosem fimm mínútna spjall,
„komiði sælir bændur, það er okkur mikill fengur
að þið skulið hittast hér í þéttbýlinu til að ræða
framleiðslu á lambakjöti og smjöri og ræktunar-
möguleika á nýju kúakyni frá Noregi. Mér það
ljúft að lýsa hafinn þennan aðalfund Bændasam-
takanna". Til vonar og vara spurði ég hve lengi
ég ætti að messa. Þeir sögðu „helst ekki meira en
45 mínútur“. Svo lengi ætla ég ekki að níðast á
þolinmæði ykkar, róleg getið þið setið þess vegna.
En stóra spurningin er hvað er að tala um „hitt
og þetta“ - fór ég að hugsa vegna þess að allt sem
varðar tungumál og „orðavalsvanda", sem vinur
minn Þorsteinn heitinn Gylfason kallaði svo, er
mér jafnan hugstætt og þá um leið að reyna að skil-
greina orð og orðatiltæki. Jón Friðjónsson hefur
það ekki í Merg málsins, svo ég snéri mér að öðru
orðatiltæki: hvað skyldi það vera að tala um daginn
og veginn - hvaða vegur er það? Laugavegurinn
eða Vegurinn og lífið eða Vegurinn sem kínverski
spekingurinn Laó Tse fetaði til visku áður fyrr?
Og undir degi, en ekki vegi, komst ég nú heldur
betur í feitt hjá Jóni. Þar segir orðrétt: tala/rœða/
spjalla um daginn og veginn ræða málefni líðandi
stundar; ræða (almennt) um eitt og annað (sem
manni liggur á hjarta). - ‘Við ræddum ekkert sér-
stakt, töluðum bara um daginn og veginn. - Hún
flutti erindi um daginn og veginn' - Elstu dæmi um
svipað orðafar eru ana áfram daginn og veginn
132 Læknablaðið 2007/93